به گزارش آرمان آرا، بانک مرکزی امروز دوشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۴ جدیدترین نرخ‌های رسمی فروش ارز را در سامانه ETS اعلام کرد. نرخ ارز در مرکز مبادله ارز و طلای ایران امروز با رشد جزئی همراه بود و بهای فروش تمامی ارزهای پر تقاضا نسبت به روز گذشته اندکی افزایش یافت. دلار، یورو، پوند، درهم، یوان و دینار عراق همگی با رشد قیمتی در نرخ‌های اسکناس و حواله عرضه شدند.

افزایش ۱۲۰ ریالی قیمت فروش دلار در بازار اسکناس

بر اساس اعلام رسمی مرکز مبادله، امروز قیمت فروش اسکناس دلار آمریکا با ۱۲۰ ریال افزایش نسبت به روز گذشته به ۷۱۷ هزار و ۷۷۵ ریال رسید. قیمت خرید اسکناس دلار نیز ۷۱۱ هزار و ۳۱۵ ریال اعلام شد. در بازار حواله نیز قیمت فروش دلار با افزایش ۱۱۶ ریالی به ۶۹۶ هزار و ۸۶۹ ریال رسید و خرید آن با نرخ ۶۹۰ هزار و ۵۹۷ ریال انجام شد.

نمودار زیر روند افزایش قیمت اسکناس دلار آمریکا را در ۵۰۰ روز کاری (از مرداد ۱۴۰۲ تا به امروز) نشان می‌دهد. در این مدت افزایش قیمت اسکناس دلار از ۴۱۲,۹۹۷ ریال تا ۷۱۷,۷۷۵ ریال بیانگر رشد بیش از ۷۲ درصدی (نزدیک به ۳۰ هزار و ۵۰۰ تومانی) در این مدت است.

بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده از سوی بانک مرکزی، جدیدترین نرخ‌های رسمی معاملات ارزی در سامانه ETS این بانک به شرح زیر است.

افت ۴ هزار ریالی قیمت یورو در بازار اسکناس

قیمت فروش اسکناس یورو نیز با افزایش ۳۸۰ ریالی نسبت به روز قبل، امروز به ۸۴۳ هزار و ۲۱۴ ریال رسید. نرخ خرید اسکناس یورو نیز ۸۳۵ هزار و ۶۲۵ ریال ثبت شد. در بازار حواله، یورو با افزایش ۳۶۸ ریالی به نرخ فروش ۸۱۸ هزار و ۶۵۴ ریال رسید و خرید آن نیز با نرخ ۸۱۱ هزار و ۲۸۶ ریال انجام شد.

قیمت دینار عراق در بازار رسمی

بکصد دینار عراق نیز با افزایش ۶ ریالی، با نرخ فروش ۵۴ هزار و ۷۸۲ ریال در بخش اسکناس عرضه شد. نرخ خرید دینار عراق نیز ۵۴ هزار و ۲۸۹ ریال اعلام شد.

نرخ سایر ارزها و تغییرات آن به تفصیل در جدول زیر آمده است.

نکاتی پیرامون نرخ‌های اعلامی

بنابر اعلام سامانه معاملات الکترونیک ارز (ETS) بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، نرخ‌های اسکناس و حواله منتشر شده در هر روز بر اساس معاملات ثبت شده توسط بانک‌ها و صرافی‌های عامل در سامانه‌های ارزی در روز کاری قبل محاسبه شده است.

ضمناً نرخ حواله کالاهای اساسی و ضروری در حال حاضر بر اساس دلار ۲۸۵.۰۰۰ ریال محاسبه می‌شود. لذا معادل ریالی معاملات ارز حاصل از صادرات نفت خام، میعانات گازی و گاز طبیعی بر اساس نرخ متناظر (خرید یا فروش) با این نرخ انجام می‌شود.

نرخ اعلامی دلار اسکناس، قیمت نهایی‬ آن نیست؛ کارمزد ارزهای خدماتی و مسافرتی (بجز ارز اربعین) چقدر است؟

نرخ اعلامی دلار اسکناس در مرکز مبادله ارز و طلای ایران نرخ نهایی نیست؛ یعنی نرخ اعلام‌شده شامل کارمزد نمی‌شود و متقاضی هنگام دریافت اسکناس باید کارمزد جداگانه پرداخت کند که کمتر از ۵ درصد است. این کارمزد بابت خدمات بانکی، هزینه‌های تأمین، جابه‌جایی و تحویل فیزیکی اسکناس از سوی بانک عامل دریافت می‌شود. بنابراین، نرخ درج‌شده در تابلوی رسمی، قیمت واقعی و تمام‌شده برای مشتری نیست و نرخ پرداختی همواره بالاتر از نرخ اعلامی خواهد بود.

نکته مهم دیگر آن است که بازار اسکناس سهمی کمتر از ۵ درصد از کل بازار رسمی ارز دارد و عمده مبادلات ارزی کشور در قالب حواله انجام می‌شود که نرخ آن روزانه اعلام می‌شود.

قیمت‌ها در بازار غیررسمی (آزاد)

قیمت ارز در بازار غیررسمی نیز که بعد از یک جهش اولیه به بالای ۹۶ هزار تومان در ابتدای جنگ، به نرخ‌های اولیه بازگشته و به زیر ۸۴ هزار تومان رسیده بود، بار دیگر با شایعاتی مبنی بر فعال‌سازی مکانیزم ماشه در روزهای گذشته از ۸۸ هزار تومان به بالای ۹۰ هزار تومان رسید و اکنون مجدداً به کانال ۸۰ هزار تومانی بازگشته و با قیمت حدود ۸۸ هزار تومان داد و ستد می‌شود.

جزئیات فروش ارز ویژه اربعین؛ فروش ۲۰۰ هزار دینار عراق به هر زائر با نرخ رسمی ETS

بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در آستانه موسم زیارتی اربعین ۱۴۰۴، دستورالعمل رسمی فروش ارز به زائران عتبات عالیات را منتشر کرد. بر این اساس، فروش ارز اسکناس به میزان حداکثر ۲۰۰،۰۰۰ دینار عراق به هر زائر از طریق بانک‌های منتخب و با نرخ رسمی مرکز مبادله ارز و طلای ایران (ETS) انجام می‌شود.

بنابراین، هر زائر اربعین با فرض دریافت سقف تعیین‌شده ارز زیارتی (۲۰۰ هزار دینار) و خرید آن به نرخ فروش اسکناس مرکز مبادله، با در نظر گرفتن نرخ امروز ۵۴,۷۸۲ تومان برای هر ۱۰۰۰ دینار، تنها ۱۰ میلیون و ۹۵۶ هزار تومان پرداخت خواهد کرد.

