به گزارش آرمان آرا، آزمون کتبی هفتاد و دومین دوره آزمون دانشنامه تخصصی پزشکی و سی و نهمین آزمون دانشنامه فوق تخصصی پزشکی در روز پنجشنبه ۶ شهریورماه ۱۴۰۴ در دانشگاه های علوم پزشکی منتخب برگزار خواهد شد.

سی و نهمین دوره آزمون گواهینامه و دانشنامه فوق تخصصی به صورت الکترونیک و آزمون کتبی هفتاد و دومین دوره آزمون دانشنامه تخصصی پزشکی به صورت کاغذی در دانشگاه های علوم پزشکی منتخب برگزار می شود.

محل برگزاری آزمون های شفاهی هفتاد و دومین دوره آزمون دانشنامه تخصصی و سی و نهمین دوره آزمون دانشنامه فوق تخصصی سال ۱۴۰۴

رشته	تاریخ	ساعت حضور داوطلبان	محل برگزاری آزمون شفاهی و آدرس
بیماری های مغز و اعصاب	الکترونیک (جدول آزمون های شفاهی الکترونیک ملاحظه شود)
	۱۶ شهریور ۱۴۰۴	۷:۳۰ صبح	ولنجک – بلوار دانشجو – خیابان کودکیار – دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی مرکز مهارت های بالینی (skill lab)
پزشکی اجتماعی	۱۸ شهریور ۱۴۰۴	۸ صبح	ولنجک – بلوار دانشجو – خیابان کودکیار – دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی مرکز مهارت های بالینی (skill lab)
پزشکی ورزشی	۱۷ شهریور ۱۴۰۴	۸ صبح	بزرگراه همت – جنب برج میلاد – دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران – مرکز مهارت های بالینی (skill lab)
جراحی عمومی	الکترونیک (جدول آزمون های شفاهی الکترونیک ملاحظه شود)
	۱۸ شهریور ۱۴۰۴	۸ صبح	خیابان انقلاب – خیابان قدس – خیابان پورسینا – دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران ساختمان شماره ۸ – مرکز مهارت های بالینی (skill lab)
جراحی مغز و اعصاب	۱۹ شهریور ۱۴۰۴	۸ صبح	بزرگراه آیت الله هاشمی رفسنجانی (نیایش) تقاطع خیابان ولیعصر (عج) – دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
چشم پزشکی	۱۷ شهریور ۱۴۰۴	بعد از آزمون الکترونیک	ولنجک – بلوار دانشجو – خیابان کودکیار – دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی – مرکز مهارت های بالینی (skill lab)
روانپزشکی	الکترونیک (جدول آزمون های شفاهی الکترونیک ملاحظه شود)
	۱۶ و ۱۷ و ۱۸ شهریور ۱۴۰۴	۸ صبح	جاده مخصوص تهران کرج – کیلومتر ۷ – جنب ورودی اتوبان آزادگان شمال – کوچه جنب پمپ بنزین بیمارستان روانپزشکی ایران

آزمون رشته های بیماری های مغز و اعصاب، جراحی عمومی، چشم پزشکی و روانپزشکی به صورت OSCE و الکترونیک برگزار خواهد شد.

آزمون های شفاهی دانشنامه تخصصی و فوق تخصصی برخی دیگر از رشته ها به صورت KFP ٫ PMP ٫ OSCE ٫ MMI و سایر روش های ارزشیابی مبتنی بر رایانه یا ایستگاهی و …. از تاریخ ۱۶ تا ۱۹ شهریورماه ۱۴۰۴ طبق جدول زمانبندی برگزار می شود.

خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: علی اکبر سام خانیانی، دبیر «نخستین همایش بین‌المللی انجمن ایران شناسی ایران، مطالعات شرق ایران» است، و دانشیار زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بیرجند، همچنین تجربه تدریس زبان و ادبیات فارسی در تونس را داشته و در حوزه دانش‌های میان رشته‌ای فعالیت می‌کند. با او درباره نقش زبان فارسی و فرهنگ در قلمرو ایران فرهنگی و آسیای مرکزی و همینطور همایش برگزار شده به گفتگو نشستیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

*چه ارتباطی بین زبان فارسی و ایده برگزاری این همایش بود؟

در حقیقت ایران مسئله مهم و مشترک همه ما ایرانیان است، و اگر واقع‌بینانه با توسع نظر بنگریم مسأله همه کشورهای هم تاریخ و هم پیکری است که در حوزه جغرافیای تاریخی ایران فرهنگی می‌زیسته‌اند. از آن رو که ثبات و تحولات آن به طور طبیعی بر همه این ملت‌ها تأثیر می‌گذارد. اما ایران به طور خاص برای کارشناسان و علاقه‌مندان رشته زبان و ادبیات فارسی ریشه‌دارتر است چون به معنای تصویری است که از تاریخ، علم و فرهنگ، آداب و آئین، اساطیر، تمدن، سبک زندگی، و مجموعه مؤلفه‌هایی است که ملیت ما را شکل می‌دهد و از ما یک ایرانی می‌سازد. ایران برای ما تداعیات ذهنی خاصی دارد و با شخصیت‌های ادبی، علمی، فرهنگی و اساطیری خاصی گره خورده است یعنی فراتر از یک جغرافیا است و از احساس عادی فراتر است هرچند در رویکردهای دیگر ایران امروز به عنوان جغرافیای فرصت‌های متعدد از جمله کریدورهای زمینی و هوایی، تجارت و ژئوپولیتیک و موارد دیگر است.

در گذشته در بسیاری از نقاط کره زمین، مفهوم «کشور» با نظام سیاسی و جغرافیایی و قانون و فرهنگ مشخص معنا نداشت، اما در عین حال مردم دنیا به دنبال امنیت، زندگی بهتر بودند. در چنین روزگاری ایران یک کشور بود نظام سیاسی و حقوقی داشت، امنیت داشت و امنیت می‌داد؛ طبعاً هم تأثیر می‌پذیرفت و هم تأثیر می‌گذاشت. ایران امروزی یادگار آن گستره فرهنگی و تمدنی است. ایران اکنون با احتساب ساحت‌های آبی خلیج فارس در حدود یک ۱۸۷۰۰۰۰ کیلومتر مربع، وسعت دارد اما در این وسعت شما حقیقتاً یک فرهنگ بین المللی را می‌بینید، نگاه و رویکرد فراقومی می‌بینید، در عین اینکه اقوام زیادی در آن ساکن هستند بقای ایران به عنوان قدیمی‌ترین کشور جهان، خود یک اعتبار است که برخی دیگر از ملت‌ها افتخار می‌کنند که با ایران و ایران ارتباط داشته‌اند و شناسنامه تاریخی خود را در این ارتباط اثبات کنند. نمونه آن کرواسی است، یا آمازیغی های شمال آفریقا که تصویر لباس خود را در دروازه ملل تخت جمشید نشان می‌دهند. با اینکه اکنون در دنیایی به سر می‌بریم که در آن بحث جهانِ وطنی مطرح می‌شود، می‌بینیم که شناسنامه و قدمت تاریخی کشورها و فرهنگ و تاریخ بسیار مهم _بلکه مهم‌تر از گذشته_ شده است. همچنان در بسیاری از کشورها، از جمله کشوری مثل آمریکا که شاید ۳۰۰ سال هم سابقه ندارد و کشور مهاجرپذیر است، به دنبال هویت ملی آمریکایی می‌گردند. آنان در کنار همگرایی جهانی، یک واگرایی ملی دارند.

ایران از یک سو برای منِ که زبان و ادبیات فارسی خوانده‌ام و مختصر شناختی از تاریخ و فرهنگش دارم، یادآور فرهنگی است که در میلیون‌ها سند فارسی ثبت و ضبط شده است. شعر فاخر فردوسی، نظامی، مولانا، خیام، سعدی و فردوسی و شاعران معاصر ما. این ایران در ساختن فرهنگ امروز جامعه بشری تأثیر ژرفی گذاشته است و در واقع دست منتی بر فرهنگ بشری دارد؛ به ویژه با عنایت به اینکه ایران در گذشته جغرافیای بزرگی را از غرب آسیا تا ماچین و از آن سو تا شبه قاره و کم و بیش در صحرای شام در بر می‌گرفت، و مردمان این جغرافیای پهناور فرهنگ عظیم ایران را در تبادل فکر و فرهنگ و همزیستی ساختند و این فرهنگ و جغرافیا تا آفریقا هم گسترش داشت.

البته سخن بنده به این معنا نیست که بخواهیم بحث‌های سیاسی آن زمان را زنده کنیم، بلکه می‌خواهیم بخش ایجابی و مثبت آن اشتراکات فرهنگی و تعامل تاریخی را دیده باشیم؛ در روزگاری که ایران چنان گستره‌ای داشت. آن گستره در شکل‌گیری و بهسازی فرهنگ همزیستی بین الاقوامی و بین المللی و هم در روند شکل‌گیری فرهنگی جهان تأثیرگذار بود. مثلاً آن گاه که هخامنشیان با کارتاژها (در شمال آفریقا)، یا مصریان هم پیمانی و مراوده داشتند و فرزندان امیلکار یا به قول عرب‌ها حِمِلقار، برای ۷۰ سال متحد هخامنشیان بودند. پس تبادل و نفوذ فرهنگی هم وجود داشت و حضور ایرانیان در آنجا این فقط یک سلطه نظامی و سیاسی نبود.

در گذشته‌ای که در بسیاری از نقاط کره زمین، مفهوم «کشور» با نظام سیاسی و جغرافیایی و قانون و فرهنگ مشخص معنا نداشت، اما در عین حال مردم دنیا به دنبال امنیت، زندگی بهتر بودند. در چنین روزگاری ایران یک کشور بود نظام سیاسی و حقوقی داشت، امنیت داشت و امنیت می‌داد؛ طبعاً هم تأثیر می‌پذیرفت و هم تأثیر می‌گذاشت. ایران امروزی یادگار آن گستره فرهنگی و تمدنی است. ایران اکنون با احتساب ساحت‌های آبی خلیج فارس در حدود ۱۸۷۰۰۰۰ کیلومتر مربع، وسعت دارد اما در این وسعت شما حقیقتاً یک فرهنگ بین‌المللی را می‌بینید، نگاه و رویکرد فراقومی می‌بینید، در عین اینکه اقوام زیادی در آن ساکن هستند. دقیقاً نمی دانم ولی گفته می‌شود در ایران امروزی ۱۹ قوم زندگی می‌کنند. پس حفظ این فرهنگ و تاریخ و هویت و بازشناسی مؤلفه‌های وحدت ملی برای ما خیلی مهم است. ضمن اینکه این ایران برای ما از نظر جغرافیایی، چه جغرافیای اقتصادی باشد و چه جغرافیای فرهنگی یا سیاسی، بسیار مهم است.

