کتاب «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» رونمایی شد

 به نقل از روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، آیین رونمایی کتاب «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» اثر جواد معروفی با تصحیح و بازبینی پویان آزاده، پنجشنبه ۱۶ آذرماه مصادف با سی امین سالگرد در گذشت استاد جواد معروفی آهنگساز، تنظیم کننده و ردیف‌دان موسیقی ایرانی، با حضور میلاد کیایی، کیوان ساکت، بهروز وجدانی، علیرضا میرعلینقی، سیدمجتبی حسینی (معاون هنری سابق)، رضا خرم و دیگر میهمانان این برنامه در تالار رودکی برگزار شد. 

امیرعباس ستایشگر مدیرعامل انجمن موسیقی ایران به عنوان سخنران نخست ضمن اشاره به ضرورت و اهمیت انتشار این کتاب در جملاتی گفت: در سیستم حوزه موسیقی، نکته‌ای وجود دارد که در رابطه با نغمه‌های ایرانی بر ساز ویلون و پیانو است و در دهه‌های گذشته در این خصوص مقاومت خاصی وجود داشته است. البته ویلون به واسطه استادصبا و شاگردانش از این هجمه عبور کرد، اما همچنان بر روی موضوع پیانو حرف و حدیث‌های بسیاری است. براین اساس بسیار خوشحالم آقای پویان آزاده توانستند برای اولین بار این ردیف را به چاپ برسانند تا در حوزه مکتوبات این ردیف دست خالی نباشیم. در ادامه برنامه ویدئویی از زنده یاد استاد جواد معروفی پخش شد که در آن به تکنیک‌های ساز پیانو اشاره داشت. 

آرزویی که به بار نشست

بهروز وجدانی دیگر سخنران این مراسم ضمن تبریک به جامعه موسیقی درخصوص انتشار این اثر گفت: این کتاب برای اولین بار به همت آقای پویان آزاده به چاپ رسیده و باید بگویم ایشان توانستند آرزوی استاد خود جواد معروفی به سرانجام برسانند. 

این پژوهشگر موسیقی اقوام ایران، به موضوع ثبت آثار موسیقی اشاره کرد و گفت: «یکی از کنوانسیون‌های مربوط به موسیقی کنوانسیون آثاری از میراث فرهنگی ناملموس است که در سال ۲۰۰۳ در یونسکو به تصویب رسید و خوشبختانه سال ۲۰۰۹ اولین اثر ایرانی «تحت عنوان ردیف موسیقی ایرانی» به این کنوانسیون فرستاده شد و در یونسکو به تصویب رسید و تا به امروز ۲۴ اثر در این فهرست جهانی به ثبت رسیده که ۵ عدد از این آثار مربوط به موسیقی است و این اتفاق بزرگ نشان از اهمیت و جایگاه موسیقی در بین سایر عناصر میراث فرهنگی است. 

به گفته بهروز وجدانی، پویان آزاده ۵ پرونده در فهرست میراث ملی ناملموس به ثبت رسانده است. اولین پرونده ایشان در حوزه پیانو نوازی است تحت عنوان نت‌نویسی پیانو ایرانی که سال ۹۱ در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسید. سال ۹۵ نت‌نویسی مرتضی محجوبی را در فهرست حافظه جهانی یونسکو در ایران ثبت شد و سال ۹۶ نیز شیوه نواختن پیانو ایرانی به سبک استاد مرتضی محجوبی رابه ثبت رسانید و در همان تاریخ شیوه نواختن پیانو کلاسیک ایرانی در ایران به ثبت رسید. در سال ۹۷ نیز این کتاب در فهرست نمونه میراث فرهنگی ثبت شد البته درآن تاریخ این کتاب به چاپ نرسیده بود و به پرونده شیوه نوازندگی جواد معروفی اضافه شده است. 

در ادامه برنامه ویدئویی از سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر پخش شد که به اجرای ارکستر ملی ایران به رهبری فریدون شهبازیان اختصاص داشت که دراین اجرا قطعه «چهارگاه» برای ارکستر، اثر جواد معروفی با نوازندگی پویان آزاده بود. 

یک استاد کم نظیر در آهنگسازی و تنظیم 

سخنران بعدی این مراسم میلاد کیایی آهنگساز و نوازنده پیشکسوت موسیقی ایران بود که به آشنایی خود با استاد معروفی اشاره کرده که به حدود ۶۰ سال قبل بر می‌گردد. آن زمان به شورای موسیقی رادیو دعوت شدم و اولین دیدارم با چهره پاک و دوست داشتنی استاد جواد معروفی این هنرمند بزرگ به آن دوران بر می‌گردد. برخورد احترام‌آمیز این هنرمند بزرگ را هیچ گاه فراموش نمی‌کنم. استاد جواد معروفی در تنظیم موسیقی کم نظیربودند. موضوع مهمی که در ارزش یک کار هنری بسیار مهم است. ناگفته نماند آن دوران و در برنامه رادیو، دو نفردر این زمینه شاخص بودند، استادان روح الله خالقی و جواد معروفی. نکته دیگر اینکه، پدر آقای جواد معروفی استاد موسی خان معروفی، جز اولین کسانی بودند که ردیف موسیقی ایرانی را بصورت مکتوب درآورد و نت‌نویسی کرد. 

در ادامه این مراسم ویدئویی ازیکی از استادان شناخته شده دانشگاه نیویورک پخش شد و اعلام کرد قرار است این کتاب و این شیوه ردیف موسیقی ایرانی بر روی پیانو در این دانشگاه تدریس شود. 

پیانو ویلون ایرانی حذف نشدنی است

علیرضا میر علینقی پژوهشگر موسیقی ایران نیز دراین مراسم ضمن بیان خاطره آشنایی خود با استاد جواد معروفی به کتاب «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» اشاره کرد و گفت: حدود ۵-۶ سال قبل مقدمه‌ای برای این کتاب نوشتم و جالب است بدانید آقای پویان آزاده وسواس بسیاری در تولید این کار داشتند که شگفت‌انگیز است و در کمتر کسانی این نگاه حساس را سراغ دارم. 

میرعلینقی در ادامه صحبت‌های خود به موضوع ردیف اشاره کرد و گفت: طبق عادت بیشتر استادان قدیم، نوشته‌های اساتید با نواخته‌هایشان فاصله داشت. یعنی وقتی چیزی را می‌نوشتند الگویی در ذهن داشتند، اما وقتی می‌خواستند بنوازند بیشتر به خیال آزاد و بداهه نوازی خود متعهد بودند تا متنی که نوشته‌اند. این درحالی است که نت در موسیقی ما سابقه ۱۰۰ساله دارد، اما بسیاری از موسیقدانان ارجمند ما نت را به رسمیت نمی‌شناختند و یا آنچنان با آن اخت نمی‌گرفتند تا فاصله بین آنچه که نوشته میشود با نواختن آن کمتر شود و کار بسیار سخت و ارزشمند اقای پویان آزاده، در راستای اقدامی است که به آن ارتقا مکتب میگوییم. 

وی در پایان افزود: به عنوان دوستداران استاد و شخص آقای پویان آزاده باید بگویم ازا انتشار این کتاب بسیار خوشحالم. این کتاب را نقطه عطفی در تاریخ پیانو ایرانی می‌دانیم چرا که کاری است ماندگار. امیدوارم در سال‌های بعد آثاری از این دست با دقت و حوصله بسیار به عرصه برسد و ما را از داشتن مکتب ویژه پیانو ایرانی خرسند کند. 