این در حالی است که تأمین همین مقدار ارز از بازار آزاد با نرخ حدود ۶۷ هزار تومان برای هر ۱۰۰۰ دینار، حدود ۱۳ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان هزینه دارد. در نتیجه، زائران با استفاده از دینار دولتی می‌توانند از صرفه‌جویی ۲.۴ میلیون تومانی (۲ میلیون و ۴۴۴ هزار تومانی) در هزینه‌های این سفر زیارتی بهره‌مند شوند.

مهم‌ترین ضوابط و شرایط دریافت ارز اربعین

سقف فروش ارز: هر زائر می‌تواند تا سقف ۲۰۰ هزار دینار عراق به نرخ فروش اسکناس مرکز مبادله دریافت کند که بر اساس قیمت روز حدوداً برابر ۱۱ میلیون تومان (۱۰ میلیون و ۹۵۶ هزار تومان) است.

کارمزد ممنوع: بانک‌های عامل مجاز به دریافت هیچ‌گونه هزینه یا کارمزد اضافه نیستند و تنها معادل ریالی مبلغ ارز (بر اساس نرخ رسمی ETS) از زائر دریافت می‌شود.

مدارک مورد نیاز و گروه سنی مشمول:

فروش ارز از تاریخ ۴ مرداد تا ۲۲ مرداد ۱۴۰۴ انجام می‌شود.

زائران بالای ۵ سال (متولدین قبل از ۲۳ مرداد ۱۳۹۹) مشمول دریافت ارز هستند.

ارائه اصل کارت ملی و گذرنامه یا برگه تردد معتبر اربعین الزامی است.

برای زائران ۵ تا ۱۵ سال، ارائه اصل شناسنامه به جای کارت ملی کفایت می‌کند.

خرید ارز توسط سرپرست خانوار: سرپرست خانوار می‌تواند با در دست داشتن مدارک شناسایی خود و اعضای خانواده (همسر و فرزندان)، بدون نیاز به حضور فیزیکی سایر اعضا، ارز آن‌ها را نیز از بانک دریافت کند. پرداخت باید با کارت بانکی سرپرست انجام شود.

دریافت ارز اربعین تأثیری بر سهمیه سالانه مسافرتی ندارد: دریافت ارز اربعین مانعی برای دریافت ارز مسافرتی در طول سال نخواهد بود و این دو سهمیه از یکدیگر جدا هستند.

امکان فروش اینترنتی ارز: در صورت آماده بودن زیرساخت‌های بانک‌ها، فروش ارز از طریق سامانه‌های آنلاین بانک‌های عامل نیز قابل انجام خواهد بود. احراز هویت کامل در این بستر الزامی است.

بازخرید ارز مازاد: ارز خریداری‌شده که استفاده نشده باشد، تا ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ توسط همان بانک فروشنده و به نرخ رسمی خرید مرکز مبادله (ETS) بازخرید خواهد شد. تنها بانک اولیه‌ای که ارز را فروخته، مجاز به بازخرید است.

ارائه رسید فروش الزامی است: بانک‌ها موظف‌اند هنگام فروش، صورت‌حساب رسمی ارائه داده و مقررات نظارتی را رعایت کنند.

تکمیل فرم تعهد: فروش ارز در قالب سهمیه اربعین منوط به امضای فرم تعهد و پذیرش شرایط توسط زائر خواهد بود.

بانک‌های عامل

بنابر اعلام بانک مرکزی، بانک‌های عامل فروش ارز اربعین شامل بانک ملی ایران، بانک تجارت، بانک صادرات ایران و پست بانک ایران است.

برآورد هزینه حمل و نقل زائران از مرز مهران تا عتبات عالیات؛ حداقل ۴۳ هزار دینار برای رفت و برگشت کامل

با نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی، زائران بسیاری از سراسر ایران از مرزهای زمینی راهی شهرهای زیارتی عراق می‌شوند. در این میان، اطلاع از هزینه‌های حمل‌ونقل از پایانه‌های مرزی تا نجف اشرف و کربلای معلی می‌تواند نقش مهمی در برنامه‌ریزی و مدیریت سفر ایفا کند.

در این میان مرز مهران پرترددترین و محبوب‌ترین مسیر بین زائران است و نرخ‌ها در این مرز نسبتاً مناسب‌تر هستند البته به شرط دسترسی نزدیک‌تر زائران به این مرز.

بر اساس نرخ‌های میدانی جمع‌آوری‌شده، هزینه حمل و نقل از مرز مهران تا شهرهای نجف، کربلا، کاظمین و سامرا برای زائران، بسته به وسیله نقلیه انتخابی، در بازه‌ای بین ۴۳ تا ۱۴۴ هزار دینار عراق برای رفت و برگشت خواهد بود.

در ادامه، جزئیات مسیرها و برآورد مجموع هزینه‌ها برای یک زائر که با مسیرهای رایج زمینی تردد می‌کند آورده شده است.

زائران پس از ورود از مرز مهران، معمولاً سفر خود را به ترتیب از نجف آغاز می‌کنند، سپس در مسیر نجف به کربلا، خود را به مراسم پیاده‌روی و زیارت حرم امام حسین (ع) می‌رسانند. پس از آن نیز، بسیاری از زائران مسیر خود را به سمت کاظمین و سامرا ادامه داده یا مستقیماً به مرز بازمی‌گردند.

رفت: مسیر مهران، نجف، کربلا، عتبه (کاظمین / سامرا)

هزینه حمل و نقل از مهران به نجف بسته به استفاده از اتوبوس، ون یا تاکسی بین ۱۳ تا ۲۵ هزار دینار متغیر است. از نجف به کربلا نیز هزینه‌ها بین ۴ تا ۵ هزار دینار در نوسان است.

مسیر کربلا به عتبه (شامل کاظمین و سامرا)، در حال حاضر هزینه‌ای معادل ۱۲ هزار دینار دارد.

برگشت: مسیر عتبه به مرز مهران

مسیر بازگشت از عتبات به مرز مهران، نیز در حدود ۱۵ هزار دینار هزینه دارد.

در ادامه، هزینه‌های حمل‌ونقل برای سه مرز اصلی دیگر (خسروی، چذابه و شلمچه) به تفکیک و بر اساس بیشترین نرخ‌های اعلام‌شده آمده است.

مرز خسروی

مرز خسروی، یکی از مسیرهای اصلی برای زیارت اربعین حسینی، هزینه‌های حمل‌ونقل به نجف و کربلا در این نقطه نسبت به مرز مهران کمی بالاتر گزارش شده است.