*این اولین همکاری شما با انجمن ایران شناسی ایران بود؟

ما این همایش را با مشارکت انجمن ایران‌شناسی ایران و با عنوان «نخستین همایش بین‌المللی انجمن ایران شناسی ایران – مطالعات شرق ایران» برگزار کردیم. در حقیقت تاکنون این انجمن، همایش بین‌المللی نداشت. در سال ۱۴۰۰ که دبیر شانزدهمین گردهمایی بین‌المللی انجمن زبان و ادب فارسی بودیم، از ظرفیت انجمن ایران شناسی ایران استفاده کردیم و در یک پنل پرطرفدار چند سخنرانی خوب داشتیم، و زمینه همکاری ما ایجاد شد و به تأسیس نخستین شاخه انجمن استانی ایران شناسی در خراسان جنوبی و استقرار دفتر آن در دانشگاه بیرجند انجامید.

*یعنی ایده همکاری دانشگاه بیرجند و انجمن ایرانشناسی ایران از آنجا آغاز شد؟

بله. انجمن از همایش ما خشنود بودند و در رایزنی‌های که داشتیم سرانجام اولین شعبه استانی را در خراسان جنوبی تأسیس کردیم، هم اکنون ریاست انجمن را آقای دکتر محمود جعفری دهقی استاد ممتاز دانشگاه تهران بر عهده دارند و با درایت این موضوع را در هیأت مدیره مصوب کردند و اعتماد کرده و مسئولیت شاخه را به بنده سپردند. پس از پیشنهاد و تأسیس شعبه خراسان جنوبی شعبه دوم استانیِ در خراسان رضوی با مدیریت جناب آقای دکتر مهیار علوی مقدم مستقر شد. اکنون تعداد شعبه‌ها به ۱۰ استان رسیده است و نوید می‌دهد که در آینده کارهای خوبی انجام شود.

*و ایده مطالعات شرق ایران از کجا آمد؟

اعتقاد راسخ بنده این است که شاید تأثیرگذارترین بخش در مطالعات ایران شناسی، مطالعات شرق ایران باشد، و دلیلم این است که ایران پس از اسلام استقلالش را وامدار سیستان و خراسان است؛ صفاریان و سامانیان از این حوزه بودند، جالب است بدانید اگر چه بین صفاریان و سامانیان اختلاف و جنگ ایجاد شد و در نهایت سامانیان وارث قدرت صفاریان هم می‌شوند، در لزوم حفظ استقلال ایران و حمایت از زبان ملی فارسی که شاخه دیگری از فارسی بزرگ یا پهلوی بود تردید و اختلافی نداشتند. از سوی دیگر بیشینه کشورهایی که از نظر سیاسی از ایران جدا شده‌اند در شرق هستند، اما فرهنگ و احساس و سبک زندگی و میراث همه ما مشترک است. ضمن آن که باید کشورهای شبه‌قاره را نیز شریک این میراث و هم پیکر خود بدانیم.

*دلیل اینکه کشورهای حوزه ایران فرهنگی همراه شدند چه بود؟ و شما چطور دعوتشان کردید؟

ببینید، وقتی می‌گوئیم مطالعات شرق ایران، به این معناست که ما اصولاً ایران را ایران فرهنگی می‌دیدیم و می‌بینیم؛ یعنی پیوندی که ایران مثلاً با کشورهای شبه قاره دارد یک پیوند فرهنگی وثیق و محکم نژادی و فرهنگی چند هزارساله است. قریب ۲ میلیارد نفر از مردم کشورهای هندوستان، پاکستان و بنگلادش با ایران مشترکات عمیق فرهنگی و زبانی دارند برای همین است که در مقام مقایسه با غرب، با دیدن یک فیلم هندی لذت بیشتری می‌بریم و همذات‌پنداری بیشتری می‌کنیم. ضمن این که زبان فارسی به مدت ۸۰۰ سال زبان رسمی این کشورها نیز بوده است و این فرهنگ و ادبیات به آنها نیز تعلق دارد. هندی‌ها تا حدود صد سال پیش به فارسی می‌نوشتند، و اکنون زبان فارسی یکی از زبان‌های کلاسیک مورد حمایت دولت هندوستان است، چون زبان تاریخ و فرهنگ و اسناد آنها است. مشترکات تاریخی که ما داریم متعلق به همه کشورهای ایران فرهنگی و شبه قاره است.

اینجا ممکن است که ما یک مقدار دچار سو فهم شده باشیم، بسا که رقیبان منطقه‌ای ایران نمی‌خواهند ایران و ملت‌های شرق ایران ظرفیت‌های امروز و آن پیشینه مشترک و قدرت نرم فرهنگی و حتی جایگاه جغرافیایی و کریدوری و فرصت‌ها را بشناسند. نخستین همایش بین‌المللی انجمن ایران شناسی ایران – مطالعات شرق ایران فرصتی است که ظرفیت‌ها بر مبنای تاریخ و فرهنگ و علم شناخته شود. قابل توجه این که ایران شناسی از آن رشته‌هایی است که موقع تعریفش خیلی‌ها می‌مانند چون یک رشته بینارشته ای است. اگرچه بنیانگذارانش یعنی استادانی چون دکتر پورداوود، دکتر ذبیح الله صفا، دکتر معین و دکتر مشکور و دیگران همه ادبیاتی بودند، و بعدها با امثال دکتر زرین‌کوب و باستانی پاریزی ادامه یافت. در بنیاد ایران‌شناسی که نهاد مستقل دیگری است نیز دانشمندانی مانند خانم دکتر آموزگار فعال هستند. رشته‌های هنر، باستان شناسی، مردم شناسی، تاریخ، علوم سیاسی و جغرافیا همگان در حوزه ایران شناسی قرار می‌گیرند. بیم آن بود و هست که نام ایران در میان همایش‌های تخصصی مختلف گم شود اما این همایش در این سطح در واقع مانع این اتفاق بد می‌شود. نباید ایران در میان این همایش‌های تخصصی گم بشود. این قسمت مهم کار ما است.

یکی از دلایلی که ما این همایش را برگزار کردیم این است که هویت فرهنگی و تاریخی ایجاد مشارکت مجموعه‌ای از کشورهایی است که به هر حال در گذشته با ایران رابطه داشتند، یا در پیکر ایران تاریخی قرار داشتند. امروز استقلالشان کاملاً محترم است و آنها برادران ما هستند، اما آن ایرانِ تاریخی مشترک و آن پیوندها و میراث‌های مهم بشری نباید گم بشود. کلمات در دیپلماسی خیلی حساس است! به نظر من درباره پیوندها گاهی ممکن است ما دچار بد سلیقگی بشویم. متأسفانه برخلاف این حقیقت تاریخی که بسیاری از آثار و اسناد علمی و فرهنگی فارسی در افغانستان تولید شده است و میلیون‌ها نفر از مردم افغانستان به این زبان صحبت می‌کنند، حکومتی در آنجا آمده که زبان فارسی را متعلق به ایران می‌داند و با نگاه ناصواب سیاسی بلکه مذهبی، در حال تضعیف زبان فارسی در آن کشور است. اما واقعیت این است که دستاوردهای زبان فارسی اگر به افغانستان بیشتر تعلق نداشته باشد کمتر نیست. بر خلاف حکومت افغانستان، تاجیکستان در تقویت زبان فارسی اهتمام ویژه‌ای دارد؛ چنانکه دولت این کشور در سال گذشته بیش از ۱۶۰۰۰۰۰ نسخه از شاهنامه را چاپ و به شهروندانش هدیه کرد! زبان و ادبیات فارسی به ازبکستان و قزاقستان و ترکمنستان و حتی قرقیزستان هم تعلق دارد.‌

اطرافیان ما هم دلشان می‌خواهد که ایرانِ پسا تجزیه را، از آن پیشا تجزیه جدا کنند و بگویند یک کشور جدید است، درست مثل ترکیه. ترکیه به عنوان ترکیه صد سال قدمت دارد، اما نام ایران به عنوان ایران چند هزار ساله است! بله قسمت‌هایی از آن ایران جدا شدند، ولی مرکز _یعنی ایران سیاسی امروز_ ثابت و پایدار ماند و ما برخلاف دیگر کشورهای همسایه با تجزیه امپراطوری به وجود نیامدیم. ما کشور بودیم و در معنای امروزین کشور مستقل بودیم، اما کشورهایی مانند ترکیه اصلاً اعتقادی به ملیت نداشتند، آنها در قلمرو خلافت بودند. گفتمان خلافت داشتند و نه گفتمان ملیت. برای همین است که ما حماسه ملی داریم و آنها ندارند! قبل از آن هم ملیت داشتیم، ما هویت ملی داریم! در این همایش ما از تمام این کشورها مهمان داشتیم. طبعاً ما انتظار داریم که دولت و مسئولان ایران هم این موضوع را بیشتر درک و از آن حمایت کند، دانشگاه‌ها حمایت کنند. وضعیت دانشگاه‌ها از نظر مالی خوب نیست. برای برگزاری همایش بین‌المللی کمک شایانی نکردند و این مظلومیت ایران و ایران شناسی است. شاید ما هم باید یک مقدار بیشتر تلاش کنیم ولی اینطور طرح‌ها که مربوط به ایران است، چراغ راه مسؤولان و مدیران ملی و منطقه‌ای ایران و همسایگان است. به نظر اینجانب باید جداگانه و قوی‌تر دیده شود. البته در این همایش، مؤسسه مطالعات شرق ایران مستقر در مشهد از همایش ما حمایت جدی کردند و هزینه مهمان‌ها را قبول کردند که ما بسیار سپاسگزاریم اما امیدواریم در آینده این نگرانی‌ها را نداشته باشیم.

ایران حرم و سرمایه مشترک ماست، نازش و افتخار همه ما _در هر سطحی از این کشور_ نام مقدس آن است. چشم‌ها را باید شست طور دیگری باید دید. باید از ایده‌ها خوب حمایت کنند. مشارکتی که در نخستین همایش بین‌المللی داشتیم بسیار خوب بود و می‌تواند بسیار بهتر بشود. از حدود ۱۵۰ مقاله‌ای که به دبیرخانه رسید، ۱۲۰ تا را پذیرفتیم که بخش مهمی از این‌ها مربوط به اهمیت ژئوپولتیک و ژئو اکونومیک منطقه بود. یعنی وقتی می‌گوئیم ایران، باید اهمیت جغرافیایی سیاسی و جغرافیای اقتصادی آن شناخته شود. شرق ایران دریچه‌ای است برای سیاست و اقتصاد بر مبنای فرهنگ و تاریخ.