تلاش ما اشاعه فرهنگ موسیقی است

پویان آزاده مصحح کتاب «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» به عنوان سخنران آخر این مراسم ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این مراسم بیان داشت: خوشحالم بعد از سال‌ها این کارگان برای پیانو کلاسیک ایرانی شکل گرفت و این اصالت توانست امتداد پیدا کند. همانطور که دوستان و اساتید بزرگوار اشاره داشتند این کتاب می‌تواند نقطه عطفی برای پیانو ایرانی باشد. 

او درباره تکنیک‌های پیانو ایرانی در این کتاب گفت که در مقدمه کتاب به آن اشاره شده و افزود نیاز بود این بازنگری‌ها صورت بگیرد. چرا که نمونه‌های صوتی که استاد معروفی منتشر کرده‌اند با نت‌هایشان انطباق نداشت و این اتفاق قرار است در قالب پروژه‌ای شکل بگیرد و حمایت شود، این سبک از نوازندگی مهجور است و نیاز به حمایت دارد و تلاش ما اشاعه فرهنگ موسیقی است. 

او در ادامه صحبت‌هایش به بحث آموزش پیانو ایرانی در مراکز علمی اشاره کرد و گفت: تمام تلاش من حفظ اصالت ردیف‌های پیانو ایرانی و حفظ اصالت اجرای اثار استاد جواد معروفی بود و تغییرات شخصی در آن ایجاد نکردم. 

در پایان این مراسم با حضور هنرمندان کتاب «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» رونمایی شد. 

کتاب «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» به همت انجمن موسیقی ایران و نشر پیانو با تصحیح و بازنویسی پویان آزاده روانه بازار نشر شده است.

رویداد رسانه‌ای «حریر» در فرهنگستان هنر آغاز شد

رویداد حریر کنشی علمی-فرهنگی است که قرار است از منظر رسانه، درباره زن، خانواده و سبک زندگی به طرح مسئله بپردازد، در فرهنگستان هنر آغاز شد.

«محمدمهدی اسماعیلی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی،   «انسیه خزعلی» معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور، «عاطفه خادمی» مشاور امور بانوان وزیر فرهنگ و جمعی از فعالان رسانه‌ای از شرکت‌کنندگان و سخنرانان این مراسم خواهند بود.

این رویداد رسانه‌ای در چهار میز تخصصی «زن، رسانه و جنسیت» با مدیریت دکتر فریبا علاسوند، «تصویر خانواده ایرانی؛ از واقعیت تا مجاز» با مدیریت دکتر سهیلا صادقی فسائی، «اندام واره، خانواده، آرامش، خوشبختی» با مدیریت دکتر رضا پورحسین و «سینما؛ تصویر جامعه فردا» با مدیریت دکتر مجید شاه حسینی برگزار می‌شود.

دانشجو نباید خواب بماند

محسن حبیبی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ویژه برنامه «از همین آب و خاک» با عنوان روز دانشجو گفت: دانشگاه‌ها رسالت‌های مختلف و گوناگونی را در ابعاد متفاوت بر عهده دارند که دانشجویان نیز در همان عرصه‌ها به فعالیت می‌پردازند. عرصه اصلی و اولویت نخست آموزش است که دانشجویان برای کسب تخصصی خاص، رشته تحصیلی مورد علاقه خود را انتخاب و به تحصیل دانشگاهی می‌پردازند؛ اما در کنار این تخصص‌گرایی در تمامی دانشگاه‌ها عرصه‌های فرهنگی متنوعی نیز وجود دارد که بسیاری از دانشجویان در آن‌ها فعالیت می‌کنند.

وی در ادامه اظهار کرد: در دانشگاه‌ها عرصه برای رشد همه‌جانبه دانشجویان باز و زمینه مناسب سیاسی، فرهنگی و اجتماعی فراهم است تا افراد به رشد و بالندگی مطلوب از جنبه‌های مختلف برسند. البته در این میان یک مسئله وجود دارد و آن ویژگی‌های خاص و متفاوت دانشجویان است که ما با نگاهی متفاوت به ویژگی ایده‌آل طلبی دانشجویان سعی بر آن داشته‌ایم تا زمینه باز شدن فکر و نگرش دانشجویان را فراهم آوریم چرا که شهید بهشتی همواره متذکر بود که دانشجویان حکم مؤذن‌های جامعه را دارند و هرگز نباید خواب بمانند و این نشان از اهمیت ویژه بیداری افکار دانشجویان را دارد.

 حبیبی با تأکید بر جنبه ایده‌آل طلبی قشر دانشجو اظهار کرد: با توجه به اینکه یکی از خصایص مهم و بارز قشر دانشجو، ویژگی ایده‌آل طلبی، شجاعت و حق‌طلبی آنان قلمداد می‌شود، می‌توانند با بیداری خود مسائل مختلف جامعه را برای خود و جامعه هدفمند ساخته و در جهتی مشخص رشد دهند که بیشتری خروجی و بهره را داشته باشد.

وی ادامه داد: دشمنان همواره سعی بر آن دارند تا در میان قشر دانشجوی کشور، ویژگی انفعال را رواج دهند در حالی که ما تلاش می‌کنیم تا دانشجو را بیدار، فعال و پویا تربیت کنیم تا آثار آن در ابعاد مختلف جامعه نمایان شود و همواره شاهد کشوری پیشرو، فعال و پیشرفته در جنبه‌ها و ابعاد مختلف باشیم.

 حبیبی در زمینه مشارکت دانشجویان در تصمیم‌گیری‌های کلان و مدیریتی دانشگاه‌ها گفت: با توجه به راه‌اندازی شبکه صدای دانشجو از سوی شبکه رادیویی جوان باید ابراز خرسندی کنیم که به این مهم نگاهی متفاوت شده و بی‌شک می‌توان به آینده آن نیز امیدوار بود چرا که تریبونی برای ابراز افکار، خواسته‌ها و سخنان دانشجویان ایجاد شده است چرا که موتور محرک هر کشوری را دانشجویان بصیر و فعال آن تشکیل داده‌اند و امیدواریم دانشگاه‌ها نیز از ظرفیت عالی در راستا پیشبرد اهداف خود نهایت بهره را ببرند.

استاد دانشگاه علامه طباطبایی همچنین متذکر شد: دانشجو همواره باید محیطی را برای ابراز سخنان و خواسته‌های خود داشته باشد و ما در دوره جدید مدیریتی، علاوه بر تشکل‌های دانشجویی و انجمن‌های دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی سعی کرده‌ایم تا بیش از پیش از نظرات و ایده‌های دانشجویان بهره‌مند شویم و در این راستا با برگزاری جلسات متعدد با دانشجویان، پای حرف‌های آنان می‌نشینیم تا قدمی مؤثر در مسیر رشد و بالندگی دانشجو دانشگاه برداشته باشیم.

در ادامه عبدالله معتمدی، رئیس دانشکده علامه طباطبائی گفت: خاستگاه روز دانشجو حادثه تاریخی روز ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ می‌باشد.

وی ادامه داد: پیش‌تر در تاریخ ۲۸ مرداد ماه همان سال کودتا در دولت دکتر مصدق را شاهد بودیم که سران رژیم سلطنتی برای اینکه بتواند سرسپردگی خود را به دولتمردان آمریکایی نشان دهند، از معاون رئیس جمهور آمریکا (ریچارد نیکسون) دعوت کردند که به ایران بیاید. دانشجویان که به حضور سران آمریکایی اعتراض داشتند در دانشگاه تهران اقدام به تظاهرات کردند و در این میان خون سه دانشجوی در بدو ورود نیکسون مقابل دانشگاه فنی به زمین ریخته شد و این اتفاق، اعلام حضور و سیطره دانشگاه آمریکایی در دوره پهلوی بود.