در مسیر خسروی به نجف، حداکثر نرخ اتوبوس‌ها ۱۶ هزار دینار عراق، ون‌ها تا ۱۹ هزار دینار و سواری‌های شخصی مانند سایر مرزها، تا ۲۵ هزار دینار عراق تعیین شده است.

همچنین در مسیر خسروی به کربلا، هزینه‌ها نسبت به نجف کمی بیشتر است؛ نرخ اتوبوس‌ها تا ۱۵ هزار دینار، ون‌ها تا ۱۸ هزار دینار و سواری‌ها حداکثر ۲۵ هزار دینار عراق برای هر نفر است.

مرز چذابه

در مرز چذابه که اغلب میزبان زائران جنوبی کشور است، نرخ‌های حمل‌ونقل متعادل اما کمی بالاتر از خسروی اعلام شده است.

در مسیر چذابه به نجف، اتوبوس‌ها تا ۱۸ هزار دینار، ون‌ها حداکثر ۱۷ هزار دینار و سواری‌ها تا ۲۵ هزار دینار عراق قیمت‌گذاری شده‌اند.

هزینه‌ها در مسیر چذابه به کربلا بیشتر است و به ترتیب برای اتوبوس و ون تا ۲۰ هزار دینار و برای سواری‌ها تا ۳۰ هزار دینار عراق رسیده است.

مرز شلمچه

مرز شلمچه نیز با نرخ‌های مشابه مرز چذابه، گزینه‌ای دیگر برای زائران محسوب می‌شود.

در مسیر شلمچه به نجف، حداکثر نرخ اتوبوس‌ها و ون‌ها ۱۵ هزار دینار و سواری‌ها تا ۲۵ هزار دینار عراق است.

اما در مسیر شلمچه به کربلا، بیشترین نرخ‌ها ثبت شده است؛ اتوبوس‌ها و ون‌ها تا ۲۲ هزار دینار و سواری‌ها گران‌ترین نرخ را با حداکثر ۳۲ هزار دینار عراق برای هر نفر دارند.

جدول خلاصه هزینه‌های حمل و نقل زیارت اربعین

جمع هزینه رفت و برگشت

در ساده‌ترین حالت (استفاده کامل از اتوبوس در مسیرهای ممکن)، هزینه کل رفت و برگشت برای یک زائر از مرز مهران حداقل حدود ۴۳ هزار دینار عراق خواهد بود. در حالتی که زائر از مرزهای دیگر یا از تاکسی برای تمامی مسیرها استفاده کند، هزینه رفت و برگشت ممکن است از ۸۰ هزار دینار عراق نیز فراتر رود.

توصیه‌هایی به زائران

تا حد امکان از اتوبوس‌های عمومی و مجاز استفاده کنید.

کرایه‌ها را پیش از سوار شدن نهایی کنید و از پرداخت نرخ‌های خارج از عرف پرهیز کنید.

در صورت امکان، دینار عراقی به مقدار کافی همراه داشته باشید.

به دلیل نوسانات نرخ‌ها و ازدحام جمعیت، نرخ‌ها ممکن است دستخوش تغییرات جزئی شود.

خبرگزاری مهر – گروه سیاست: جنگ ۱۲ روزه یکی از نمادهای آزادی ستیزی و مقابله با استقلال مردم ایران با تمدن کهن و دیرینه است. این جنگ نماد مبارزه طولانی مدت ایران با استعمار آمریکایی است، وقتی مردم جهان با پیام‌های امامین انقلاب ما در طول حدود ۵ دهه بیدار شدند، قلب‌هایشان همراه قلب‌های مردم مظلوم و ستم دیده فلسطین شد، دیگر رژیم وحشی و کودک‌کش صهیونیستی و حامی او آمریکای جنایتکار این میزان از فشارهای بین‌المللی را تاب نیاوردند و همچون ماری زخم خورده خواستند که به خیال باطل خودشان کار و یکسره کنند و جمهوری اسلامی را از میان بردارند، برای این کودتا هم سال‌ها تمرین کرده و خود را آماده کرده بودند که به سرعت همه نقشه‌هایشان نقش بر آب شد. مرور چرایی این جنگ و اینکه چه شد که رژیم صهیونیستی فکر کرد می‌تواند از سرزمین‌های اشغالی به خاک ایران تعرض کند و یک نظام قدرتمند را از پای در بیاورد موضوعی است که از ابعاد مختلف قابل بررسی است. محمد هاشمی رفسنجانی برادر مرحوم آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی کسی که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در جریان شکل‌گیری نهضت امام خمینی رحمت الله علیه فعالیت داشته در پاسخ به چرایی حمله رژیم صهیونیستی به ایران به ریشه مخالفت آمریکایی‌ها با نظام جمهوری اسلامی ایران پرداخت و سابقه این مخالفت دیرینه را روایت کرد، در ادامه بخش اول این گفتگو را بخوانید.

با توجه به تجربه و شناختی که از رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از اصلی‌ترین دشمنان کشورمان دارید، به نظر شما علت تعرض رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران چه بود؟

در مسائل سیاسی، امنیتی و منطقه‌ای لزوماً یک نظر وجود ندارد. نظرات متعددی وجود دارد. من به عنوان کسی که در دهه نخست انقلاب و در دوران امام خمینی رحمت الله حضور داشتم، شنیده‌هایی از امام در حوادث ۱۰ سال اول به خاطر دارم؛ البته معمولاً این موارد بیان شده اما کمتر راجع به برخی مسائل صحبت شده است. انقلاب اسلامی به معنای واقعی کلمه یک انقلاب مردمی بود. در سال ۱۳۵۶ انقلاب به پیروزی نزدیک شد، توافقی میان دولت عراق و دولت ایران صورت گرفت مبنی بر اینکه امام را از نجف بیرون کنند، فرستاده‌ای را به حضور امام فرستادند از او خواستند که فعالیتی نداشته باشد، بیانیه صادر نکند، سخنرانی نکند و سکوت کند و در غیر این صورت عراق را ترک کند. وزیر امور خارجه عراق به امام خمینی رحمت الله گفته بود رابطه دولت ما با ایران به نحوی است که ما نمی‌توانیم علیه نظام پهلوی و شاهنشاه کاری انجام دهیم، بنابراین شما یکی از این دو راه را انتخاب کنید. امام هم گذرنامه خود را جلوی فرستاده عراق گذاشت و گفت من نمی‌توانم سکوت کنم، من وظیفه دارم در برابر کشورم که این وقایع را بگویم.