*فرهنگ و تاریخ مبنای سیاست و اقتصاد در این منطقه است؟

آن چیزی که من به عنوان یک دوستدار زبان و ادبیات فارسی به آن اهمیت می‌دهم، به این دلیل است که می‌گویم پایه همه این رابطه‌ها فرهنگ است؛ یعنی مهم‌ترین مسئله‌ای که ما را به هم وصل می‌کند، به شرق و حتی شاید به غرب، فرهنگ است. این مؤلفه‌های فرهنگی و تاریخی مشترک و برادری تاریخی‌ست که می‌تواند امنیت و پایداری و یک اقتصاد و تجارت پایدار را تضمین کنید. نوع مصرف‌های ما، کالاها و سبک زندگی و غذاها و پوشش ما و کشورهای شرق ایران شبیه هم است. منظور من این است که ما پیوندهای وسیعی با مجموعه ملل منطقه داریم، درک متقابل مهم است. بر خوب و بدِ امنیت ما هم تأثیرگذار است؛ بنابراین در مطالعات ایران شناسی و شرق ایران باید سرمایه‌گذاری شود، این همایش‌ها، همایش عادی نیست. ما در بیانیه پایانی هم گفتیم که باید از مقالات این همایش‌ها به عنوان اسناد توسعه‌ای و مطالعات جدی برای تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری استفاده شود. باید این را مهم بدانیم، این طور نیست که یک استاد یا یک دانشجو مقاله‌ای نوشته و رفته‌اند بلکه اگر در میان این ۱۳۰ مقاله، ۳۰ مقاله ارزشمند وجود داشته باشد ما کار خودمان را کرده‌ایم.

*الان شما ۱۳۰ مقاله تأیید شده و چاپ شده دارید؟

بله. ۱۲۰ تا برای چاپ تأیید شدند. این مقالات شناخت ما را از فرهنگ منطقه تقویت و اصلاح می‌کند، تاریخ و جغرافیای منطقه را به ایرانیان داخل و خارج می شناساند. حتی به شرکت‌ها، چون به نظر من شرکت‌ها هم، حالا چه دولتی یا غیردولتی و داخلی یا خارجی، بر اساس یک شناخت می‌توانند برای سرمایه‌گذاری تصمیم بگیرند. فردی که می‌آید در حوزه سیاسی یا اقتصادی بحثی مطرح می‌کند، این هم در حوزه ایران‌شناسی شرق می‌گنجد؛ اینجا بحث ایران است، وقتی می‌گوئیم بین‌المللی، یعنی مخاطب دیگر فقط ایرانیان داخل نیستند، بلکه ایرانیان خارج و غیر ایرانی‌های آن طرف مرز هم هستند.

*در واقع این ایرانی را که شما می‌فرمایید به معنی ایران سیاسی است؟

ما یک ایران سیاسی در چارچوب مشخص داریم که از نظر فرهنگی با کشورهای شرق مشترکات دارد.

*این اشتراک چه فرصت‌های را می‌تواند به ما بدهد؟

فرض بفرمائید الان در کشورهای عربی، به واسطه همان زبان مشترک، توسعه روابط اقتصادی‌شان چه قدر قوی شده است. اتحادیه سیاسی اعراب حتی در بخش امنیتی‌شان هم قوی عمل می‌کنند. شاید این همایش زمینه‌ای بشود تا مثلاً در قالب اتحادیه نوروز بتوانیم قرارداد اقتصادی و امنیتی داشته باشیم. الان چرا بحث مهاجران افغان فقط مسئله ایران دانسته شده؟ مگر مسئله بقیه نیست؟ مسئولین ما هم روی این موضوع فکر نکردند. پاکستان وقتی افغان‌ها را بیرون کرد اینها کجا رفتند؟ رفتند افغانستان؟ نه، من مطمئنم بیشترشان به ایران آمده‌اند. پس اگر شناخت ما بر پایه‌های درستی باشد، چه از نظر جغرافیایی و سیاسی و امنیتی یا فرهنگ و تاریخی، حداقل می‌توانیم در هر زمینه تصمیم دقیق‌تر و محکم‌تری بگیریم.

به هر حال ما این همایش را به عنوان یک پیش درآمد جدی علمی و آکادمیک بر موضوع در نظر می‌گیریم، و امیدواریم که بتوانیم در مجموع یک تصویر خوب، هم از شرق کشور و فرصت‌هایش ارائه کنیم؛ و هم از مشترکاتی که در نظام تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی مهم هستند استفاده بشود و مؤلفه‌های مهم در نظر گرفته بشوند. ببینید وقتی که در دنیای امروز، کره شمالی و کره جنوبی با تمام جنگ‌هایشان بازارچه مشترک کار و تولید دارند، ما هم می‌توانیم در شرق کارهایی بکنیم. یعنی چه؟ یعنی از کره شمالی به شهرک‌های تولیدی کره جنوبی می‌ آیند و کار می‌کنند. چرا ما و افغانستان چنین نکنیم؟ به جای اینکه آنها را بیاوریم داخل کشور، می‌توانیم این طور مشکل سیاسی-اقتصادی و امنیتی‌ مان را حل کنیم. چرا ما اینجا سرمایه گذاری مشترک نکردیم؟ می‌توانستیم اینجا به شکلی عمل کنیم که هم بهره اقتصادی خودمان را ببریم و هم با افغانستان مشکل آب نداشته باشیم. دلهره بستن و نبود آب، یک ناامنی محسوب می‌شود.

*می‌شود گفت ایران شناسی زیر شاخه ادبیات فارسی است؟

خیر، عرض کردم رشته‌ای بینارشته‌ای است اما واقعاً ایران‌شناسی بیش از هر چیز به زبان و ادبیات فارسی ربط دارد. اگرچه در ایران، ایران شناسی را رشته‌های تاریخ تحت پوشش گرفته‌اند، ادبیات بیشترین پیوند را دارد. سرفصل‌های مطالعات ایران شناسی هم همین را نشان می‌دهد. در کشورهای عربی و فرانسوی زبان هم مطالعات تمدن عربی و فرانسوی جز شاخه‌های رشته زبان و ادبیات است؛ حتی لسانیات یا همان زبانشناسی هم ذیل ادبیات قرار می‌گیرد. متأسفانه در ایران گروه‌های زبان و ادبیات فارسی تنبلی می‌کنند. من اول همیشه با خود انتقادی شروع می‌کنم که خودش یک انتقاد علمی ست.

با این حال باید از این حالت خارج شویم. خوشبختانه در سال‌های اخیر کارهایی در کشور انجام شد و گرایش‌هایی به وجود آمد، ولی مطالعه ایران شناختی واقعاً مهم است. وقتی کسی زبان فارسی را نشناسد، گویش‌های تاریخی و ادبی و اساطیر و زبان را نشناسد چطور می‌خواهد به قدرت زبان فارسی پی ببرد و به ایران خدمت کند؟ با این حال اینجا تعامل متخصصان حوزه‌های مختلف مهم است. خیلی‌ها گمان کردند مرز رشته‌ها مانند خطوط مرزی سیاسی است و موضوعات بینارشته ای را درک نمی‌کنند و گمان می‌برند می‌توانند در خطوط علم هم خط بکشند در حالی که اینطور نیست.

*تاریخ و ادبیات و باستان شناسی و… اینها همه خواهران هم هستند.

آفرین! بر اساس همین بود که در سال ۸۹ نخستین همایش ملی ادبیات فارسی و پژوهش‌های بین رشته‌ای را در دانشگاه بیرجند برگزار کردیم، که بنده پیشنهاد دهنده و دبیر آن بودم. خوشبختانه گروه‌های مختلف علوم انسانی از آن ایده بسیار استقبال کردند و کاری عالی و تأثیرگذاری شد. امروزه حوزه‌های مطالعاتی جدید مانند جامعه شناسی ادبیات، روانشناسی ادبیات، ادبیات هنر، ادبیات فلسفه، ادبیات تاریخ، حتی مطالعات دینی در ادبیات. الان هم بر همان پایه، مجله علمی ما در گروه زبان و ادبیات فارسی عنوان «مطالعات بین رشته ادبیات، علوم انسانی و هنر» دارد. خلاصه بحث ما آن بود که بفهمیم ادبیات در واقع یک رشته بین رشته‌ای است. جدایی مطلق اینها عملاً امکان ندارد؛ به قول حافظ که گفت:

گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست

در و دیوار گواهی بدهند کاری هست

*محورهای همایشی که برگزار شد چه بود؟ از چه کشورهایی شرکت داشتند و چند نشست انجام شد؟

در کل ما در همایش ۱۰ نشست داشتیم شامل تاریخ، ادبیات، باستان شناسی و هنر، ادبیات آئینی و اسطوره شناسی، جغرافیا، علوم و مطالعات سیاسی. ما پنج پنل در روز اول برگزار کردیم و روز دوم هم پنج پنل. در برگزاری محدودیت و مشکلات متعددی از جمله کمبود پرواز داشتیم که بعد از تحریم‌ها جدی شده است. مخاطبان هم جامعه دانشگاهی هم جامعه عام و هم مسئولان ایران و کشورهای همسایه بودند. خوشبختانه دانشگاهیان حضور خوب و قاطعی داشتند.

