حقوق بشر برای آمریکا تبدیل به فرصتی برای اعمال تحریم علیه کشور‌های مستقل شده است.

 

حقوق بشر در کنار مبارزه با تروریسم از استراتژی‌های آمریکا برای مداخله در امور کشور‌های دیگر است. منفعتی که آمریکا از ادعا‌های حقوق بشری می‌برد گاه بسیار بیشتر از حمله نظامی به کشور دیگری است چرا که با ابزار تحریم و دخالت‌های مکرر در امور سایر کشور‌ها می‌تواند به اهداف خود دست پیدا کند.

کارنامه سیاه حقوق بشری آمریکا با حمله به کشور‌های افغانستان و عراق و قتل عام مردم و غارت منابع این دو کشور برای همگان روشن است، اما هیچ گاه این کشور دچار تحریم‌های حقوق بشری نشده است.

به کارگیری تحریم‌های هوشمند علیه کشورمان که بسیاری از نیاز‌های مردم ایران به ویژه در حوزه دارو را مورد هدف قرار داده هیچ گاه باعث نشده آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درباره این اقدام غیرانسانی و ضد حقوق بشری خود پاسخگو باشد.

بند ۲ ماده ۱۲ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، حق برخورداری از بالاترین سطح استاندارد بهداشت جسمی و روانی را به رسمیت شناخته و از دولت‌های عضو می‌خواهد که برای تحقق کامل این حق، اقدامات لازم را جهت «پیشگیری، درمان و کنترل بیماری‌های فراگیر و مقابله با آن‌ها» و ارائه کلیه خدمات و مراقبت‌های پزشکی انجام دهند، اما آمریکا با انواع و اقسام تحریم‌ها حتی مانع رسیدن دارو به بیماران پروانه‌ای ایران می‌شود.

تحریم‌های آمریکا فضای رسانه‌ای را هم در بر گرفته و باعث ایجاد رفتار‌های متناقضی از این کشور شده است.

قتل جمال خاشقجی روزنامه نگار مخالف بن سلمان که به طرز بسیار فجیعی در کنسولگری عربستان سعودی در استانبول ترکیه کشته شد یکی از مواردی است که آمریکا با هیاهوی رسانه‌ای که درباره آن درست شده بود از کنار آن به سادگی بگذرد.

دولتمردان وقت آمریکا برای بستن دهان منتقدان خود اقدام به تحریم ولیعهد عربستان سعودی و اموال وی در خارج کردند، اما در عمل هیچ یک از تحریم‌های آمریکا علیه متحدش در خلیج فارس عملی نشد تا بن سلمان با خیالی راحت دست به کشتار مردم یمن بزند.

شیرین ابوعاقله خبرنگار الجزیره که توسط گلوله سربازان رژیم صهیونیستی کشته شد سند یکی دیگر از چشم پوشی‌های آمریکا از شعار‌های حقوق بشری‌اش است.

شریک استراتژیک آمریکا در خاورمیانه که خود را ملزم به پاسخگویی به هیچ نهادی نمی‌داند با حمایت‌های ایالات متحده همواره دست به کشتار مردم بی دفاع فلسطین زده است. جالب اینکه ابوعاقله تابعیت آمریکایی داشت، اما در عمل آمریکا هیچ اقدام تنبیهی علیه رژیم صهیونیستی به کار نگرفت تا علاوه بر اینکه نشان دهد جان مردم خودش برای دولت این کشور بی اهمیت است، حمایت‌های همه جانبه آمریکا از اشغالگران قدس را به نمایش بگذارد.

آنگ سان سوچی که در کنار تمام مسئولیت‌های دولتی در میانمار، مدافع حقوق بشر میانمار به حساب می‌آید به مانند آمریکا که از متحدانش است کارنامه سیاهی در حقوق بشر دارد. وی هیچگاه قتل عام و درواقع پاکسازی قومیتی مسلمانان روهینگا را محکوم نکرد و هیچ تلاشی برای پایان دادن به آن نکرد.

سکوت این برنده جایزه صلح نوبل در برابر نسل کشی مسلمانان روهینگا نشان از توخالی بودن شعار‌های حقوق بشری دارد. جالب اینکه آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا پس از اینکه آنگ سان سوچی به دلیل مخالفت با ارتش و تخطی از قوانین کووید-۱۹ به تحمل ۴ سال زندان محکوم شد این محکومیت را ناعادلانه و توهین به دموکراسی و عدالت در میانمار اعلام کرد.

استفاده‌های دوگانه آمریکا از حقوق بشر امری است که به وفور در سیاست‌های اعلامی و اعمالی ایالت متحده دیده می‌شود و تا مادامی که کشور‌های مستقل از سیاست‌های آمریکا پیروی نکنند هدف حملات حقوق بشری واشنگتن قرار می‌گیرند.

آمریکا که مبارزه با تروریسم را پس از فروپاشی شوروری در دستورکار خود قرار داده از پدیدآورندگان گروه تروریستی تکفیری داعش است. پس از حمله تروریستی داعش به مردم بی گناه در حرم شاهچراغ (ع) هیچ یک از دولتمردان این کشور این حمله سبوعانه را محکوم نکردند تا حنای ژست‌های حقوق بشری شان بیش از پیش رنگ ببازد.