امام خمینی از نجف به همراه یک گروه کوچک ۵ یا ۶ نفره خارج شد و در مرز کویت همراهان امام را پذیرفتند اما امام را نپذیرفتند بنابراین امام و همراهان او به بصره برگشتند و شب در هتلی ماندند تا تصمیم بگیرند به کجا بروند. آن شب آقای سیدحسین خمینی نوه امام و فرزند سید مصطفی از هتل با من تماس گرفت و می‌خواستم به من اطلاع دهند که فردای آن روز عازم چه کشوری خواهند بود، دو روز بعد از پاریس تماس گرفتم و گفتند امام به پاریس رفته است. علت اینکه پاریس را انتخاب کردم این بود که قبل از انقلاب چندین کشور از جمله فرانسه از شهروندان ایرانی ویزا تقاضا نمی‌کرد. البته در همان زمان کشورهای عربی از جمله کویت از ایرانیان ویزا می‌خواستند -من هم به پاریس رفتم-.

در بدو ورود امام به پاریس و در فرودگاه شارل دوگل خبرنگاران می‌خواستند با امام گفتگو کنند که دولت فرانسه مانع شد، امام در واکنش به این اقدام دولت فرانسه گفتند که من سکوت را نمی‌پذیرم و اگر لازم باشد فرودگاه به فرودگاه می‌روم تا وظیفه‌ام را انجام دهم. یکی از نشریات جناح راست فرانسه مصاحبه‌ای با اما م انجام داد و برخلاف نظر دولت فرانسه این مصاحبه را منتشر کرد و پس از این رسانه‌های دیگر از دولت فرانسه طلبکاری کردند که چرا به رسانه وابسته به جناح خودت اجازه دادی اما به ما اجازه مصاحبه ندادی و این موجب شکستن محدودیت‌ها بود و این‌طور رسانه‌های دیگر شروع به مصاحبه کردند، من از ۱۱۷ روز استقرار امام در پاریس ۱۱۴ روز در خدمت ایشان بودم و در این زمان امام شاید روزانه با ۱۰۰ نفر از نمایندگان رسانه‌ها از کشورهای مختلف، مصاحبه می‌کرد و بر روی جنایات شاه و و خواست مردم تاکید داشت، امام تلویحاً در مصاحبه‌های خود به حامیان شاه از جمله آمریکا و اسرائیل که در آن زمان با ایران رابطه داشت، روسیه و فرانسه نیز می‌پرداخت. امام بر نهضت اسلامی و حکومت اسلامی تاکید داشت و می‌گفت مردم اسلام و حکومت اسلامی می‌خواهند.

۲۹ دی نماینده آمریکا ساعت ۱۰ شب به همراه نماینده ژیسگار دستن نماینده رئیس جمهور فرانسه به نوفل لوشاتو آمد و نماینده آمریکا تلویحاً به امام گفت شما به مسائل ایران کاری نداشته باشید، الان هم ایران نروید آنجا برای شما خطر دارد؛ فعلاً همین جا بمانید. به محض اینکه این‌ها در ساعت ۱۱:۳۰ از خانه امام بیرون رفتند، امام فرمودند اعلام کنید که من جمعه به ایران می‌روم، یک خبر نوشتیم و به رادیو فرانسه دادیم و ساعت ۱۲ شب پخش شد که امام خمینی می‌خواهند جمعه به ایران بروند

بیست و ششم دی ۱۳۵۷ جریان مبارزات انقلابی بسیار بالا گرفت و شاه ایران رفت، برای همین دو روایت بود که در یک روایت می‌گفتند آمریکایی‌ها به شاه گفتند که برو و مانند زمان مصدق با کودتایی برگرد؛ در روایت دیگر اشاره می‌شد که مردم همه مخالف حکومت شاه بودند و دریافتند که دیگر شاه نمی‌تواند حکومت کند و باید برود و باید حکومت دیگری تشکیل شود که شورای سلطنت تشکیل شد و بختیار نخست وزیر شد. بختیار در آن زمان در ظاهر از مخالفین آمریکا بود و در جبهه ملی محسوب می‌شد. دو روز بعد از رفتن شاه در بیست و هشتم دی ماه کارتر رئیس جمهور آمریکا با نوفل‌لوشاتو تماس گرفت و از امام خواست که اجازه دهد تا نماینده او به حضور امام برسد و مذاکره کند. امام اجازه داد. ۲۹ دی نماینده آمریکا ساعت ۱۰ شب به همراه نماینده ژیسگار دستن نماینده رئیس جمهور فرانسه به نوفل لوشاتو آمد و نماینده آمریکا تلویحاً به امام گفت شما به مسائل ایران کاری نداشته باشید، الان هم ایران نروید آنجا برای شما خطر دارد؛ فعلاً همین جا بمانید. آن زمان ۶۵ هزار کارشناس (مستشار) آمریکایی در حوزه‌های سیاسی، نظامی، اقتصادی و … از آمریکایی‌ها در ایران بودند و حق توحش هم دریافت می‌کردند که با خانواده‌هایشان جمعیت قابل توجهی بودند؛ امام گفت من هنوز به مردم نگفتم با آمریکایی‌ها چه کار کنند، اگر لازم باشد می‌گویم؛ نماینده کارتر از این صحبت امام جا خورد. نماینده رئیس جمهور فرانسه از در مهربانی وارد شد به امام گفت اینجا برای شما خوب نیست و ما شما را به قصر ورسای منتقل می‌کنیم و الان هم به ایران نروید آنجا برای شما خطر دارد، امام تشکر کردند و گفتند جای من خوب است و به محض اینکه این‌ها در ساعت ۱۱:۳۰ از خانه امام بیرون رفتند، امام فرمودند اعلام کنید که من جمعه به ایران می‌روم، یک خبر نوشتیم و به رادیو فرانسه دادیم و ساعت ۱۲ شب پخش شد که امام خمینی می‌خواهند جمعه به ایران بروند. بختیار فرودگاه‌ها را بست و اجازه نداد هواپیمای ایران‌ایر بیاید اما یک هواپیمای ایرفرانس ۷۴۷ را چارتر کردیم و قرار شد جمعه بعد که دوازدهم بهمن بود امام را به ایران بیاورد. به این ترتیب امام روز دوازدهم به ایران آمدند و تا بیست و دوم بهمن گروه‌های مختلف به مدرسه رفاه می‌آمدند و به امام اعلام وفاداری و بیعت می‌کردند. در همین ایام گارد شاهنشاهی از روی لباس‌های نظامی خود لباس‌های دیگر پوشیده بودند و نزد امام آمدند و در مدرسه رفاه لباس‌های رویی خود را درآوردند و با همان لباس‌های نظامی جلوی امام رژه رفتند و با امام بیعت کردند.