رئیس دانشگاه علامه طباطبائی همچنین خاطر نشان کرد که از دهه ۴۰ که نهضت امام خمینی (ره) شکل گرفت، پیوند امام و دانشجویان وارد مرحله جدیدی شد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیز استمرار پیدا کرد و دانشجویان به عنوان قشر فرهیخته، هوشمند و با انرژی جامعه در جهاد سازندگی و دوران دفاع مقدس و شرایط بحران کشور، نقش بی‌بدیلی داشته و خوش درخشیدند.

دکتر عبدالله معتمدی در ادامه با اشاره به دغدغه‌های مهم دانشجویان در حال حاضر گفت: دانشجویان کشور ما دغدغه‌های مختلفی دارند که بخشی از آن‌ها دغدغه‌های شخصی و خانوادگی و آینده‌نگری برای ایام پس از تحصیل محسوب می‌شود، در کنار این روند دغدغه‌ها و افکار سیاسی و اجتماعی و آنچه که در این عرصه در حال رُخ دادن است نیز از اهمیت ویژه‌ای برای این قشر برخوردار است.

وی در ادامه افزود: موضوع امید را نیز باید جدی گرفت چرا که اصل امید به آینده برای قشر دانشجو بسیار حائز اهمیت است و اینکه در آینده به چه شغلی گرایش پیدا می‌کنند و شرایط شغلی و زندگی پس از دوران تحصیل چگونه رقم خواهد خورد، یکی دیگر از دغدغه‌های مهم این قشر است.

رئیس دانشگاه علامه طباطبائی با تأکید بر ضرورت آینده‌نگری برای دانشجویان اظهار کرد: موضوع آینده‌نگری برای قشر دانشجو و تأمین شغل مناسب برای آن‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است و ما در دانشگاه علامه طباطبائی با توجه به این مهم مراکز نوآوری و کارآفرینی تشکیل داده‌ایم تا با این روند، دانشجویانی که ایده یا ایده‌هایی خاص و خلاقانه در زمینه اشتغال دارند بتواند نظرات خود را مطرح و با کمک متخصصان و فعالان ما در این مراکز جامه عمل بدان‌ها بپوشانند.

وی با اشاره به راه‌اندازی برنامه «صدای دانشجو» نیز افزود: بی‌شک راه‌اندازی چنین کانال‌های ارتباطی می‌تواند در نقل و انتقال خواسته‌ها و سخنان دانشجویان و مسئولین بسیار مؤثر باشد و می‌توانیم از نظرات و ایده‌های آنان در زمینه‌های مختلف بهره‌های بسیاری ببریم که در رشد، شکوفایی و بالندگی کشور از اثرگذاری ویژه‌ای برخوردار است چرا که این قشر خوب می‌بیند، خوب توجه می‌کند و می‌تواند به خوبی مسائل روز را تحلیل کند و این نگاه متفاوت است که تأثیر خاصی بر آینده کشور خواهد گذاشت.

ویژه برنامه زنده «از همین آب و خاک» رادیو جوان به تهیه کنندگی لیدا عرفانیان و با اجرای فاطمه امجدیان و ابوالفضل اینانلو در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی روی موج fm ردیف ۸۸ مگاهرتز تقدیم شنوندگان رادیو جوان شد.

باید تلاش کنیم سلبریتی سالم را تقویت کنیم

رئیس رسانه ملی در جمع دانشجویان دانشگاه تهران:

پیمان جبلی، رئیس رسانه ملی با حضور در جمع دانشجویان دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو به ترویج گفتمان مقاومت اشاره کرد و گفت: امروز روز دانشجو و سالروز شهادت سه دانشجوی عزیز است. شهدایی که اولین‌بار در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ شعار مرگ بر امریکا را در کشور طنین‌آمیز کردند. با گذشت ۷۵ سال از تشکیل رژیم منحوس صهیونیستی و گذشت ۷۰ سال از شهادت دانشجویان مهدی شریعت رضوی، مصطفی بزرگ‌نیا و احمد قندچی خون این دانشجویان همچنان گرم و در حال جوشش است.

جبلی ادامه داد: اگر بخواهیم اسم شایسته بر روی طوفان‌الاقصی بگذاریم، باید از آن به عنوان بزرگترین عملیات فریب در تاریخ یاد کنیم. عملیاتی که اسرائیل را ذلیل و حقیر کرد. ما الان باید از دوران بدون اسرائیل صحبت کنیم. ما باید گفتمان بعد از اسرائیل را ترویج دهیم. ما باید از مقاومت فلسطین درس بگیریم. مقاومتی که نسل به نسل اعتقاد و باورش مبنی بر اینکه آینده فلسطین از آنِ اوست بیشتر شد. 

رئیس رسانه ملی افزود: قطعاً باور نسل امروزِ فلسطین نسبت به نابودی اسرائیل بیشتر از پدرانشان و پدرانشان بیشتر از پدرانشان است. ما در رسانه و شما در دانشگاه باید گفتمان‌سازی، تجهیز جامعه به عقل، فکر، منطق، گفتمان و استدلال را ایجاد کنیم. حقوق بشری که اندیشمندان و دانشگاه‌ها پیش‌روی ما می‌گذارند و هرجا می‌رویم یقه‌مان را با حقوق بشرشان می‌گیرند! چیزی جز نژادپرستی نیست و از آن صهیونیست و آپارتاید بیرون می‌زند.

 جبلی گفت: ورودی صدا و سیما را روی هیچ چهره و هنرمندی که علاقه‌مند باشد و دوست داشته باشد در چارچوب قوانین و ضوابط با صدا و سیما کار کند نبستیم. برخی چهره که می‌گویند صدا و سیما در را روی ما بسته است، خودشان در را بسته‌اند.

وی افزود: ما با جوسازی و حاشیه‌سازی و با تهمت و افترا و بولتن‌سازی و شب‌نامه نویسی از عهدی که با رهبر انقلاب و مردم درمورد موضوع تحول در صدا و سیما بستیم کوتاه نمی‌آییم. پای آن هستیم و تمام حیثیت و آبروی‌مان را در این راه گذاشتیم. از هیچ زخم زبان و تهمت و افترایی هم نمی‌ترسیم.

ضرورت تغییر نام معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد چه بود؟

یکی از خبر‌هایی که این روز‌ها در حوزه فرهنگ‌و‌هنر مورد توجه قرار گرفته است، تغییر نام یکی از معاونت‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. خبری که روز دوشنبه، ۱۳ آذرماه اعلام شد و براساس آن عنوان «معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی» وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به «معاونت امور رسانه‌ای و تبلیغات» تغییر کرد.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد: با برگزاری جلسات متعدد و بررسی‌های صورت گرفته در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره ضرورت تغییر نام معاونت مطبوعاتی و اطلاع رسانی این وزارتخانه، با ابلاغ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، عنوان معاونت امور رسانه‌ای و تبلیغات جایگزین معاونت مطبوعاتی شد.

محمدمهدی اسماعیلی در نامه‌ای خطاب به رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور با توجه به تغییرات در قانون مطبوعات در وزارت فرهنگ بر تغییر نام این معاونت به معاونت امور رسانه‌ها و تبلیغات تاکید کرد.