یکی از محورهای مورد بحث، تبارشناسی مطالعات ایران شناختی بود، که مثلاً چه کسی چه کار کرده؟ فلان ایران‌شناس از چه زوایایی به ایران نگاه کرده؟ چون نگاه بیرونی به ایران فرق می‌کند. موضوع ترجمه اسناد و متون و روش‌ها و مکاتب ایران‌شناسی را داشتیم؛ حتی موضوع خلیج فارس و خلیج ایران را در کتاب‌های جغرافی هند داشتیم، بحث هویت ایرانشهری و چالش‌های هویتی را داشتیم. ایران شناسی ادبی، مطالعات زبان شناختی و گویش شناسی و لهجه‌ها در ایران و افغانستان و… هر جایی که ما مشترکات زبانی با زبان‌های مناطق دیگر داریم. ایران شناسی آئینی و فلسفی و گفتمانی داشتیم. فرهنگ عامه، مطالعات عرفان شناختی، ایران شناسی علمی و فرهنگی را داشتیم. حتی اسطوره شناسی هم در این بحث از آداب و رسوم و سبک زندگی جزو ایران شناسی قرار می‌گیرند؛ یک مسئله ساده مثل روش و آئین ازدواج، ممکن است شبیه افغانستان یا تاجیکستان یا هند باشد، این بخشی از اشتراکات شناخته می‌شود. بحث‌هایی درباره میراث مکتوب منطقه‌ای و وضعیت تحقیقات فارسی در هند را داشتیم. تصور کنید فقط در ایالت اوتارپرادش ۳۲ میلیون سند فارسی وجود دارد. چون زبان فارسی یکی از زبان‌های کلاسیک هند است. آقای پروفسور شکلا که الان رایزن هند در ایران هستند می‌گفتند که مجلس هند تصویب کرده که زبان فارسی جزو زبان کلاسیک هند است و قانونی تحت حمایت هند است.

* نخست وزیرشان مضمونی نزدیک به این گفته بود که در هند آن شیوه‌ای از اسلام پذیرفتنی است که از طریق ادبیات ایران و با زبان فارسی به ما رسیده است.

آفرین، بله. حتی مقامات متعددی از هند از جمله نخست وزیرانی که قبل از مودی آماده بودند، دانش آموخته زبان و ادبیات فارسی بودند، فارسی را می‌شناختند. در خود ایران هم اسناد منطقه‌ای ایران شناختی بسیاری بویژه در شرق وجود دارند که مهم هستند، ولی متأسفانه ما از اهمیتش خبر نداریم. شما فقط کتابخانه‌های تهران را نبینید، الان همین جاها ما نامه‌هایی داریم که در هر کدام از آن نکته‌ای وجود دارد. پریروز در جایی دیدم که یک سند از کازرون گذاشته بودند مربوط به قرن هفتم که در آن کلمه ایران هست.

مشکل جهل ما درباره ایران تا جایی است که بعضی در پیامک‌ها از سالروز انتخاب و تصویب نام ایران در سال ۱۳۱۳ می‌نویسند! حال آن که ایران همواره ایران بود، در مکاتبات ایران بود، در شعر ایران بود، تمام پادشاهان ساسانی، صفاری، سامانی و غزنوی و سلجوقی و صفوی تا پادشاهان قاجاری خود را پادشاه ایران می‌نامیدند. از آنجا که بقیه کشورهای دور و بر ما همه نوپدیدند و با تجزیه امپراطوری عثمانی و شوروی سابق به وجود آمدند؛ به بقیه هم القا می‌کنند که کشور چند هزارساله ایران هم مانند ما است! اینها هنوز اساساً ملیتشان در حال شکل گرفتن است. مثلاً ترکیه صد و دومین سالی است که به وجود آمده، عربستان فقط ۹۰ سال است، بعد مثلاً می‌بینید نوشته سال ۱۳۱۳، نام ایران مبارک باد، این مثل فحش است! در حالی که نام ایران چند هزار ساله است! بحث این بود که چون بعضی از کشورهای خارجی ما را از قدیم با عنوان امپراتوری پارس و پرشیا مورد خطاب قرار می‌دادند، اینها گفتند در مکاتبات خارجی‌ها، نه داخلی‌ها، وحدت نام باشد. حالا اینها طوری وانمود می‌کنند که انگار ما تازه نام ایران را تصویب کردیم!

*تصور من این است که اینها برای اهل دانش بدیهی است.

آخر نسل جوان واقعاً نمی‌داند! از طرفی اطرافیان ما هم دلشان می‌خواهد که ایرانِ پساتجزیه را، از آن پیشاتجزیه جدا کنند و بگویند یک کشور جدید است، درست مثل ترکیه. ترکیه به عنوان ترکیه صد سال قدمت دارد، اما نام ایران به عنوان ایران چند هزار ساله است! بله قسمت‌هایی از آن ایران جدا شدند، ولی مرکز _یعنی ایران سیاسی امروز_ ثابت و پایدار ماند و ما برخلاف دیگر کشورهای همسایه با تجزیه امپراطوری به وجود نیامدیم. ما کشور بودیم و در معنای امروزین کشور مستقل بودیم، اما کشورهایی مانند ترکیه اصلاً اعتقادی به ملیت نداشتند، آنها در قلمرو خلافت بودند. گفتمان خلافت داشتند و نه گفتمان ملیت. برای همین است که ما حماسه ملی داریم و آنها ندارند! قبل از آن هم ملیت داشتیم، ما هویت ملی داریم. به هر حال دانستن این مطالب برای نسل جوانی که فقط از طریق اینترنت همه چیز را می‌خواند، بسیار مهم است.

*برگردیم به موضوعات همایش.

ما ایران شناسی، مردم شناسی، ایران شناسی هنری و باستان شناختی و حتی نقاشی و پیکرسازی و هنرهای زیبا داشتیم. اینها هویت دارند؛ وقتی می‌گوئیم ایران شناسی یعنی شما در نقش‌های ایرانی یک هویت ایرانی می‌بینید. حالا یک موضوع اینجاست: اگر در خیلی از این مینیاتورها حالت ترکان را داریم تکلیف چیست؟ مینیاتورهای دوره صفوی را نگاه کنید، چهره‌ها شبه مغول نیست، ترکی است. ما می‌توانیم این را فرصتی بدانیم که بگوییم این جزو مشترکات ماست. به جای اینکه موضوع را تهدید ببینیم، این را تشویق ببینیم. ما همیشه می‌خواهیم نگاه سلبی بکنیم؛ مثلاً همین الان، بزرگانی می‌گویند مولوی مال ماست، مال ترکیه نیست. اما چه کسی گفته مولوی برای ماست؟ یا از آن طرف چه کسی گفته مولوی برای ما نیست؟

*چندی پیش با آقای دکتر جامی از دانشگاه هرات صحبت می‌کردم، می‌گفتند که اینها میراث بشری‌اند!

اینان پروردگان فرهنگ ایرانی هستند و هر کس بتواند از آثارشان استفاده بکند از آن او هستند. وقتی می‌گوئیم از ما است از جنس تملک نیست. از جنس فرهنگ است. نسل نو همانطور که می‌گوید مثلاً گوشی مال من است، می‌گوید مولوی مال من است. نباید از جنس تملک نگاه کنیم. ۲۵ سال قبل آقای دکتر جلال خالقی مطلق در مورد شاهنامه گفته بود فارسی مال کسی است که از آن استفاده کند!

به گزارش آرمان آرا، افت جایگاه ایران در رتبه‌بندی اخیر شانگهای و تغییرات سهمیه‌های کنکور؛ مهم‌ترین خبرهای آموزش عالی در هفته پایانی مرداد ماه بودند.

در مرور خبرهای هفته اخیر (۲۵ تا ۳۱ مرداد) به بررسی مهم‌ترین اخبار حوزه آموزش عالی می‌پردازیم.

تعداد دانشگاه‌های ایران در «شانگهای» نصف شد؛ رشد ۳ برابری عربستان

تازه‌ترین نتایج رتبه‌بندی جهانی شانگهای نشان داد که تعداد دانشگاه‌های ایران در پنج سال گذشته نصف شده است. در مقابل، عربستان با رشد سه‌برابری توانسته جایگاه خود را بهبود بخشد. در سال ۲۰۲۵ تنها ۶ دانشگاه ایرانی در جمع هزار دانشگاه برتر حضور دارند که شامل دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، تهران، تربیت مدرس، شهید بهشتی، شریف و علوم پزشکی ایران است.

طرح جدید سهمیه‌های کنکور به ایستگاه آخر رسید

روح‌الله رازینی مشاور وزیر علوم در امور شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: وزارت علوم با همکاری وزارت بهداشت موضوع بازنگری سهمیه را به سرانجام رساند و سال گذشته برای اعلام نظر رئیس جمهور ارائه شد که رئیس جمهور اصلاحاتی در خصوص این طرح داشتند. این طرح توسط وزارتخانه ها مجدداً بازنگری شد و طرح جدید به زودی برای سیر مراحل تصویب به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال می‌شود.

۱۵ هزار میلیارد ریال اعتبار برای بهسازی و تجهیز دانشگاه‌ها تامین شد

مهدی پندار، معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم وزارت از تأمین ۱۵ هزار میلیارد ریال اعتبار از طریق فروش اوراق مالی اسلامی خبر داد. این منابع به حساب خزانه واریز و برای تعمیرات ساختمان‌ها، بهسازی تأسیسات و به‌روزرسانی تجهیزات آزمایشگاهی در تابستان هزینه خواهد شد.

افزایش کمک‌هزینه پایان‌نامه و رساله

رئیس دانشگاه تهران از افزایش ۳۰۰ تا ۴۰۰ درصدی کمک‌هزینه پایان‌نامه و رساله خبر داد. بر این اساس، کمک‌هزینه پایان‌نامه به ۲ تا ۳ میلیون تومان و کمک‌هزینه رساله به حدود ۹ میلیون تومان می‌رسد. همچنین حمایت‌های مالی برای فرصت‌های مطالعاتی اساتید نیز ۱۰۰ درصد افزایش یافته است.

رشد ۴۰ درصدی حقوق دانشجویان دکتری علوم پزشکی

وزارت بهداشت اعلام کرد که کمک‌هزینه دانشجویان دکتری تخصصی علوم پزشکی ۴۰ درصد افزایش یافته و از ۷ میلیون به حدود ۱۰ میلیون تومان رسیده است.

پذیرش مستقیم دستیاری از بین دانشجویان و پزشکان عمومی در ۴ رشته

پذیرش مستقیم دستیاری از بین دانشجویان پزشکی و پزشکان عمومی واجد شرایط در رشته های تخصصی کودکان، بیهوشی، بیماری های عفونی و گرمسیری و طب اورژانس برای سال تحصیلی ۱۴۰۵-۱۴۰۴ اجرا می شود.

رسیدگی منصفانه‌تر به تخلفات اساتید

آیین‌نامه انتظامی اعضای هیئت علمی بازنگری شده و در نسخه جدید امکان انتخاب وکیل برای متهمان در نظر گرفته شده است. این تغییر می‌تواند به شفافیت و رعایت حقوق اساتید کمک کند.

قرار داد جذب ۸۵۰ دانشجو در صنعت منعقد شد

رئیس سازمان امور دانشجویان بااشاره به ارتباط بین دانشگاه و صنعت گفت: در سال جاری، قراردادهایی برای جذب ۸۵۰ دانشجو منعقد شده است.