بختیار بیستم بهمن ماه را حکومت نظامی اعلام کرده بود و امام هم فرموده بودند که مردم به خیابان‌ها بیایند و این‌طور مردم به خیابان‌ها، پادگان‌ها و کلانتری‌ها آمدند و تقریباً ۳۶ ساعت درگیری و زد و خورد میان مردم و بعضی از نیروهای وفادار به شاه ایجاد شد.

اما در ۲۲ بهمن آنها شکست خوردند و مردم پیروز شدند و شهید محلاتی بیانیه‌ای نوشت؛ رادیو گاهی همان بیانیه را پخش می‌کند که «این صدای جمهوری اسلامی ایران است، این صدای اسلام است» و این‌طور پیروزی انقلاب را اعلام کرده بودند. تا اینجا مردم واقعاً با تمام وجود آمدند، مثلاً از زمانی که امام به پاریس رفتند که در مهر ماه بود و ۱۱۷ روز آنجا بودند در خارج از کشور عده‌ای از مبارزین می‌آمدند و اعلام وفاداری به امام می‌کردند، بیعت می‌کردند؛ در داخل هم مردم هر روز و هر شب تظاهرات داشتند شعارهای کوبنده سر می‌داد که بالاخره ۲۲ بهمن انقلاب پیروز شد. اما وقتی انقلاب پیروز شد، مرتبط با سفارت آمریکا در ایران که در زمان شاه مرکز فرماندهی آمریکایی‌ها در داخل کشور و در منطقه خاورمیانه بود، گزارش‌هایی آمد که سفارت آمریکا درصدد یک کودتا علیه امام و انقلاب و انقلابیون است. وقتی این خبر بین خواص منتشر شد، دانشجویان که بعد عنوان پیروان خط امام را برای خود انتخاب کردند، تصمیم گرفتند سفارت آمریکا را اشغال کنند یک روز از دیوارهای سفارت بالا رفتند و درها را باز کردند و در داخل سفارت آمریکا رفتند و کارکنان آنجا هم تا می‌توانستند اسناد را در دستگاه‌های خردکن ریختند تا از بین ببرند اما دانشجویان ما پیروز شدند و حدود ۷۰ نفر از کارکنان سفارت آمریکا را دستگیر کردند، منتظر نظر امام بودند که اگر این دستگیر را تأیید نمی‌شد، اجازه دهند این کارکنان از سفارت بیرون بیایند. آقای بازرگان نخست وزیر بود و آقای دکتر یزدی وزیر امور خارجه بود و درخواست کردند که امام موافقت کند تا کارکنان سفارت از آنجا خارج شوند، ولی امام نه تنها موافقت نکرد بلکه اسم این کار را انقلاب دوم گذاشتند.

انقلاب اول مبارزه با استبداد داخلی بود و این انقلاب دوم که مقابله با آمریکا بود در واقع مبارزه با استعمار خارجی بود. امام تسخیر سفارت آمریکا را که بعداً به آن لانه جاسوسی گفتند به عنوان انقلاب دوم نامگذاری کرد، در زمان مبارزات انقلابی که جبهه ملی و نهضت آزادی از سمت ملی‌گراها وجود داشت، در حرف‌های خود به دوران مصدق استناد می‌کردند که شاه بیرون رفت اما آمریکایی‌ها آمدند و کودتایی به پاک کردند و شاه را برگرداندند و تا حدودی هم به مشروطه استناد می‌کردند و می‌گفتند که ملت ایران در مبارزاتش علیه استبداد موفق شده اما علیه استعمار شکست می‌خورد بنابراین نباید با آمریکایی‌ها مبارزه کنید، شکست می‌خورید.‌

برخی هنوز هم می‌گویند همه ماجرای ما با آمریکایی‌ها از زمان اشغال سفارت شروع شد.

توضیح می‌دهم به هر حال نظر دولت موقت که آقای بازرگان که در آن وقت از سوی جبهه ملی و نهضت آزادی‌ها مستقر بود، این بود که ما در مبارزه با استعمار شکست می‌خوریم، اما در مبارزه با استبداد پیروز می‌شویم، پس نباید وارد مبارزه شویم، اما وقتی امام اسم آن را انقلاب دوم گذاشتند دیگر دانشجویان تثبیت شدند و شب‌ها تعداد زیادی از مردم جلوی سفارتخانه آمریکا تظاهرات می‌کردند، علیه آمریکایی‌ها شعار می‌دادند و در نتیجه آنها کارمندان سفارت را که گروگان گرفته بودند ۴۴۴ روز نگه داشتند. امام موضوع را به مجلس ارجاع داد تا آن را حل کند، مجلس برای اینکه به این موضوع ورود کند زمانی طول کشید و در نهایت گروگان‌ها را آزاد کردند. دانشجویان اسنادی را که کارکنان سفارت آمریکا در دستگاه‌های خردکن ریخته بودند را به هم چسباندند و چندین کتاب از داخل همین کاغذها و اسناد راجع به سیاست‌های آمریکا و برنامه‌های آنها علیه ایران و انقلاب به چاپ رسید. در این مقطع ایرانیان به تعبیر جبهه ملی در مبارزه با استبداد پیروز شدند که شاه را بیرون کردند و همینطور بختیار را و نظام شاهنشاهی را که امام اعلام کرده بودند، این نظام غیر مردمی جعلی است، از بین بردند و همینطور به دولت آمریکا که سمبل استعمار بود، پیروز شدند.