وزیر فرهنگ در این نامه با اشاره به اهم دلایل این تغییر این نام تاکید کرده است: نام‌های این معاونت با توجه به وظایف محوله هیچ‌کدام گویای همه فعالیت‌های آن نیست؛ به‌ویژه با وظیفه نظارتی بر رسانه‌ها که بعد‌ها به آن افزوده شد. همچنین یکی از ماموریت‌های این معاونت نظارت بر امور تبلیغاتی کشور است که در نام جدید این ماموریت لحاظ شده است.

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی در حال حاضر در دولت سیزدهم فرشاد مهدی‌پور است که با مأموریت محوری بازآرایی نظام رسانه­‌ای کشور، از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیزدهم منصوب شده است.

معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وظیفه اعطای مجوز به خبرگزاری‌ها و نشریات، نظارت بر مطبوعات و جراید و روزنامه‌نگاری و اطلاع‌رسانی در فضای مکتوب و نیز فضای مجازی را بر عهده دارد.

تقدیر فعالان تبلیغاتی کشور از تغییر نام معاونت مطبوعاتی

جمعی از فعالان تبلیغاتی کشور با ارسال نامه‌ای، از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تغییر عنوان معاونت امور مطبوعاتی به «معاونت امور رسانه‌ای و تبلیغات» قدردانی کردند.

متن کامل نامه فعالان تبلیغاتی کشور به شرح زیر است:

 جامعه معاصر در دهه‌های اخیر با تحولاتی بنیادین در درونمایه‌های فرهنگی و هنری در لایه‌های مختلف روبرو بوده است، تحولاتی که آفریننده‌ی فرصت‌هایی گران قدر برای ورود آگاهانه و عالمانه به فردای روشن و تابناک برای فرهنگ و هنر ایران اسلامی است.

فرهنگ و هنری که آیینه تمام نمای هویت و افتخارات ملتی است که از هزاره‌های دور تصویری روشن و درخشان بر تارک تاریخ بشر حک نموده است.

در این میان، چه غرورآفرینند مردان و زنانی که با اخلاص و در کمال صداقت و درستکاری، بهترین سال‌های عمر پر برکت خود را در سنگر خدمات فرهنگی و هنری می‌گذرانند و در راستای توسعه ایران اسلامی از هیچ تلاش و کوششی برای ایجاد تحول و تغییرات فرصت آفرین دریغ نمی‌ورزند.

اکنون که با درایت و تدبیر حضرت عالی یکی از درخواست‌های جامعه تبلیغاتی کشور با تغییر عنوان معاونت مطبوعاتی و اطلاع رسانی به معاونت امور رسانه‌ای و تبلیغات محقق گردید تا نوید بخش بازآرایی هویت جامعه رسانه‌ای و تبلیغاتی کشور در گام دوم انقلاب اسلامی و زمینه ساز تجمیع و تمرکز سیاست گذاری‌ها و نظارت‌ها بر فعالیت‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی باشد، مراتب سپاس و قدردانی تک تک دلسوزان و فعالان عرصه رسانه‌ای و تبلیغاتی کشور را تقدیم تان می‌داریم.

امید است با حمایت جناب عالی و تلاش‌های ارزنده همکاران گران قدرتان به ویژه معاونت محترم امور رسانه‌ای و تبلیغاتی و همچنین مدیر کل محترم تبلیغات، به زودی شاهد تحولی ملموس در ارتقای هویت رسانه‌ای و تبلیغاتی کشور و به تبع آن توسعه فعالیت‌ها در راستای سیاست‌های کلی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باشیم.

تغییر نام معاونت مطبوعاتی

چرا نام معاونت مطبوعاتی تغییر کرد؟

فرشاد مهدی‌پور، معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت ارشاد که با تغییر عنوان به معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات تبدیل شده است، در مورد این اتفاق گفت: تکالیف معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزارت ارشاد، از بدو پیدایش تا امروز در دو دسته قابل تفکیک بوده است. یکی تکالیف مرتبط با حوزه رسانه -چه رسانه‌های داخلی، چه رسانه‌های خارجی- و دیگری تکالیف مربوط به حوزه تبلیغات. این دو تکلیف طی سال‌های متمادی، دو بال دائمی معاونت مذکور بوده و تا سال‌های ۸۶-۸۵ هم رد و نشانشان در عنوان معاونت مندرج می‌شد. عنوانی که تغییر کرد و به معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی تبدیل شد.

مهدی‌پور با اشاره به اینکه در طول ۱۵-۱۴ سال گذشته چند تحول مهم در حوزه رسانه اتفاق افتاده است، افزود: در آن دوران هنوز اساساً چگونگی شکل‌گیری سایت‌های خبری و خبرگزاری‌ها در قانون نیامده بود و این اتفاق در اواخر دهه ۸۰ رخ داد. بحث شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها هم وجود خارجی نداشت و نیازی به صحبت کردن پیرامونش نبود. پس در حوزه رسانه -هم از باب ماموریت‌ها، هم از باب تکالیف- در طول این سال‌ها موارد بسیاری به مجموعه معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی اضافه شد. درمجموع عنوان معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی بیشتر بر رسانه‌های چاپی ناظر است و معاون امور رسانه‌ای دایره بزرگ‌تری را دربرمی‌گیرد؛ هم رسانه‌های چاپی اعم از روزنامه و نشریات، هم خبرگزاری‌ها و هم رسانه‌های مجازی. پس دایره بزرگ‌تری را شامل می‌شود 

او ادامه داد: در حوزه تبلیغات نیز به همین صورت است. درواقع تبلیغاتی که معاونت امور مطبوعاتی پیش‌تر بر آن نظارت می‌کرد، محدود به حوزه تبلیغات شهری بود که به تبلیغات بزرگراهی، فرودگاهی و خارج‌شهری هم توسعه پیدا کرد. در ادامه تبلیغات در بستر فضای مجازی توسعه پیدا کرد. درنتیجه ضرورت داشت که ما هم بنا بر اعلام نیاز‌ها و درخواست‌ها، در عملکرد خود تغییراتی ایجاد کنیم که به‌مرور ایجاد شده بود و در عناوین هم باید تغییراتی صورت می‌گرفت که گرفت؛ همچنین عناوین بخش‌های زیرمجموعه هم متعاقباً تغییراتی خواهد کرد. برخی از تغییرات ساختاری به‌جهت اضافه‌شدن بخش‌هایی از ماموریت‌ها به زیرمجموعه تحت‌نظر است و این توسعه نیازمند آن است که ما در زمینه عنوان به‌مثابه بخشی پیشران یا پیش‌رو یا نمایش‌دهنده تغییرات هم تغییری ایجاد کنیم که این اتفاق با پیگیری جناب وزیر رخ داد.

او همچنین با تاکید بر این‌که فعالیت معاونت مطبوعاتی در این حوزه، نه براساس قانونی جدید که براساس قانونی قدیمی در حوزه تبلیغات مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است، اضافه کرد: البته به‌طور طبیعی به‌دلیل نیازمندی‌های جدید، محتاج مقررات جدیدی در حوزه تبلیغات تجاری هستیم که به فراخور آن، سازوکار‌هایی پیش‌بینی شده است که در قانون انجام می‌شود. معاونت هم‌اکنون در همین موقعیت قرار دارد و کمیته‌ای به‌نام کمیته مرکزی سازمان‌های تبلیغاتی کشور وجود دارد که ریاست آن برعهده معاون امور مطبوعاتی است و نظارت بر تبلیغات تجاری در مرکز و استان‌ها را برعهده دارد. ضمن این‌که این اتفاق مطالبه صنف از ما بود. در همه جلساتی که با کانون‌های تبلیغاتی و انجمن‌ها در تهران یا استان‌ها گذاشته می‌شد آن‌ها این مسئله را به‌عنوان مطالبه‌ای دائمی مطرح می‌کردند و خواستار توجه ویژه معاونت امور مطبوعاتی به حوزه تبلیغات می‌شدند.