اضافه شدن درس آمادگی در برابر حوادث و سوانح

درس «آمادگی در برابر حوادث و سوانح» به دروس پیش نیاز اضافه شده و دانشگاه موظف است درس «آمادگی در برابر حوادث و سوانح» را با هماهنگی جمعیت هلال احمر ایران یا سازمان مدیریت بحران به صورت خودآموز و کارگاه‌های آموزشی به دانشجویان ارائه کند.

تمهیدات دانشگاه‌ها برای جلوگیری از قطعی برق در ساعات برگزاری امتحانات

معاون امور دانشجویان صندوق رفاه دانشجویان در خصوص رایزنی جدید برای عدم قطعی برق دانشگاه‌ها در ایام امتحانات گفت: در کمیسیون دانشجویی که در وزارت کشور تشکیل شده بود این موضوع مطرح بود که دانشگاه‌ها می‌توانند در ایام برگزاری امتحانات با اداره برق استان هماهنگی‌های لازم را انجام دهند تا برق آن منطقه قطع نشود.

زمان آغاز سال تحصیلی دانشجویان وزارت بهداشت اعلام شد

حمید اکبری؛ مشاور معاون آموزشی وزارت بهداشت در مورد پیش‌بینی زمان آغاز ترم تحصیلی جدید، گفت: بر اساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، شروع ترم جدید برای دانشجویان در حال تحصیل ۲۹ شهریورماه خواهد بود و فرایند انتخاب واحد نیز یک هفته پیش از آن انجام می‌شود.

وی افزود: آغاز ترم دانشجویان جدیدالورود منوط به اعلام نتایج از سوی سازمان سنجش آموزش کشور است، اما پیش‌بینی می‌شود از هفته چهارم مهرماه کلاس‌های این گروه از دانشجویان نیز آغاز شود.

جزئیات رفاه کارت دانشجویی

مدیر کل امور دانشجویان داخل سازمان امور دانشجویان افزود: این رفاه کارت در حال طراحی است و ظرفیت‌های مختلفی برای ارائه خدمات گسترده به دانشجویان در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال، تخفیف‌هایی که در فروشگاه‌ها فراهم می‌شود و همچنین خدمات متنوعی که در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی برای دانشجویان در دسترس خواهد بود. تخفیفاتی نیز در حوزه حمل و نقل و سایر نیازهایی که دانشجویان در دانشگاه با آن مواجه هستند، به دانشجویان تعلق خواهد گرفت.

تامین نشدن منابع لازم برای بیمه لپ تاپ و موبایل دانشجویان پزشکی

مسعود حبیبی معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت با بیان این‌که تاکنون امکان بیمه کردن تلفن همراه و لپ تاپ دانشجویان علوم پزشکی فراهم نشده است، افزود: ما در حال پیگیری و تأمین منابع هستیم که انشاالله بتوانیم در خدمت دانشجویان باشیم و منابع مورد نیاز برای بیمه تلفن همراه و لپ تاپ دانشجویان را تأمین کنیم.

به گزارش خبرنگار مهر، حاتم بوستانی عصر امروز پنجشنبه در گفتگویی رسانه‌ای اعلام کرد: بر اساس مصوبه اخیر شورای گسترش دانشگاه‌های علوم پزشکی، رشته‌های بهداشت باروری در مقطع دکتری تخصصی (PhD) با ظرفیت سه دانشجو، مهندسی بهداشت محیط مدیریت کیفیت هوا در مقطع کارشناسی ارشد با ظرفیت پنج دانشجو و فوریت‌های پزشکی پیش‌بیمارستانی در مقطع کارشناسی پیوسته با ظرفیت ۱۵ دانشجو به مجموعه رشته‌های آموزشی دانشگاه اضافه شده است.

وی افزود: همچنین در دویست و نود و پنجمین جلسه این شورا، با تأسیس مرکز تحقیقات سلامت دهان و دندان در این دانشگاه موافقت اصولی شد. این مرکز می‌تواند با تمرکز بر پژوهش‌های تخصصی، به کاهش بیماری‌های دهان و دندان و توسعه خدمات پیشگیرانه در جامعه کمک کند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری مهر؛ کارشناسان آموزشی بر این باورند که یکی از ریشه‌های اصلی مشکلات امروز جامعه، بی‌توجهی به نقش علوم انسانی و اجتماعی در سیاست‌گذاری و حکمرانی است. در حالی‌که در کشورهای توسعه‌یافته، نخبگان بسیاری در حوزه‌هایی چون فلسفه، جامعه‌شناسی و اقتصاد به فعالیت می‌پردازند و زمینه‌ساز تحول در نظام‌های اجتماعی و فرهنگی می‌شوند، در ایران بیشترین انرژی دانش‌آموزان ممتاز صرف قبولی در سه رشته پزشکی، دندان‌پزشکی و داروسازی می‌شود.

این تمرکز تک‌بعدی نه‌تنها باعث اتلاف استعدادها و مهاجرت بخش زیادی از نخبگان می‌شود، بلکه موجب تضعیف رشته‌های میانی و کلیدی نظام سلامت و نیز غفلت از تربیت نظریه‌پردازان و متفکران علوم انسانی شده است. کارشناسان راه برون‌رفت از این چرخه را در طراحی بسته‌های انگیزشی، تنوع مسیرهای شغلی، کاهش شکاف درآمدی میان رشته‌ها و هدایت تحصیلی واقع‌بینانه می‌دانند؛ اصلاحاتی که می‌تواند مسیر توسعه آموزشی و اجتماعی کشور را متوازن‌تر و پایدارتر کند.

در همین راستا، گفت‌وگویی با «شهرام یزدانی، مشاور رئیس‌جمهور در امور آموزشی» انجام شده است، تا به بررسی عمیق‌تر این بحران پرداخته شود؛ این گفت‌وگو، تلاشی است و برای باز کردن پنجره‌ای نو به سوی بازاندیشی در نظام آموزش عالی، روشن ساختن پیوند عمیق میان آموزش، عدالت اجتماعی، اشتغال، و توسعه پایدار، و نیز هشدار نسبت به ادامه روندهای نادرست کنونی که نه‌تنها استعدادهای کشور را به هدر می‌دهد، بلکه نسل آینده را با بحران هویتی، روانی و شغلی مواجه می‌سازد.

به عنوان اولین سوال برای ابتدای گفتگو؛ چرا بیشتر دانش‌آموزان نخبه ما به سمت رشته‌هایی مانند پزشکی و مهندسی هدایت می‌شوند، در حالی که جامعه به متفکران علوم انسانی و اجتماعی نیاز دارد؟

در یکی از نشست‌ها که والدین و دانش‌آموزان تیزهوش حضور داشتند، این پرسش اساسی مطرح شد که چرا جامعه ایران با انبوهی از مشکلات روبه‌روست، و یکی از پاسخ‌ها این بود که تعداد بسیار اندکی از این دانش‌آموزان نخبه به سراغ رشته‌هایی مانند جامعه‌شناسی، اقتصاد، انسان‌شناسی یا فلسفه می‌روند. در حالی که آینده یک جامعه بیش از آنکه به پزشکان و مهندسان وابسته باشد، به نظریه‌پردازان و متفکران علوم انسانی نیاز دارد.

نکته‌ای که بارها به آن اشاره شده، این است که یک انسان باهوش، اگر میان درمان فردی بیمار و اصلاح یک نظام بیمار حق انتخاب داشته باشد، بهتر است به سراغ اصلاح نظام بیمار برود؛ زیرا حل مشکلات سیستماتیک، نیازمند استعداد، تحلیل، و مسئولیت‌پذیری بیشتری است. به عنوان مثالی دیگر، مهندسی یک ساختمان مهم است، اما مهندسی زیرساخت‌های فرهنگی و اجتماعی، همچون اعتماد اجتماعی و همگرایی ملی، بسیار پیچیده‌تر و حساس‌تر است.

با وجود این حقیقت، بسیاری از افراد نخبه مسیرهای تکراری را در پیش می‌گیرند؛ چرا که فشار همتایان، فضای رقابتی مدارس، و به‌ویژه فشار خانواده‌ها نقش اصلی در تصمیم‌گیری‌های نوجوانان ایفا می‌کند. بسیاری از دانش‌آموزانی که واقعاً علاقه‌مند به علوم انسانی یا اجتماعی هستند، در لحظه انتخاب، ناگزیر به‌سوی رشته تجربی سوق داده می‌شوند. در نتیجه، بیشتر شرکت‌کنندگان کنکور تجربی هدفشان تنها قبولی در سه رشته پزشکی، دندان‌پزشکی و داروسازی است.

اما تنها درصد اندکی از این جمعیت بزرگ به هدف خود می‌رسند. بخش اعظم آنان سال‌ها از عمر خود را صرف آمادگی برای رشته‌ای می‌کنند که نه تنها در آن پذیرفته نمی‌شوند، بلکه به دلیل فاصله شدید میان انگیزه و نتیجه، دچار سرخوردگی، بی‌انگیزگی و حتی افسردگی می‌شوند.

مسئله‌ای که در سطح جهانی نیز مطرح شده، ناظر بر این اصل است که «آموزش باید انسان را برای زندگی آماده کند.» اما در همین جمله نیز یک پیش‌فرض نادرست وجود دارد: گویی آموزش از زندگی جداست. در حالی‌که بر اساس بیانیه نشست بولونیا، آموزش باید همواره بخشی از جریان طبیعی زندگی انسان باشد، نه عاملی برای تعلیق آن. کودک باید کودکی کند، نوجوان باید نوجوانی کند، و جوان باید جوانی خود را تجربه کند.

در ایران، دانش‌آموزان برای ورود به رشته‌های پرطرفدار، عملاً چند سال از زندگی خود را متوقف می‌کنند. سه یا چهار سال پایانی مدرسه را با اضطراب و فشار پشت سر می‌گذارند، سپس هفت سال در دانشگاه صرف آموزش نظری می‌کنند، و پس از آن به امید یک زندگی بهتر به سراغ تخصص می‌روند. اما نتیجه نهایی، اغلب با تصور اولیه آنها تفاوت دارد.