آمریکایی‌ها بیکار ننشستند و اقداماتی نظیر کودتای نوژه را پیش بردند البته آنها ۱۸ کودتا علیه جمهوری اسلامی طراحی کرده بودند که پیش از اجرای این کودتاها، عوامل آنها کشف و دستگیر می‌شدند. پس از آنکه از مسیر کودتاها شکست خوردند صدام را تحریک کردند تا با ایران وارد جنگ شود، در زمان شاه قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر میان ایران و عراق منعقد شده بود و صدام در تلویزیون این قرارداد را پاره کرد و گفت آن زمان ما ضعیف بودیم و ایران قوی بود، حالا ما قوی هستیم و دیگر قرارداد الجزایر را قبول نداریم، این قرارداد راجع به رود مشترک و آبراه‌های مرزی بود. این‌طور جنگ آغاز شد و صدام حمله هوایی به همه فرودگاه‌های کشورمان داشت و امام گفتند که یک دیوانه‌ای سنگی انداخته نمی‌تواند هیچ کاری کند و آمریکا هم هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، جنگ ۸ سال طول کشید. در این ۸ سال تقریباً بسیاری از کشورها طرفدار عراق بودند، مثلاً ارتش عراق برای حزب بعث یک ارتش روسی بود. کویت بندرش را در اختیار عراق قرار داده بود؛ مصر هم نیرو فرستاده بود، فرانسه هواپیماهای میراژ ۲۰۰۰ به عراق داده بود و آمریکا نیز هواپیمای ایروکس داده بود که اطلاعات جمع می‌کرد همینطور سلاح در اختیار عراق قرار می‌داد. آلمان نیز سلاح شیمیایی به صدام داده بود و تقریباً همه کشورها با صدام علیه ایران بود، ولی ملت ایران به رهبری امام و حضور مردم بالاخره موفق شدند و قطعنامه‌ای که صادر شد علیه صدام و به نفع ایران بود که آتش بس شد و جنگ با آتش بس پایان گرفت. البته جنگ آن زمان پایان نگرفت چرا که تعدادی اسرا در هر دو کشور بودند، حدود ۷۰ هزار اسیر از ایران در خاک عراق بود و همین میزان هم از طرف آنها در ایران بود. درست است که عواقب جنگ برپا بود اما دیگر جنگ نظامی و میدان نبود، البته بعد از آنکه آتش بس را پذیرفتند و قرار شد دیگر جنگی نباشد به یکباره منافقین و مجاهدین از سمت غرب حمله کردند و می‌خواستند تا کرمانشاه و تهران بیایند، پایتخت را بگیرند که در عملیات مرصاد ارتش و سپاه ما آنها را گیر انداختند. صدام به این‌ها امکانات بسیاری نظیر ماشین و تانک داده بود به هر حال موفق نشدند و شکست خوردند و جنگ به اتمام رسید و پس از آن دولت تشکیل شد. البته قبل از اتمام جنگ دولت آقای خامنه‌ای برقرار بود و مهندس موسوی نخست وزیر بود. پس از سال ۶۷ که جنگ تمام شد، انتخابات برگزار شد و آقای هاشمی رئیس جمهور شد و آقای خامنه‌ای پس از رحلت امام خمینی به عنوان رهبر انتخاب شد. مسئله اختلاف با آمریکا موضوعی بود که حل نشد. حتی آقای هاشمی در این رابطه نامه‌ای به امام نوشته بودند.

آیا مسأله ما با آمریکا اختلاف است یا سطح بالاتری از این را می‌بینید؟

اگر از زمان پیروزی انقلاب تا به حال، مواضع و حرف‌های دولتمردان آمریکا را رصد کنیم، دو حرف بیشتر راجع به ایران نگفتند اولاً انقلاب را تأیید نکردند و جمهوری اسلامی را به رسمیت نشناختند و یا برای ایران تغییر رژیم می‌خواستند که نظام را عوض کنند و یا تغییر رفتار می‌خواستند. معنی تغییر رفتار این بود که ایران با اسرائیل بسازد و مراوده داشته باشد چرا که قبل از انقلاب اسرائیل در ایران سفارتخانه داشت و نفت خود را از طریق ایران تأمین می‌کرد. انقلاب که پیروز شد سفارت اسرائیل را به عرفات دادیم و فلسطینیان در این سفارت مستقر شدند. آمریکایی‌ها ابرقدرت بودند و هیچگاه با ایران تعامل به معنای رایج کلمه انجام ندادند؛ دنبال ترور و کودتا بودند. منافقین ۱۷ هزار نفر را ترور کردند. این‌ها مردم عادی بودند و جز مقامات نبودند.

اگر از زمان پیروزی انقلاب تا به حال، مواضع و حرف‌های دولتمردان آمریکا را رصد کنیم، دو حرف بیشتر راجع به ایران نگفتند اولاً انقلاب را تأیید نکردند و جمهوری اسلامی را به رسمیت نشناختند و یا برای ایران تغییر رژیم می‌خواستند که نظام را عوض کنند و یا تغییر رفتار می‌خواستند. معنی تغییر رفتار این بود که ایران با اسرائیل بسازد و مراوده داشته باشد چرا که قبل از انقلاب اسرائیل در ایران سفارتخانه داشت و نفت خود را از طریق ایران تأمین می‌کرد

غیر از جریان حزب و نخست وزیری که علیه مسئولین بود و شهید بهشتی و ۷۲ تن از یاران که شهید شدند، عمده ترورها مردم عادی و کسبه بودند که عکس امام را داشتند و منافقین آنها را ترور می‌کردند. آمریکایی‌ها از تروریست‌ها حمایت می‌کردند و هم به دنبال کودتا بودند، حتی سفیر آمریکا بود که به صدام گفته بود جنگ را آغاز کند و ما پشت تو هستیم، آنها با انقلاب خوب نبودند و هنوز هم موضع خوبی راجع به انقلاب نگرفته‌اند؛ از سویی جهان آن زمان دو قطبی بود که یک قطب شرق و یک قطب دیگر غرب بود، قطب شرق با ایران وارد مذاکره شد. علی رغم آنکه ارتش صدام یک ارتش روسی بود و روسیه به آنها کمک کرده بود اما پس از مدتی به سمت ایران آمدند و تانک T72 که تانک بسیار مؤثری بود را به ایران دادند و البته شرق مخالف آمریکا بود و به دلیل اینکه انقلاب ایران هم مخالف آمریکا بود وارد سازش با ایران شد و تا زمانی که امام نامه به گورباچف داد و گفت کمونیست باید به موزه تاریخ بپیوندد، آنها نیز قبول کردند و در حقیقت شعار اصلی انقلاب که نه شرقی و نه غربی بود، به مرحله‌ای رسید که دیگر ما با شرق مبارزه نمی‌کردیم و آنها هم با ما مخالفت نبودند. مبارزه ما فقط با آمریکا و غرب بود آنها نیز با ما مبارزه می‌کردند که به مرحله تحریم‌ها رسید. سوالی که مطرح کردید که چرا اسرائیل حمله کرده و چه تحلیلی داشته، بر این مبنا که ایران با آمریکا مخالف است و یا آنها با ایران مخالف هستند، آنها تغییر نظام را می‌خواستند و برنامه‌ریزی کردند که نظام را تغییر دهند و فکر می‌کردند اگر فرماندهان ما را بزنند و یا یک سری از خواص و سران را بزنند مردم علیه نظام به خیابان‌ها می‌آیند، تکیه آنها روی این بود که مردم الان با نظام خوب نیستند. منتها آمدند و با این تحلیل و جاسوس‌هایی که در ایران داشتند، وارد شدند و جایگاه و منازل مسکونی فرماندهان، دانشمندان هسته‌ای همچنین افراد مؤثر را شناسایی کردند و در حرکت کودتایی آنها را ترور کردند و جنگ را آغاز کردند و فکر کردند که این جنگ منجر به آمدن مردم خیابان‌ها می‌شود، مردم حکومت را از بین می‌برند اما این تحلیل آنها برعکس شد و مردم حامی نظام بودند و در حمایت از نظام به خیابان آمدند و ارتش و سپاه به فرماندهی رهبری خودشان را بازسازی کردند. قدرت نظامی ایران خوب بود، حرکت کردند و زدند و برنامه آنها برعکس شد. آنطور که برخی از رسانه‌های غربی و نظر تحلیلگران آمده بود، حتی در اسرائیل هم مطرح شده بود این بود که اگر این جنگ ادامه پیدا می‌کرد اسرائیل ساقط می‌شد. با خیزشی که ارتش و سپاه ما با قدرت موشکی و پهپادی‌شان برداشته بودند تحلیل این بود که با ادامه یافتن این جنگ اسرائیل نابود می‌شد، بنابراین درخواست آتش بس کردند و البته با وساطت ترامپ آتش بس صورت گرفت هرچند که ترامپ قاتل شهید سلیمانی است و در دور اول هم که رئیس جمهور شده بود با ایران مخالفت می‌کرد و برجام را پاره کرد. در مجلس هم برخی از تندروها برجام را پاره کردند که بگویند اعتبار ندارد. بنابراین قضیه جنگ مطابق برنامه‌ریزی و تحلیل‌های آمریکا و اسرائیل برای از بین بردن نظام آنطور که می‌خواستم پیش نرفت، حتی ۵ یا ۶ دور مذاکره انجام دادند، ترامپ اعلام کرد من ۶۰ روز مهلت داده بودم و حالا شصت و یکمین روز است و جنگ را آغاز کردند و فکر می‌کردند می‌توانند نظام ما را از بین ببرند. قدرت نظامی ایران که دیگر مثل گذشته ضعیف نیست عامل پیروزی ما شد همچنین مهم‌تر از این عامل حمایت مردم و حضور آنها بود و این همان چیزی است که اسرائیل و آمریکا پیش بینی نکرده بودند.