وی در عین حال خاطرنشان کرد: نظارت بر بستر‌های مجازی، پیام‌رسان‌ها، شبکه‌های اجتماعی در حوزه محتوایی و از جنس رسانه‌ای و تبلیغاتی جزو تکالیفی است که در چند سال گذشته از طریق شورای عالی فضای مجازی بر عهده معاونت گذاشته شده بود. حوزه مطبوعاتی هم توسعه پیدا کرده و رسانه‌ها هم شامل بخش‌های زیادی می‌شوند و از این حیث چنین حرکتی صورت گرفت.

مهدی‌پور همچنین در مورد رتبه‌بندی تبلیغات گفت: یکی از برنامه‌های جدید ما رتبه بندی کانون‌های تبلیغاتی به عنوان اصلی‌ترین درگاه‌هایی است که در این جهت فعالیت می‌کنند. رتبه بندی می‌تواند فواید زیادی برای حوزه صنایع، تجارت و دیگر بخش‌ها ایجاد کند امیدواریم با همکاری وزارت صمت و ظرفیت‌های حقوقی این کار توسعه پیدا کند.

از اهمیت برگزاری جشنواره‌های میراث فرهنگی تا حفظ یادمان‌های کشور

دومین جشنواره ملی تولیدات چندرسانه‌ای میراث فرهنگی کشور در حالی چهارشنبه شب هشتم آذر ماه در قزوین فعالیت خود را آغاز کرد که دیگر نقاط کشور، میزبان بسیاری از نخبگان فرهنگ و هنر کشور بود و به گفته برخی از مسئولان فرهنگی حاضر در این رویداد فرهنگی هنری کشور، این جشنواره بستری بود تا ابعاد کمتر شناخته شده میراث تاریخی قزوین از طریق ابزار هنر و رسانه بهتر معرفی شود. از اینرو، بسیاری از فعالان فرهنگی و هنری کشور بر این عقیده هستند که وجود چنین جشنواره‌هایی باعث تعامل بیشتر نخبگان فرهنگی و هنری کشور می‌شود و همچنین، ظرفیت‌های کشور ایران در این زمینه بیشتر دیده می‌شوند.

محمد رسولی، پژوهشگر فرهنگ و تاریخ و شاهنامه شناس درمورد اهمیت برگزاری جشنواره‌های میراث فرهنگی از جمله جشنواره اخیر در قزوین بیان کرد: بی گمان جشنواره‌ی مورد اشاره مفید بوده است. اما هیچ چیزی صفر و صد نیست و نمی توان گفت که برگزاری رویداد فرهنگی هیچ گونه فایده و خروجی نداشته است و در عین حال، نمی‌توان ادعا کرد یک برنامه فرهنگی مثل “جشنواره اخیر میراث فرهنگی در قزوین” توانسته است اهداف عالی را به صورت صد در صد محقق کند. واقعیت این است که هرقدر چنین برنامه‌ها و رویداد‌های فرهنگی بیشتر باشند خواه ناخواه بخشی از اهداف مهم میراث فرهنگی برآورده می‌شوند و باید توجه کرد که یکی از این اهداف این است که فعالان این حوزه به واسطه کار خود و روحیه هنری و فرهنگی شان می‌توانند در چنین رویداد‌های فرهنگی هنری حضور داشته باشند و مدتی هر چند کوتاه با خروج از انزوای پژوهشی و علمی؛ هنری خود خارج شده و با یکدیگر آشنا شوند و به نوعی یک نوع رقابت را هم به وجود خواهد آورد؛ که اگر چنین نباشد هر هنرمندی در دنیای هنری خودش خواهد بود. بنابراین، چنین جشنواره‌هایی به نوعی باعث ایجاد یک نوع نشاط علمی می‌شوند. یعنی حتی ضعیف‌ترین جشنواره هم که برگزار شود یک درجه‌ای از شور و نشاطی را ایجاد کرده و در عین حال، باب آشنایی صاحبان هنر را باز می‌کند. در نتیجه، اگر هیچ نوع جشنواره‌ای وجود نداشته باشد چطور صاحبان هنر و اندیشه‌ها می‌توانند با یکدیگر آشنا شوند.

تصویر میراث فرهنگی کشور

این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ تصریح کرد: جالب این جاست که در طول تاریخ هم که جشنواره به این سبک و سیاق نبود یکی از شاخصه‌های اهل فرهنگ و هنر این بود که در کاروانسرا‌های بین راه جمع شده و با هم آشنا می‌شدند؛ به طوری که مثلاً یک عارف و دانشمند خراسانی می‌دانست به دلیل این که موسم عبور کاروانیان است و فلان دانشمند شیرازی هم خواهد آمد و در آن جا همدیگر را خواهند دید و با یکدیگر تبادل اندیشه خواهند کرد. در نتیجه، این فرصت آشنایی و تعامل بود و امروزه، همان کار با فناوری و مدل‌های جدید و سهولت حمل و نقل، در قالب جشنواره‌ها انجام می‌شوند. بنابراین، جشنواره‌ها با هر میزان کمیت و کیفیت مفید هستند چراکه باعث امید و نشاط و تبادل دانش می‌شوند. 

وی افزود: به طور کلی، جشنواره‌ای که با رویکرد فرهنگی، میراث فرهنگی و هنری باشد نمی‌تواند مفید نباشد. اما این که تا چه اندازه می‌تواند موثر واقع شود به عوامل زیادی بستگی دارد؛ از فصل و زمان جشنواره گرفته تا میزان هزینه و مدت زمان برگزاری آن.

رسولی گفت: برگزاری جشنواره‌ها در شهر‌های مختلف ایران می‌تواند یکی از نکات مثبت و نقاط قوت باشد. زیرا برگزاری چنین رویداد‌های فرهنگی هنری باعث توجه به شهرستان ها می شود و شرکت کنندگان متوجه آن استان می‌شوند. 

این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ در رابطه با جایگاه جشنواره‌های میراث فرهنگی به صورت منسجم و تأثیرگذاری شان در جامعه تصریح کرد: واقعیت این است که جشنواره خیلی می‌تواند کاربرد داشته باشد. آن هم برای کشوری مثل ما که از نظر جغرافیایی و گستره به حدی دارای ظرفیت است که هر نقطه آن حتی شهر‌های کوچک و روستاهایش به دلیل وجود تاریخ و تمدن قدیمی می‌توانند به تنهایی برای خود جشنواره داشته باشند. مثلاً اگر به روستا‌های کشور نگاه کنید، می‌بینید تا چه اندازه ظرفیت داریم و اگر از آن استفاده شود متوجه خواهیم شد که جشنواره‌ها می‌توانند برای این منظور بسیار موثر باشند؛ به طوری که شاید به نظر دیگران اغراق آمیز باشد، ولی به نظر بنده، در ۳۶۵ روز سال می‌توانیم حداقل ۳۶۵ جشنواره داشته باشیم. زیرا کشور ما از این ظرفیت برخوردار است. به طور مثال؛ اگر به شهر کوچکی بروید و ببینید یک امامزاده‌ای در بلندی کوه قرار دارد و به قدمت آن توجه کنید خواهید دید قدمتی بسیار طولانی دارد و در ایران نمونه‌های بسیار زیادی از این دست داریم. بنابراین، اگر یک فرد دانش پژوه به چنین مسائلی توجه کند حتماً برایش پرسش و توجه ایجاد می‌شود که مثلاً هزار سال پیش این‌جا چطور بوده است؟ قبل از اسلام به چه صورت بوده است؟ و… بدون شک، مکان باستانی است که چنین اثری در آن جا به وجود آمده است و به همین دلیل، باستان شناس‌ها می‌توانند روی آن کار کنند. 