این مسئله نه تنها آسیب‌های روانی و اجتماعی به همراه دارد، بلکه منجر به ورود هزاران نفر به رشته‌هایی می‌شود که علاقه‌ای به آن ندارند. در میان این داوطلبان، بسیاری به رشته‌هایی موسوم به Mid-level Care Provider (رشته‌های میانی زیر سطح پزشکی) هدایت می‌شوند که اگرچه از نظر نظام سلامت حیاتی‌اند، اما در جامعه ایرانی از نظر پرستیژ اجتماعی و درآمد فاصله معناداری با سه‌گانه پزشکی دارند.

در حالی که در بسیاری از کشورهای پیشرفته، تفاوت درآمد بین پزشک، فیزیوتراپیست، پرستار یا تکنسین آزمایشگاه چندان زیاد نیست، در ایران این شکاف بسیار قابل‌توجه است. این تفاوت‌ها باعث شده است افرادی که به رشته‌های میانی می‌روند، انگیزه کافی برای پیشرفت و تعهد حرفه‌ای نداشته باشند. نتیجه، کاهش کیفیت خدمات در این حوزه‌ها و تضعیف ستون‌های پنهان نظام سلامت است.

نکته بسیار مهم دیگر، نگاه اشتباه به آموزش است. تصور رایجی وجود دارد که فرد باید یک دوره آموزش ببیند و سپس وارد زندگی شود. در حالی که آموزش باید جزئی از فرآیند مداوم و پیوسته زندگی باشد. اگر آموزش به فرآیندی منزوی و فشرده بدل شود، افراد نه تنها در دوران آموزش زندگی نمی‌کنند، بلکه به سبب رشد و تکامل عاطفی و اجتماعی ناکافی، پس از پایان تحصیلات نیز زندگی مطلوبی نخواهند داشت.

با این حال، این وضعیت قابل اصلاح است. ساختارهای سیستم آموزشی می‌توانند با ایجاد سازوکارهای چندمرحله‌ای، نظیر نظام اعتبارسنجی در مقاطع مختلف، هدایت تحصیلی واقع‌بینانه، تنوع در مسیرهای شغلی و کاهش شکاف درآمدی میان رشته‌ها، شرایطی فراهم کنند که نوجوانان بر اساس علاقه، استعداد و نیازهای جامعه، آگاهانه و متعهدانه مسیر زندگی خود را انتخاب کنند، نه تحت فشارهای بیرونی.

با ایجاد اجماع در نهادهایی مانند وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش و شورای عالی انقلاب فرهنگی، می‌توان به تدوین سیاست‌های کلان و عملیاتی برای بازسازی ساختار انتخاب رشته پرداخت. شرط تحقق این اصلاح، وجود عقل جمعی و شجاعت تصمیم‌گیری‌های بزرگ در سطوح مدیریتی است.

در حال حاضر، بخش زیادی از داوطلبان گروه تجربی، زندگی خود را برای دستیابی به رشته‌ای متوقف می‌کنند که در نهایت تنها درصد اندکی از آن‌ها موفق به ورود به آن می‌شوند. بخش اعظم این افراد، به‌رغم توانمندی‌های بالا، در رشته‌هایی تحصیل می‌کنند که هیچ علاقه‌ای به آن ندارند و با انگیزه‌ای نازل وارد بازار کار می‌شوند. نتیجه این چرخه، نه تنها ناکارآمدی فردی، بلکه ضعف در پیکره نظام سلامت کشور است که نیازمند بازنگری عمیق و اصلاح بنیادین است.

لزوم بازنگری در مسیر هدایت تحصیلی و جایگاه شغلی رشته‌های دانشگاهی

یکی از دلایل اقبال پایین به برخی رشته‌ها، کم‌اطلاعی دانش‌آموزان از ماهیت آن‌هاست. آیا صرفاً معرفی این رشته‌ها کافی است؟ پاسخ منفی است. معرفی گرایش‌های مختلف تحصیلی مهم است، اما مسئله‌ای جدی‌تر وجود دارد. در دنیا زمانی‌که رشته‌ای جدید طراحی می‌شود، ابتدا برای آن برنامه درسی تدوین می‌شود. هم‌زمان با آن، باید برنامه‌ریزی برای آینده شغلی فارغ‌التحصیلان (Career Planning) صورت گیرد. فردی که وارد این رشته می‌شود، باید بداند در آینده چه جایگاهی خواهد داشت.

آیا در ایران برای جایگاه شغلی فارغ‌التحصیلان رشته‌های مختلف برنامه‌ریزی می‌شود؟ پاسخ منفی است. در حالی‌که شورای عالی برنامه‌ریزی آموزشی در وزارت بهداشت یا وزارت علوم، سرفصل‌های آموزشی را بارها تدوین و اصلاح می‌کند، اما برای اشتغال، آینده کاری و جایگاه اجتماعی فارغ‌التحصیلان، برنامه‌ای جدی تدوین نمی‌شود. نتیجه این خلأ، بیکاری گسترده میان فارغ‌التحصیلان حتی در مقاطع بالایی مانند دکتری است.

نمونه‌ای از این چالش در رشته مامایی مشاهده می‌شود. با وجود نیاز نظام سلامت به خدمات مامایی، سال‌هاست که این رشته با معضل اشتغال مواجه است. این مسئله تنها مربوط به یک رشته نیست. بسیاری از دارندگان مدرک دکتری نیز پس از سال‌ها تحصیل، بدون موقعیت شغلی باقی می‌مانند.

در حالی‌که کشورهای توسعه‌یافته مانند آمریکا تا سال ۲۰۳۰ به بیش از یک میلیون نیروی ماهر در حوزه نانوتکنولوژی نیاز دارند و برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اند، در کشور ما فارغ‌التحصیلان همین رشته، از ابتدایی‌ترین فرصت‌های شغلی محروم‌اند. این موضوع نشان‌دهنده فقدان یک نظام منسجم برای پیوند آموزش با اشتغال است.

آیا فردی که در حوزه‌هایی مانند فیزیولوژی، علوم پایه یا علوم میان‌رشته‌ای تحصیل می‌کند، مهارت‌های لازم برای کارآفرینی یا فعالیت در نظام نوآوری را دارد؟

ممکن است داشته باشد، اما در غیاب بسترهای حمایتی و زیرساخت‌های لازم، این مهارت‌ها به فعلیت نمی‌رسد. در رشته‌هایی مانند پزشکی که بر ارائه مستقیم خدمات سلامت مبتنی هستند، دانش‌آموخته باید پس از فارغ‌التحصیلی وارد یک سیستم از پیش تعریف‌شده مانند بیمارستان یا مطب شود. اما بسیاری از رشته‌ها مانند زیست‌فناوری، علوم پایه، علوم انسانی و اجتماعی، دارای چنین بستر تعریف‌شده‌ای نیستند و به نظام نوآوری وابسته‌اند.

آیا ایران یک نظام نوآوری ملی منسجم در اختیار دارد؟

طبق ارزیابی برنامه پیشرفت و توسعه ملل متحد (UNDP)، ایران اجزای اصلی نظام نوآوری را داراست، مانند مراکز پژوهشی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، پارک‌های علم و فناوری، مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌ها. اما این اجزا هنوز به یک سیستم یکپارچه تبدیل نشده‌اند و اکوسیستم نوآوری به‌صورت منسجم عمل نمی‌کند. در نتیجه، حتی فارغ‌التحصیلانی که ایده‌پرداز و دارای مهارت‌های کارآفرینی هستند، نمی‌توانند کسب‌وکار موفقی راه‌اندازی کنند.

با وجود این چالش‌ها، نشانه‌هایی از بهبود دیده می‌شود. خوشبختانه دولت فعلی آموزش را در اولویت خود قرار داده است. برخلاف برخی دولت‌های گذشته که جلسات شورای عالی آموزش و پرورش را در طول چهار سال فقط یک یا دو بار تشکیل می‌دادند، در دولت فعلی جلسات رئیس جمهور محترم با مدیران آموزش و پرورش بعضاً به‌صورت هفتگی برگزار می‌شود. رویکردی که نشان می‌دهد آموزش در مرکز توجه سیاست‌گذاری قرار گرفته است. امید می‌رود این پیگیری‌ها در میان‌مدت به اصلاحات مؤثر در آموزش کشور منجر شود.

چگونه می‌توان علاقه دانش‌آموزان را از تمرکز صرف بر رشته‌هایی چون پزشکی، به سایر حوزه‌ها نیز سوق داد؟

پاسخ در طراحی «بسته‌های انگیزشی» نهفته است. اگر رشته‌ای مانند پرستاری از نظر جایگاه شغلی، درآمد، امکان پیشرفت و پرستیژ اجتماعی با پزشکی قابل مقایسه باشد، بدون شک مورد اقبال بیشتری قرار خواهد گرفت. متأسفانه ساختاری برای طراحی این بسته‌های انگیزشی در شورای عالی انقلاب فرهنگی یا وزارتخانه‌های مرتبط تعریف نشده است.

در نهایت، آیا علم و دانشی که به دانش‌آموزان و دانشجویان آموزش داده می‌شود، برای حل مسائل کشور طراحی شده است؟ در بسیاری از موارد، آموزش‌ها به‌گونه‌ای است که دانش‌آموخته حتی پس از مقاطع تحصیلات تکمیلی، مهارتی برای حل مسائل واقعی جامعه ندارد. اگر فناوری و دانش با هدف حل مسئله آموزش داده شود، دانش‌آموخته به‌جای بیکاری، به‌دنبال پاسخ دادن به نیازهای جامعه خواهد رفت.

مسیر توسعه آموزش، اشتغال و نوآوری به‌هم پیوسته است. سیاست‌گذاری در این حوزه‌ها باید هم‌زمان به برنامه درسی، آینده شغلی، ساختارهای حمایتی، جایگاه اجتماعی رشته‌ها و اکوسیستم نوآوری توجه داشته باشد. تنها در این صورت می‌توان امید داشت که استعدادهای کشور در مسیرهای متنوع، مؤثر و مولد هدایت شوند.

یکی از مشکلات اساسی جامعه در حال حاضر، جهت‌گیری نادرست نخبگان و دانش‌آموزان تیزهوش است. بسیاری از آن‌ها به جای ورود به رشته‌هایی مانند جامعه‌شناسی، اقتصاد، انسان‌شناسی یا فلسفه، که نقش اساسی در ساختار و تئوری‌پردازی اجتماعی دارند، جذب رشته‌های مهندسی و پزشکی می‌شوند. این در حالی است که حل مشکلات ساختاری جامعه بیش از هر چیز به حضور نخبگان در علوم انسانی نیاز دارد. بسیاری از نخبگان به دلایل اجتماعی و خانوادگی به مسیرهایی هدایت می‌شوند که صرفاً پرستیژ یا درآمد بالاتری دارند. فشار خانواده‌ها و همتایان موجب می‌شود تا علایق شخصی دانش‌آموزان نادیده گرفته شود و مسیر زندگی آن‌ها بر پایه انتظارات دیگران ترسیم شود.