پس از حمله اسرائیل شاهد انتصاب سریع فرماندهان از سوی رهبر انقلاب بودیم، نقش رهبری را در پیروزی این جنگ چقدر مؤثر می‌دانید؟

رهبری بسیار مؤثر بود چرا که آنها دانشمندان و فرماندهان و افراد مؤثر نظام ما را مورد هدف قرار دادند و فکر می‌کردم دیگر در ایران کسی نیست، طرحی که اسرائیلی‌ها داشتند و آن را منتشر هم کرده‌اند این بود که محل تشکیل شورای امنیت ملی ما را هدف قرار دهند و سران قوا را بزنند و پس از آن رهبری را هدف قرار دهند، این‌طور کشور ما را تصاحب کنند، رهبری مطابق ساختار نظام وقتی فرماندهان را انتخاب می‌کنند به فکر پس از آنها نیز هستند، که اگر این فرماندهان نباشند نفرات بعدی چه کسانی باشند و رهبری این ساختار را با همکاری فرماندهان و مشاورین خود هدایت کرده‌اند. به هر حال این فرماندهان جایگزین داشتند و به محض اینکه این فرماندهان را ترور کردن در ظرف کمتر از ۱۰ یا ۱۲ ساعت جانشینان آنها تعیین شدند و آنها نیز آماده کار بودند. بنابراین این بسیار مؤثر بود، قبلاً برای این‌ها فکر شده بود و فرمانده و جانشین آنها انتخاب شده بودند.

به گزارش آرمان آرا، با وجود وقوع فاجعه‌ای تمام عیار در غزه و مرگ انسان‌های بیگناه و کودکان به‌واسطه گرسنگی تحمیلی از سوی صهیونیست‌ها، اما جامعه بین‌المللی صرفاً تماشاچی این تراژدی است؛ در این میان دولت‌های عربی و اسلامی به وظیفه و تکلیف خود جامه عمل نمی‌پوشانند و نه تنها به تحریم صهیونیست‌های کودک‌کش روی نمی‌آورند که حتی از حجم مراودات تجاری خود با اسرائیل نیز نمی‌کاهند. در سال ۲۰۲۳ یعنی در اوج تجاوزات رژیم صهیونیستی به باریکه غزه، کشورهای عربی رکورد تجارت با اسرائیل را شکستند و چهار میلیارد دلار با صهیونیست‌ها مراوده مالی و تجاری کردند.

امارات، بزرگ‌ترین شریک تجاری اسرائیل در منطقه

امارات متحده عربی به عنوان نخستین کشوری که به پیمان ننگین موسوم به آبراهام در خصوص عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی پیوست، حجم صادراتش به اراضی اشغالی را طی دو سال اخیر، پنج برابر کرده است؛ طلا، نفت و فولاد بالاترین سهم را در تجارت میان ابوظبی و تل‌آویو دارد. میزان تجارت دوجانبه بین امارات و اسرائیل به بالاترین حد ممکن رسیده و با وجود اینکه شهروندان اماراتی در سطح ایدئولوژیک مخالف روابط با اسرائیلی‌ها هستند، اما ابوظبی به گسترش مناسبات خود با تل‌آویو به‌ویژه در حوزه اقتصاد ادامه می‌دهد.

چندی پیش سفیر اسرائیل در امارات، یوسی شیلی، از تصویب یک توافق اقتصادی استراتژیک دیگر میان تل‌آویو و ابوظبی خبر داد که هدف آن تقویت همکاری دوجانبه در زمینه امور گمرکی است. یوسی شیلی در پیامی در حساب کاربری خود در پلتفرم ایکس (توئیتر سابق) نوشت: توافق‌نامه همکاری و کمک متقابل در امور گمرکی، روابط اقتصادی میان دو کشور اسرائیل و امارات را تقویت کرده و به رشد و همکاری مستمر میان ما کمک خواهد کرد.
امارات و اسرائیل در سال ۲۰۲۳ توافق‌نامه‌ای تحت عنوان شراکت اقتصادی جامع امضا کردند که هم‌اکنون در حال اجراست. این توافق به شرکت‌های اماراتی اجازه می‌دهد به بازار اسرائیل دسترسی یابند. تجارت بی‌سابقه امارات با اسرائیل در اوج جنگ غزه، موضوعی است که قابل کتمان نیست؛ صادرات میلیارد دلاری در حوزه جواهرات و تجهیزات صنعتی از ابوظبی به تل‌آویو، خشم طرفداران آرمان فلسطین را به دنبال داشته است.