تصویر میراث فرهنگی کشور

رسولی مطرح کرد: در برگزاری این جشنواره‌ها باید به این مسئله توجه کرد که گروه‌های متعدد علمی از دانشگاه‌های معتبر کنار این جشنواره‌ها باشند و این کار سختی نیست. برای مثال یک زبانشناس در حوزه خود بررسی می‌کند و وقتی متوجه شود که آن منطقه قدمت زیادی دارد، می‌تواند ردّ واژگان بسیار قدیمی را در گویش مردم محلی آن منطقه پیدا کند و بدون شک، این کار ممکن است. بنابراین، کشور ما دارای چنین ظرفیت بزرگی است که متأسفانه، مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و گاهی جشنواره کوچکی در یکی از شهر‌های ایران برگزار می‌شود و فکر می‌کنیم کار بسیار مهمی کرده ایم. هرچند که انجام این کار‌ها و برگزاری جشنواره‌ها خوب است. اما کافی نیست.

این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ تصریح کرد: همین جشنواره‌های کوچک با کمیت و کیفیت کافی می‌توانند ما را به اهداف اصلی در حوزه میراث فرهنگی رهنمون کنند و بودجه‌هایی که صرف چنین کار‌های فرهنگی هنری می‌شوند به هیچ عنوان هدر نمی‌روند و در فرهنگ عمومی و حفظ انسجام ملی و در رشد علمی تأثیرگذار هستند. 

تصویر محمد رسولی پژوهشگر و شاهنامه شناس

رسولی درمورد میراث ناملموس کشور گفت: برخی‌ها تعریف میراث ناملموس را نمی‌دانند و واقعیت این است که از کجا باید بدانند؟ باید دستگاه‌ها و سازمان‌هایی در کشور باشند که اولاً، آگاهی به این موضوع داشته باشند و در کمال تأسف، خیلی از متولیان فرهنگی به ویژه میراث فرهنگی آگاهی لازم و بایسته درمورد میراث ناملموس ندارند. البته در این میان باید گفت که همین دو واژه “میراث فرهنگی” یک عبارت نادرست را به وجود آورده اند. چون میراث معنای چیزی به جا مانده از فرد یا افرادی که از دنیا رفته اند را در ذهن متبادر می‌کند. این در حالی است که آن‌ها یادمان‌های فرهنگی هستند و در واقع “یادمان‌های فرهنگی” بیشتر منظور از این عبارت را می‌رساند. بنابراین، متولیان میراث فرهنگی آن چنان که باید به این مفاهیم آشنا نیستند و این اولین مشکل است.

این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ ادامه داد: مشکل دیگر این است که متولیان و دستگاه‌های فرهنگی امکانات لازم را ندارند و از طرفی، زمان تخصیص بودجه و اعتبار، به این موضوع به عنوان یک مسئله فرعی نگاه می‌شود که این مسئله دلایل متعددی دارد. سومین مسئله که خیلی مهم‌تر است این هست که اصلاً اراده لازم برای این کار وجود ندارد. به همین دلیل، این مطلب باید در رسانه‌های پُرمخاطب گفته شود که باید به همراه پژوهشگران متخصص و افراد باورمند به تاریخ و قدمت ایران، برای همه شهر‌ها و روستا‌های ایران کار پژوهشی و علمی انجام شود.

 رسولی تصریح کرد: در همه جای فلات ایران نام‌های مشابه بر اماکن و شهر‌ها وجود دارد! ممکن است در نامگذاری شهر‌های شمال غرب و جنوب شرق ایران تشابهاتی دیده شود. مثلاً برخی از شهر‌ها در جا‌های مختلف ایران قرار دارند و با یکدیگر فاصله دارند. اما در نامگذاری شان تشابهی در تلفظ وجود دارد مثل شهر‌هایی چون؛ ورنامخواست، ورامین و… که ابتدای آن‌ها «ور» وجود دارد. این‌ها حکایت از امور مهمی می‌کند. 

در اوستا که رویداد‌های ده هزار سال پیش و حتی قبل از آن را مورد اشاره قرار می‌دهد درمورد «ور» صحبت‌هایی شده است. حال اگر دستگاه‌ها بتوانند توجه خود و مردم را به این مسئله جلب کنند که «ور» چیست؟ چرا شهری در جنوب تهران «ورامین» نام دارد و همین «ور» در ابتدای شهر «ورزنه» اصفهان و شهر دیگری در سیستان وجود دارد؟! می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. زیرا وقتی به این موارد تاریخی و فرهنگی هنری بپردازیم متوجه می‌شویم که هر یک از آن‌ها دریایی از علم و دانش را با خود دارند. همه این نکات قابل تأمل در شهر و روستا‌های کشور وجود دارند که توجه به آن‌ها سبب می‌شود مردم کشور به خودباوری بیشتری برسند و همگان متوجه می‌شوند که چه عظمتی در کشورمان وجود دارد و دارایی‌های تاریخی، فرهنگی و هنری ایران که کسی از آن‌ها اطلاع ندارد کشف خواهند شد. 

این پژوهشگر فرهنگ و تاریخ یادآور شد: جشنواره‌هایی که با رویکرد میراث ناملموس هستند، می‌توانند دریچه‌های خوبی را برای تاریخ، فرهنگ و هنر کشور باز کنند. مثلاً شاهنامه به عنوان یکی از دارایی‌های ارزشمند کشور ماست که سراسر آن تاریخ است. در عین حال باید گفت” شاهنامه مصداق بارز و ارزشمند میراث ناملموس فرهنگی ایران است”.

تقاضای بالای چین و روسیه برای سفر به ایران

حرمت‌الله رفیعی رئیس مجمع تشکل‌های ملی  با اشاره به اینکه پیشرفت گردشگری در تعامل دولت و بخش خصوصی شکل می‌گیرد، گفت: در حال حاضر مشارکت بخش خصوصی سرلوحه قرار گرفته و همدلی و همکاری خوبی بین این دو بخش شکل گرفته است. 

رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران با بیان اینکه گردشگری باید یک متولی داشته باشد، عدم دخالت سایر دستگاه‌ها در این حوزه را امری ضروری در راستای رشد و رونق صنعت گردشگری عنوان کرد.

او با اشاره به اینکه گردشگر ورودی محدود به گردشگر اروپایی نیست، از تقاضای بالای روسیه و چین برای سفر به ایران خبر داد.

رئیس مجمع تشکل‌های ملی گردشگری به ضرورت شناسایی و استفاده از ظرفیت بازار‌هایی مانند افغانستان که برای سفر به ایران مشتاق هستند، تاکید کرد.

پخش فصل جدید برنامه بگو بخند ویژه شب یلدا از شبکه نسیم

در فصل جدید برنامه بگو بخند نسبت به فصل اول تغییرات ساختاری صورت گرفته است. جدای از بخش مسابقه و استعدادیابی، حضور افراد مطرح و شناخته شده به عنوان مهمان، بازی‌های سرگرم کننده با تماشاگران، بخش‌های نمایشی و … به این برنامه اضافه شده است.