بخش بزرگی از شرکت‌کنندگان در آزمون تجربی با هدف قبولی در رشته‌هایی مانند پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی وارد این حوزه می‌شوند، در حالی که درصد بسیار کمی از آنان در این رشته‌ها پذیرفته می‌شوند. در نتیجه بخش عمده‌ای از جوانان، بدون آنکه فرصت زندگی طبیعی نوجوانی و جوانی داشته باشند، سال‌ها درگیر تلاش برای قبولی در رشته‌هایی می‌شوند که بعدها در آن موفق یا خوشحال نیستند.

بسیاری از این افراد با انگیزه پایین وارد سایر رشته‌های علوم تجربی می‌شوند، در حالی که هیچ علاقه‌ای به آن‌ها ندارند و این وضعیت باعث تضعیف بهره‌وری علمی و تخصصی در رشته‌هایی می‌شود که در کشورهای دیگر از جایگاه و اهمیت بالایی برخوردارند.

در ساختار آموزش کشور، مفهومی به‌نام آمادگی برای زندگی باید به‌طور مداوم و همراه با رشد طبیعی فرد در تمام مراحل زندگی جاری باشد. نباید آموزش باعث شود کودکان کودکی نکنند یا نوجوانان از تجربه زیسته طبیعی خود محروم شوند. با این حال، در بسیاری از موارد، مسیر آموزشی به گونه‌ای طراحی شده که افراد برای رسیدن به یک رشته خاص، سال‌ها از زندگی طبیعی خود صرف‌نظر می‌کنند.

دولت طبق قانون اساسی موظف است تنها به میزان نیاز کشور در آموزش عالی مداخله کند و نه بیشتر. قانون اساسی تصریح می‌کند که آموزش عالی تنها در حد خودکفایی کشور نیازمند حمایت دولتی است، و باقی آن می‌تواند در بخش خصوصی دنبال شود.

بخش زیادی از آموزش عالی در دنیا در اختیار بخش خصوصی است، اما همین دانشگاه‌های خصوصی نیز از بودجه دولتی بهره‌مندند، به‌شرط آنکه نیازهای مشخص کشور را تأمین کنند. تعادل بین آموزش خصوصی و دولتی در کشور دچار اختلال است، و اصلاح این روند باید با بازتعریف نیازهای واقعی جامعه صورت گیرد.

بخش دیگری از معضل نظام آموزشی، مسئله مهاجرت دانش آموزان است. بسیاری از جوانانی که با انگیزه بالا وارد رقابت‌های کنکور می‌شوند اما در رشته دلخواهشان پذیرفته نمی‌شوند، تصمیم به مهاجرت می‌گیرند. این مهاجرت‌ها از آنجا ناشی می‌شود که ساختار هدایت تحصیلی، مبتنی بر چشم‌انداز مشخصی برای زندگی افراد نیست. در گذشته در برخی مدارس خاص برنامه‌هایی برای طراحی مسیر زندگی دانش‌آموزان بر اساس علایق و توانایی‌هایشان وجود داشت، اما اکنون چنین سیستمی فراگیر نیست. ایجاد نظامی مبتنی بر استعداد، علاقه و نیاز کشور، و هدایت تحصیلی به صورت بلندمدت می‌تواند بسیاری از این مشکلات را کاهش دهد.

در برخی کشورها برای مقابله با این چالش‌ها، مسیر آموزش پزشکی بازتعریف شده است. به عنوان مثال، در برخی دانشگاه‌های اروپای شمالی دانشجویان پزشکی علاوه بر تحصیل در رشته پزشکی، به صورت هم‌زمان در رشته‌های علوم پایه نیز آموزش می‌بینند. در نتیجه، پس از پایان تحصیلات، بسیاری از آن‌ها به جای ورود به طبابت، به عنوان پژوهشگران در حوزه پزشکی و نوآوری فعالیت می‌کنند. این مدل نه تنها به علاقه‌مندان به پزشکی اجازه ورود می‌دهد، بلکه نظام سلامت را از اشباع پزشک نجات می‌دهد و امکان ورود افراد به بخش نوآوری را نیز فراهم می‌سازد.

پذیرش دانشجوی پزشکی از مقطع لیسانس یکی دیگر از راهکارهای مطرح‌شده است. این مدل سه هدف عمده دارد: نخست، کاهش نابرابری آموزشی ناشی از تفاوت‌های اجتماعی و اقتصادی خانواده‌ها، دوم، فراهم کردن فرصت انتخاب بالغانه تر برای افراد، و سوم، آشنایی بهتر با حوزه‌های علوم پایه برای ادغام آن‌ها با پزشکی در آینده. در این مدل، افراد پس از طی چهار سال در حوزه‌ای مرتبط، با تجربه و شناخت بیشتر وارد رشته پزشکی می‌شوند.

پژوهش‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که عملکرد تحصیلی و شغلی پزشکان در آینده، به میزان بسیار کمی قابل پیش‌بینی از طریق نمرات کنکور یا معدل دوران دبیرستان است. در مرحله تخصصی، تنها حدود ۵ درصد از عملکرد پزشکان قابل پیش‌بینی از طریق سوابق تحصیلی است و در شغل حرفه‌ای، این رقم نزدیک به صفر می‌رسد. در نتیجه، معیارهای غیر شناختی مانند مسئولیت‌پذیری، نوع‌دوستی و شخصیت افراد نقش تعیین‌کننده‌تری دارند. برای سنجش این معیارها، مصاحبه‌های عمیق، فعالیت‌های اجتماعی و مشارکت در امور داوطلبانه در کشورهای توسعه‌یافته به عنوان شاخص‌های اصلی در انتخاب دانشجویان پزشکی استفاده می‌شود.

در نهایت، اصلاح نظام پذیرش دانشجو به شیوه‌ای ترکیبی که بخشی از آن بر پایه آزمون و بخشی مبتنی بر ارزیابی‌های دانشگاهی، شخصیتی و اجتماعی باشد، می‌تواند گام مؤثری در جهت بهبود کیفیت و عدالت آموزشی در کشور باشد.

یکی از سیاست‌های چند سال اخیر، کاهش زمان آموزش در رشته‌های مختلف بوده است. به‌ویژه در حوزه علوم پزشکی، برنامه‌های آموزشی باید از ساختار سنتی خارج شده و به سمت «برنامه‌های درسی مبتنی بر صلاحیت» حرکت کنند. این برنامه‌ها به جای جداسازی دانش علوم پایه از آموزش بالینی، به ترکیب زودهنگام این دو می‌پردازند و از سال‌های ابتدایی دانشجو را وارد محیط‌های واقعی درمانی می‌کنند.

آیا می‌توان با اصلاح ساختار آموزشی، زمان دوره پزشکی عمومی را کاهش داد؟

بر اساس بررسی‌های صورت‌گرفته، به نظر می‌رسد حتی در شرایط فعلی نظام آموزشی کشور، با اصلاح محتوای دروس و حذف مباحث غیرکاربردی، امکان کاهش طول دوره از هفت سال به پنج و نیم یا شش سال وجود دارد. در کشورهای مختلف، تفاوت میان طول دوره پزشکی بسیار قابل توجه است و از چهار تا نه سال متغیر است. به همین دلیل، بازنگری در سرفصل‌ها و مبارزه با «فربهی برنامه درسی» یکی از راهکارهای جدی ارتقای کیفیت و بهره‌وری آموزش پزشکی تلقی می‌شود.

نظام پذیرش دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی در کنکور سراسری چه تأثیری بر توزیع جغرافیایی پزشکان دارد؟

هدف نظام پذیرش تنها انتخاب افراد توانمند نیست، بلکه باید به گونه‌ای طراحی شود که پزشکان از نظر جنسیت، توزیع جغرافیایی و رشته‌های تخصصی مختلف، به‌درستی و متوازن در سراسر کشور توزیع شوند.

چه راهکارهایی در دنیا برای حل این مشکل ارائه شده است؟

در برخی کشورها، به دنبال بومی گزینی مجوز طبابت برای مناطق خاص صادر می‌شود؛ به‌گونه‌ای که فرد تنها در همان منطقه‌ای که برای آن تربیت شده، می‌تواند طبابت کند. در برخی دیگر، بسته‌های انگیزشی مانند پروژه «سلام طلایی» در نظام سلامت انگلستان طراحی شده که با ارائه امکانات، درآمد بالا، مسکن و امنیت شغلی، پزشکان را به‌صورت داوطلبانه به مناطق کم‌برخوردار جذب می‌کند.

آیا راه‌حل دیگری وجود دارد؟ به ویژه در بخش سرپایی و شبکه سلامت که ارائه خدمات در آنجا اهمیت زیادی دارد، آیا می‌توان نیروهایی را تربیت کرد که این خدمات را به جای پزشکان در بیمارستان‌ها و مراکز ارائه دهند؟

نظام ارائه خدمات ما شامل بخش سرپایی و نظام مراقبت‌های اولیه است که با محوریت پزشکی خانواده تعریف می‌شود. همچنین مفهوم دیگری که مطرح شده، ارائه‌دهندگان خط میانی یا ارائه کنندگان مراقبت‌های زیر سطح پزشکی هستند که هر کدام پاسخ خاص خود را دارند. در دنیا یکی از کارهای مهم، تربیت نیروهایی غیر پزشک است که خدمات با کیفیت و هزینه کم ارائه دهند. سازمان بهداشت جهانی هم اهمیت زیادی به تربیت این افراد و ایجاد انگیزه برای ورود به این حوزه‌ها می‌دهد. به عنوان مثال در کشورهای مختلف، دو نوع پرستار با عنوان پرستار درمانگر و دستیار طبابت وجود دارد. در خیلی از کشورهای دنیا، پرستار درمانگر آندوسکوپی انجام می‌دهد، در حالی که در کشور ما این کار فقط توسط فوق تخصص گوارش انجام می‌شود.

آیا می‌توان با تربیت چنین نیروهایی، کمبود پزشک را کمتر حس کرد و خدمات با هزینه کمتر به مردم محروم ارائه داد؟

در انگلستان، پزشکان عمومی با گرایش تخصصی خاص فعالیت می‌کنند، مثلاً در مناطق دورافتاده که تخصص قلب وجود ندارد، به پزشک عمومی آموزش‌هایی داده می‌شود تا بتواند خدمات تخصصی محدودی ارائه دهد. این پزشکان عمومی با گرایش تخصصی باعث شده‌اند در مناطق دورافتاده کمبود متخصص کمتر احساس شود.