داده‌های رسمی منتشرشده از سوی مرکز آمار اسرائیل، ابعاد بی‌سابقه‌ای از تجارت میان امارات و اسرائیل را در طول جنگ غزه آشکار می‌کند. این داده‌ها که دوره زمانی از اکتبر ۲۰۲۳ (آغاز جنگ) تا فوریه ۲۰۲۵ را پوشش می‌دهند، نشان می‌دهد که امارات بیشترین میزان صادرات محصولات با منشأ داخلی را در میان کشورهای عربی به اسرائیل داشته است.

بر اساس تحلیل داده‌ها، امارات طی این بازه زمانی ۱۳۷۷ نوع محصول با منشأ داخلی را به اسرائیل صادر کرده که این اقلام در ۸۱ دسته کالایی اصلی جای می‌گیرند. مهم‌ترین گروه‌های صادراتی شامل جواهرات، اشیای هنری، تجهیزات صنعتی و فلزات خام بوده‌اند. در صدر این فهرست، صادرات مروارید، سنگ‌های قیمتی و مصنوعات طلا به ارزش ۵۸۴.۹ میلیون دلار قرار دارد. همچنین صادرات کودهای شیمیایی، مواد غذایی (از جمله میوه و سبزیجات)، نوشیدنی‌ها، سیمان، نمک، گوگرد، دارو، اسباب‌بازی و پوشاک در فهرست کالاهای صادرشده دیده می‌شود. در مجموع، صادرات محصولات اماراتی با منشأ داخلی به اسرائیل در بازه ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ به ۱.۲ میلیارد دلار رسید. این میزان در اکتبر ۲۰۲۳ تنها ۳۲.۶ میلیون دلار بود، اما در اکتبر ۲۰۲۴ به ۱۴۸.۴ میلیون دلار رسید و اکنون افزایشی پنج برابری را تجربه می‌کند.
در سوی مقابل، امارات ۷۶۳ نوع کالای اسرائیلی را در همان دوره وارد کرده که ارزش آنها به ۷۳۷ میلیون دلار می‌رسد. بخش عمده این واردات شامل جواهرات، ابزارهای اپتیکی و پزشکی (به ارزش ۱۵۹.۶ میلیون دلار)، تجهیزات الکترونیکی (۸۰.۲ میلیون دلار) و مواد غذایی و نوشیدنی‌ها (۲۶.۲ میلیون دلار) بوده است. امارات به بزرگ‌ترین شریک تجاری عربی اسرائیل در دوره جنگ غزه تبدیل شده است؛ به‌طوری که حدود دو سوم کل تجارت اسرائیل با کشورهای عربی شامل مراودات تل‌آویو و ابوظبی می‌شود.

اردن، مصر و بحرین، حریص در تجارت با آدمکش‌ها

اردن طی یک سال، حدود ۵۰۰ میلیون دلار صادرات به اراضی اشغالی داشته است؛ دولت اردن، فولاد و برق به اسرائیل می‌دهد و متقابلاً از قاتلان مردم فلسطین، گاز و آب می‌گیرد.
مصر به عنوان نخستین کشوری که با صهیونیست‌های آدمکش صلح کرد، حجم تجارتش با اسرائیل را ۱۶۸ درصد افزایش داده است! این یعنی وقتی دنیا از مظلومیت غزه داد سخن سر می‌داد، قاهره در حال فاکتور پُر کردن برای صهیونیست‌ها بود!
بحرین نیز حجم مراودات تجاری‌اش با صهیونیست‌ها را ۱۲ هزار درصد بیشتر کرده است؛ آل‌خلیفه در بحرین، به صهیونیست‌ها آلومینیوم و آهن می‌دهد تا صنعت بمب‌سازی و کشتار جمعی اسرائیل دچار وقفه نشود.

ترکیه؛ دوستی پشت پرده با اسرائیل ت

رکیه نیز از غافله تجارت با صهیونیست‌های اشغالگر و وحشی جا نمانده است؛ آنکارا در سال حدود هفت میلیارد دلار با تل‌آویو مراوده مالی و تجاری دارد؛ دولت اردوغان در مقطعی برای تطهیر چهره‌اش و به صورت ریاکارانه اعلام کرد که به سبب افزایش جنایات اسرائیل در غزه، مراودات مالی‌اش با رژیم صهیونیستی را قطع می‌کند، اما این اعلام دولت ترکیه صرفاً یک شوآف و نمایش بود و حسب مستندات موجود، ترکیه در همان مقطع، از طریق یونان در حال صادرات اجناس و اقلام به اسرائیل بود!
متین جیحان، کنشگر سیاسی و روزنامه‌نگار سرشناس ترکیه‌ای، چندی پیش افشاگری شوکه‌کننده‌ای درخصوص مراودات مالی دولت متبوعش با اسرائیل داشت. او گفت: ما همچنان نیاز ارتش اسرائیل به فولاد را تأمین می‌کنیم، اما در اسناد گمرکی به‌دروغ به نام فلسطین ثبت می‌کنیم. TRT هم بدون شرمندگی گزارش می‌دهد که بیشترین افزایش در صادرات فولاد به فلسطین بوده است!

افزایش ۳۰۹۳۰ درصدی رخ داده است. سال گذشته مبلغ صادرات ۱۵۶ هزار دلار بوده و امسال به ۶۸ میلیون دلار رسیده است. به‌طور خلاصه، تأمین فولاد برای ارتش اسرائیل به مدت یک‌سال بدون وقفه ادامه داشته است. بدتر از آن، برای پنهان‌کردن این واقعیت، از فلسطین به‌عنوان پوشش استفاده می‌کنند.
اما هنوز کنشگران سیاسی و رسانه‌ای منطقه از شوک افشاگری‌های این روزنامه‌نگار ترکیه‌ای خارج نشده بودند که وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی گفت: اردوغان دوست ماست که در نقش دشمن ظاهر می‌شود؛ اسرائیل به کمک و لطف اردوغان به بزرگ‌ترین دستاوردها دست یافته است!
شهریورماه دو سال پیش بود که اردوغان در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، در پشت درهای بسته با نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دیدار کرد؛ بنا به نقل رسانه‌های عبری، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در جریان آن دیدار از کمک‌های اطلاعاتی آنکارا به تل‌آویو قدردانی کرد! اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی نیز در ۱۸ اسفندماه سال ۱۴۰۰ در سفر به آنکارا با اردوغان دیدار کرده بود.