ترکیب داوران بخش استعدادیابی علیرضا خمسه، نعیمه نظام دوست، شهرام شکیبا و شهاب عباسی است.

گوش‌نواز، مستحکم و حماسی؛ نگاهی به موسیقی در کنسرت نمایش «کلنل»

جواد شیخ الاسلام در نگاهی به کنسرت نمایش «کلنل» نوشته است:

این روز‌ها کنسرت‌نمایش «کُلنل» آخرین روز‌های اجرای خود را در تالار وحدت پشت سر می‌گذارد. کلنل محمدتقی پسیان به عنوان اولین خلبان ایران و از جمله قهرمانان شاخص تاریخ معاصر که دهه‌ها فراموش شده بود، حالا به لطف کارگردانی امیر بشیری، بازی خوب بازیگران و آهنگ‌سازی امیرحسین سمیعی چندی است که دوباره زنده شده و از پست و بلندی‌های تاریخ معاصر ایران با ما سخن می‌گوید. جالب اینکه محمد معتمدی، در نقش عارف قزوینی، در این نمایش هم بازی می‌کند و هم تصنیف‌های عارف را اجرا می‌کند؛ و نکته مسرت‌بخش اینکه هم خوب بازی می‌کند و هم خوب می‌خواند!

وقتی همه این‌ها را در کنار ارکستر زنده نمایش می‌گذارید، نتیجه‌ای دلپذیر به دست می‌آید که بدون شک نقش امیرحسین سمیعی در مقام آهنگ‌ساز این نمایش در آن پررنگ است. موسیقی کنسرت‌نمایش کلنل از دو بخش تشکیل شده است؛ بخش اول تصنیف‌های عارف قزوینی است که محمد معتمدی آن‌ها را اجرا می‌کند و بخش دوم موسیقی متن نمایش کلنل. در بخش اول تصنیف‌های خاطره‌انگیز عارف قزوینی مثل «از خون جوانان وطن»، «نمی‌دانم چه در پیمانه کردی»، «از کفم رها»، «باد خزانی»، «دیدم صنمی» به فراخور حال و هوای نمایش، اجرا می‌شوند. پایان‌بخش تصنیف‌ها و نیز آخرین لحظات نمایش، تصنیفی است که سمیعی بر روی شعر محمدمهدی سیار آهنگ‌سازی کرده است. تصنیف آخر که راوی شهادت محمدتقی‌خان پسیان است، به تنهایی بار مهمی از محتوای نمایش را به دوش می‌کشد. این تصنیف با اجرای پر قدرت ارکستر زهی آغاز می‌شود و به ترتیب ساز‌های بادی، چوبی و ساز‌های کوبه‌ای به آن اضافه می‌شود.

انتخاب آهنگساز از شیوه تماتیک ارکستراسیون به عنوان جمله‌ای مستقل و پرصلابت که از شخصیت حماسی کلنل نشانی دارد، به خوبی با شعر محمدمهدی سیار در هم تنیده و با اورتور با شکوهی به استقبال شعر می‌رود. آهنگ‌سازی این تصنیف چنان خوب از کار درآمده که انگار از ابتدا تا انتها با مخاطب سخن می‌گوید. در واقع ما حتی لحظاتی که از خوانندگی محمد معتمدی فارغ می‌شویم و به موسیقی بی‌کلام تصنیف گوش می‌سپاریم، از گفتگوی با موسیقی دست نمی‌کشیم. انتخاب فراز‌هایی که بتواند شخصیت مستقل موسیقی با کلام را در لحظات بی‌کلام همچنان با جذابیت عرضه کند، ویژگی فراموش‌شده موسیقی این روزهاست.

اگرچه نوازنده‌های ارکستر جزو بهترین نوازنده‌های کشور هستند و به خوبی توانسته‌اند با نمایش کلنل همراهی کنند، اما جا داشت این شکل از موسیقی با ارکستر بزرگ‌تری نیز اجرا می‌شد. با اینهمه همراهی زنده، پیوسته و هماهنگ ارکستر با لحظات این نمایش تجربه‌ای بود که در کمتر نمایشی شاهد آن بوده‌ایم.

موسیقی متن، نقطه عطف بسته موسیقی کلنل

امیرحسین سمیعی با ساخت موسیقی‌های پر سر و صدای ارکسترال و همچنین ساخت پوئم سمفونی «اروند» به تازگی برنده جایزه بهترین آهنگسازی ارکسترال از جشنواره موسیقی فجر شده است و توانمندی او در آهنگ‌سازی ارکسترال بر اهالی موسیقی پوشیده نیست. با اینهمه معتقدم آنچه که موسیقی متن نمایش کلنل را بیش از پیش موفق کرده است، تجربیات او در موسیقی متن‌هایی است که برای فیلم‌ها و مستند‌های مختلف ساخته است.

درواقع برگزیدگی سمیعی در جشنواره فجر سال گذشته، نوید یک اتفاق خوب را به اهالی موسیقی می‌دهد. سال‌ها است که سینما و سریال‌سازی ما تنها با چند نام محدود در موسیقی فیلم و سریال مواجه است. ظهور چهره‌های جدیدی که تجربیات مختلفی در ارکسترال و موسیقی متن دارند، به ما نوید می‌دهد که می‌توان به جوشش خون تازه در رگ موسیقی متن فیلم و سریال‌ها امیدوار بود. یعنی جشنواره فجر این بار استعدادی را به ما معرفی کرده که توانایی آهنگ‌سازی در حوزه‌های مختلف را در کارنامه دارد؛ اتفاقی که خلاف رویه بوده و باید آن را به فال نیک گرفت.

موسیقی متن کلنل که برای یک ارکستر مجلسی نوشته شده، برگرفته از حال و هوای موسیقی ایران ۱۳۰۰ است. حماسه، اندوه، شکوه، وطن پرستی، شمایی از موسیقی قاجار، عاطفه، عشق و فراغ سرفصل‌های محتوایی موسیقی متن نمایش کلنل است.

موسیقی متن کلنل برای تمام موقعیت‌های متنوع و گا‌ها متضاد این نمایش، گزینه‌ای خلاقانه ارایه می‌دهد. مثل کابوس محمدتقی پسیان که همواره در طول نمایش حضور دارد و تلفیق آن با صدای پای اسب‌ها که ما را با صحنه شهادت محمدتقی مواجه می‌کند. صحنه‌ای که همچون تصویری نمادین، فراز و فرود زندگی کلنل را با محوریت موسیقی به اجرا درمی‌آورد. موسیقی در این بخش با شعار آتونال وارد می‌شود و با وصل بسیار پیچیده‌ای به لحظه عرض ادب کلنل به بارگاه امام هشتم پیوند می‌خورد. موسیقی در این فراز مهم و حساس از نمایش همچون یک پل ارتباطی بین بیننده و صحنه اجرا عمل می‌کند و به بهترین شکل ممکن سه عنصر موسیقی، بیننده و صحنه را به هم پیوند می‌دهد. 

در بخشی دیگر که شاهد روایت مردم خراسان از زندگی دشوار و همراه با ملال‌شان هستیم، موسیقی به سان یک راوی بی‌قضاوت، بیننده را به سمت دغدغه‌های آنان هدایت می‌کند و به صورت نامحسوس بی‌کفایتی والی خراسان را در آشفتگی شهر بازگو می‌کند.

پرواز کلنل

بیننده شاهد صحنه بازسازی‌شده از اولین پرواز کلنل در کشور آلمان است. آهنگساز تلاش کرده با موسیقی، حس پرواز را به صورت توأمان به بازیگر و بیننده القا کند و به خوبی از پس سخت‌ترین چالش این نمایش عبور کند. اما قسمت آخر، یعنی آمدن کلنل به میدان جنگ، شاید یکی از تأثیرگذارترین برش‌های موسیقی متن این نمایش و از معدود موسیقی متن‌های معاصر باشد؛ چرا که وجوه سینمایی و تصویری آن به شدت برجسته و شاخص است. جایی که پسیان با کسانی که به او خیانت کرده‌اند مواجه می‌شود و در نهایت به شهادت می‌رسد.

کلنل میهن‌پرست است و خود را سرباز وطن می‌داند. برای خدمت به وطن غرب را رها می‌کند، راهی کشور خودش می‌شود و تا آخرین نفس در این مسیر جانبازی می‌کند. اما یارانش را از دست می‌دهد و تراژیک‌وار به شهادت می‌رسد. انگار موسیقی عصای قامت خمیده کلنل در آخرین لحظه‌هاست؛ با او می‌جنگد، می‌گرید و با هم پرواز می‌کنند.

ارکستراسیون این قطعه به غایت گوش‌نواز و در هم تنیده با شخصیت اصلی نمایش است. آهنگ‌ساز به خوبی از پس لایه‌های مضطرب جنگ، قامت مستحکم و حماسیِ شخصیت نمایش را به رخ می‌کشد و بیش از پیش بیننده نمایش را به شخصیت اصلی نزدیک می‌کند. موسیقی متن کلنل زجه و ناله نمی‌کند و از برانگیخته کردن لایه‌های سطحی عاطفه و احساس بیننده پرهیز می‌کند.

جشن سده ثبت جهانی شد

جشن سده امروز چهارشنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در سومین روز از هجدهمین نشست کمیته بین الدولی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس ثبت جهانی شد.

جشن سده با مشارکت کشور تاجیکستان تهیه و تدوین شده است.

جشن سده، جشنی ایرانی است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار می‌شود. این جشن بیش از هزاران سال قدمت دارد (از زمان پیدایش آتش) و از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی به‌شمار می‌رود. «سده» به‌عنوان یک میراث ایرانی است و اعضای جوامع را بدون توجه به سن، جنسیت و موقعیت اجتماعی گرد هم می‌آورد.

جشن، جشن همکاری و همبستگی مردمان است. مردم از هر قومیت و هر مذهبی در این جشن باستانی شرکت می‌کنند. این جشن با برگزاری مراسم روشن کردن آتش و حلقه زدن به دور آن، برگزاری مراسم مذهبی، قصه خوانی، شاهنامه خوانی، آواز و موسیقی، میزبانی و پذیرایی از میهمانان با غذا‌ها و نان‌های خاص و آیینی، شیرینی و میوه و تنقلات همراه است.

اعتقاد کشاورزان بر این است که در روز دهم بهمن، روزی که ۵۰ روز و ۵۰ شب تا بهار باقی مانده است، زمین‌های کشاورزی برای کشت بهاری بعدی خود آماده می‌شوند و مردم پایان سردترین روز‌های زمستانی را جشن می‌گیرند.

از ایران ۳ پرونده برای ثبت جهانی در هجدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس بررسی می‌شود که شامل افطار و مراسم اجتماعی- فرهنگی آن (مشترک با آذربایجان، ترکیه و ازبکستان)، هنر تذهیب (مشترک با آذربایجان، تاجیکستان، ترکیه و ازبکستان) و جشن سده (مشترک با تاجیکستان) است.

هجدهمین جلسه کمیته بین دولتی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس از ۱۳ تا ۱۸ آذرماه ۱۴۰۲ در در شهر کاسان جمهوری بوتسوانا در حال برگزاری است.

هالیوود جای سالمی برای زندگی نیست

به نقل از ورایتی، آنجلینا جولی به مجله وال استریت ژورنال گفته است که اگر امروز در سال ۲۰۲۳ وارد صنعت سرگرمی شده بود، دیگر دلش نمی‌خواست بازیگر سینما باشد. احتمالا به بازیگری تئاتر روی می‌آورد؛ اما قطعا نه در هالیوود زندگی می‌کرد نه کار.

بازیگر برنده اسکار گفته است: اگر امروز بود، بازیگر نمی‌شدم. وقتی شروع به کار کردم، این همه انتظار برای در دسترس عموم بودن و به اشتراک گذاشتن مسایل وجود نداشت.

جولی که ۷ سال پیش و پس از جدایی از برد پیت بیش از پیش به سوژه خبری بدل شد، گفته به حدی استرس داشت که سال ۲۰۱۸، در طول فیلمبرداری ادامه فیلم «شرور» برای دیزنی متوجه شد صدایش در مقایسه با اولین فیلم و ایفای نقش این شخصیت شرور افسانه‌ای تغییر کرده است.

جولی گفت: بدن من به شدت به استرس حساس است و قند خون من بالا و پایین می‌شود. من ۶ ماه پیش از طلاق ناگهان دچار فلج بِل (کج شدن موقتی عضله صورت و دهان) شدم.

این بازیگر تایید کرد که این روز‌ها در لس‌آنجلس زندگی اجتماعی ندارد، زیرا وقتی بیرون می‌رود در معرض توجه زیادی است؛ هرچند به آنچه در مطبوعات درباره‌اش نوشته می‌شود، توجه نمی‌کند.

جولی در مصاحبه با وال استریت ژورنال افزود قصد دارد لس‌آنجلس را برای همیشه ترک کند و زمان بیشتری را در خانه‌اش در کامبوج بگذراند.

وی افزود: پس از طلاق توانایی زندگی و سفر آزادانه را از دست داده‌ام. هالیوود جای سالمی برای زندگی نیست و من به دنبال اصالت هستم.

جولی چندی پیش در مصاحبه با مجله ووگ هم گفته بود از ۷ سال پیش کمتر به کار‌های سینمایی پرداخته و فقط کار‌هایی را انجام داده که نیاز به فیلمبرداری طولانی نداشتند، چون هنوز در تلاش است تا جایگاه واقعی خود را پیدا کند.

جولی افزود: به نوعی احساس می‌کنم در یک دهه اخیر خودم نبودم و نمی‌خواهم وارد آن احساس شوم.

پس از فیلم موفق «مالفیسنت» یا «شرور» در سال ۲۰۱۴ و کارگردانی و همبازی شدن با پیت در فیلم «کنار دریا» در سال ۲۰۱۵، فعالیت‌های سینمایی جولی کاهش قابل توجهی داشته است و در این مدت تنها ۲ نقش اصلی بازی کرده است: «مالفیسنت: معشوقه شیطان» در سال ۲۰۱۹ و «آن‌هایی که آرزوی مرگ من را دارند» در سال ۲۰۲۱.

او در «ابدی‌ها» از مارول در سال ۲۰۲۱ و فیلم فانتزی «بیا» ۲۰۲۰ نقش‌های مکمل داشت و صداپیشه «ایوان یکتا» در سال ۲۰۲۰ و «پاندای کونگ‌فو کار ۴» دیزنی بود. این بازیگر به تازگی بازی در نقش ماریا کالاس خواننده مشهور اپرا را در فیلم «ماریا» به کارگردانی پابلو لارن به پایان رسانده است. این فیلم درباره آخرین روز‌های زندگی این خواننده مشهور است.

چینش جدید ۳ شبکه تلویزیونی