به موضوع آموزش همگانی برگردیم، دیدگاه شما در مورد اهمیت و چالش‌های آموزش همگانی چیست؟

در جامعه‌شناسی اشاره می‌شود که فقر پدیده‌ای اصطلاحاً «چسبناک» است، چرا که فرد فقیر در چرخه‌های معیوب و خود-تشدید کننده‌ای از پدیده‌های ناگوار مانند «فقر و بیسوادی»، «فقر و بیماری» و «فقر و محرومیت اجتماعی» گیر می‌افتد. در کشور ما بررسی‌ها نشان داده است که احتمال اینکه فرزندان خانواده‌های فقیر دوره ۱۲ ساله مدرسه را کامل کنند بسیار پایین است.

بنابراین، فرزندان والدین فقیر (زیر خط فقر مطلق) با احتمال بالا بی‌سواد یا کم سواد خواهند بود که خود این موضوع چرخه فقر را تقویت می‌کند. فقر بی‌سوادی می‌آورد، بی‌سوادی فقر می‌آورد، فقر بیماری و محرومیت اجتماعی می‌آورد و به این ترتیب چرخه‌ای معیوب شکل می‌گیرد.

از دیدگاه من بزرگترین آزمون حکمرانی و تمدن این است که ببینیم چقدر احتمال دارد کودک یا جوانی که در یک خانواده فقیر به دنیا آمده در نهایت از این چرخه خارج می‌شود و بزرگسالی خود را با تحصیلات کامل و در رفاه طی می‌کند؛ اگر این احتمال بالا باشد نظام حکمرانی نمره قابل قبولی خواهد گرفت.

امروز حدود ۹۰۰ هزار کودک بین ۶ تا ۱۸ سال در کشور ما به مدرسه نمی‌روند؛ یعنی این تعداد باید در مدرسه باشند ولی نیستند. حتی یک نفر از این تعداد هم اضافه است و باید به آن به عنوان یک فاجعه نگریست.

به گزارش آرمان آرا به نقل از فاکس نیوز، دولت دونالد ترامپ چند اقدام با هدف مقابله با مهاجرت و لغو ویزای افرادی که در مؤسسات آموزشی آمریکا حاضر می‌شوند، آغاز کرده است.

در این میان افرادی که در اعتراضات حمایت از فلسطین شرکت بودند با بررسی‌های موشکافانه ای روبرو شدند. همچنین مارکو روبیو وزیر امور خارجه این کشور در ماه می اعلام کرده بود دولت مشغول بررسی وضعیت ویزای گروه دانشجویان حامی فلسطین است.

یک مقام ارشد وزارت امور خارجه آمریکا مدعی شد دلیل لغو ویزاهای دانشجویی در دولت ترامپ این است که فرد قانون را نقض کرده یا زمان اقامت در آمریکا از تروریسم حمایت کرده است. همچنین حدود ۴ هزار ویزا صرفاً به دلیل نقض قانون در هنگام حضور در کشور لغو شده‌اند که شامل سوابق حمله و رانندگی در حالت مستی نیز می‌شوند.

البته به گفته این مقام عده‌ای که به‌دلیل حمله ویزای دانشجویی‌شان لغو شده، یعنی حدود ۸۰۰ دانشجو، یا دستگیر شده‌اند یا به اتهامات مربوط به حمله روبرو بوده‌اند. در این میان حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر از دانشجویان با ادعای حمایت از تروریسم با لغو ویزا روبرو شده‌اند حال آنکه این عده در فعالیت‌هایی مانند جمع آوری سرمایه برای گروه حماس شرکت کرده بودند.

در کل وزارت امور خارجه به این نشریه خبری اعلام کرده در ۲۰۲۵ میلادی حدود ۴۰ هزار ویزا لغو شده‌اند.

به گزارش آرمان آرا به نقل از دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب، معاونت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: در انتخاب واحد و حذف‌ و اضافه نیمسال اول ۱۴۰۴ با توجه به تعویق امتحانات نیم‌سال ۴۰۳۲ (ترم بهمن ۱۴۰۳) و عدم ثبت کلیه نمرات دانشجویان در این نیم‌سال، کنترل پیش‌نیازی برای نیم‌سال ۴۰۴۱ به شرح زیر می‌باشد:

در صورتی که دانشجو درسی را قبلاً اخذ کرده ولی نمره آن خالی است (نمره درس وارد سامانه آموزشیار نشده باشد)، دانشجو می‌تواند درس پس‌نیاز را هم اخذ کند.

لازم به ذکر است اگر در زمان انتخاب واحد قوانین هم‌نیازی و پیش‌نیازی دروس توسط دانشجو رعایت نشود، منجر به حذف آن درس از سمت‌ مسئول آموزش دانشکده می‌شود.

به گفته این مسئول، این تغییرات صرفاً مربوط به کنترل پیش‌نیازی و همنیازی است و سایر کنترل‌ها همچنان مانع ثبت درس در انتخاب واحد خواهند شد.

برای مشاهده اطلاعیه اینجا را کلیک کنید.

به گزارش آرمان آرا به نقل از دانشگاه شهید بهشتی،معاونت پژوهشی و فناوری تغییرات جدیدی در دستورالعمل بررسی کفایت دستاوردهای پژوهشی دانشجویان دکتری اعلام کرد. بر اساس این تغییرات، دانشجویان دکتری برای تایید کفایت دستاوردهای پژوهشی خود باید مطابق با آیین‌نامه جدید عمل کنند.

بر این اساس، دانشجویان ورودی قبل از سال ۱۴۰۲ موظف به کسب حداقل پنج امتیاز از مقالات طبق آیین‌نامه ارتقاء اعضای هیئت علمی دانشگاه هستند و دانشجویان ورودی سال ۱۴۰۲ به بعد باید حداقل دو مقاله چاپ کنند. همچنین تمامی مقالات پذیرش‌شده باید دارای کد DOI فعال باشند.

از دیگر نکات مهم، درج آدرس دوم برای دانشجو مطابق با مفاد دستورالعمل مصوب است، در حالی که اعضای تیم راهنمایی نباید آدرس دوم خود را در مقالات درج کنند. همچنین ارسال مقاله به مجلاتی که اعضای تیم راهنمایی در آن‌ها دارای مسئولیت (سردبیر، هیئت تحریریه و غیره) هستند، مجاز نیست.

دستورالعمل بررسی کفایت دستاوردهای پژوهشی

به گزارش آرمان آرا، بر اساس آیین‌نامه آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی، دانشجویان مقاطع کاردانی و کارشناسی ناپیوسته می‌توانند حداکثر دو نیم‌سال و دانشجویان کارشناسی پیوسته و کارشناسی ارشد پیوسته تا چهار نیم‌سال از مرخصی تحصیلی بهره‌مند شوند. استفاده از این مرخصی‌ها می‌تواند در نیم‌سال‌های متوالی انجام گیرد، اما مدت آن – به جز موارد استثنایی – جزو حداکثر سنوات مجاز تحصیل محسوب می‌شود.

طبق ماده ۴۹ آیین‌نامه، تقاضای مرخصی باید به‌صورت کتبی و حداقل دو هفته پیش از آغاز انتخاب واحد به اداره آموزش واحد دانشگاهی ارائه شود و اداره آموزش موظف است پس از بررسی وضعیت تحصیلی، پیش از پایان مهلت انتخاب واحد نتیجه را به‌صورت کتبی اعلام کند. موافقت با مرخصی زمانی انجام می‌شود که ادامه تحصیل دانشجو با مشکل مواجه نشود.

همچنین دانشجویانی که به‌عنوان همسر یا فرزند اعضای هیأت علمی دارای فرصت مطالعاتی، کارکنان دولت یا دانشجویان بورسیه، به‌صورت همراه به خارج از کشور می‌روند، می‌توانند علاوه بر مرخصی استحقاقی، تا چهار سال دیگر نیز از مرخصی بدون احتساب در سنوات استفاده کنند؛ مشروط بر ارائه حکم مأموریت و تأیید شورای آموزشی واحد. در این حالت، نیمی از شهریه ثابت آخرین نیم‌سال تحصیل دریافت می‌شود.

آیین‌نامه همچنین تأکید می‌کند مرخصی‌های اجباری که به دلیل تشکیل نشدن کلاس یا ارائه نشدن درس صادر می‌شود، جزو سنوات تحصیلی دانشجو به شمار نمی‌آید و شهریه‌ای بابت آن اخذ نمی‌شود.

در ماده ۵۱ آمده است ترک تحصیل یا عدم مراجعه دانشجو به واحد دانشگاهی بدون اخذ مرخصی در یک نیم‌سال، به منزله انصراف از تحصیل است و دانشجو حق ادامه تحصیل نخواهد داشت. البته در صورت موجه بودن ترک تحصیل – با تأیید واحد دانشگاهی – آن نیم‌سال به عنوان مرخصی تحصیلی محسوب می‌شود.

به گزارش آرمان آرا به نقل از دانشگاه تهران، دومین نشست هم‌اندیشی مدیران دانشکده‌ها و مؤسسات علوم پایه کشور، با حضور مسئولان دانشگاه تهران، دانشکدگان علوم دانشگاه تهران و جمعی از مدیران علوم پایه کشور، روز دوشنبه ۱۳ مرداد ماه، به‌صورت حضوری و مجازی در تالار شهید سلیمانی دانشگاه تهران برگزار شد.

دکتر محمود کمره‌ای، معاون آموزشی دانشگاه تهران و رئیس جشنواره اندیشمندان و دانشمندان جوان، گفت: «باید انگیزه وطن پرستی، رفع نیازهای کشور، توسعه جشنواره در جهت مفید بودن، ارتباط و همکاری موثر با صنعت، محیط‌های آکادمیک و تقویت جنبه‌های بین‌المللی و دریافت ایده از دانشگاه‌ها و مراکز معتبر با حفظ اصل کیفیت، جزو اهداف اصلی این جشنواره باشد و در همه موضوعات، پای ثابت همه رشته‌ها هوش مصنوعی باشد.»

کمره‌ای، با بیان اینکه درنهایت هدف جشنواره توسعه علوم پایه، ترغیب دانشجویان و استادان، آشنا کردن جامعه با علوم پایه، حمایت از طرح‌ها، ایده‌ها و حمایت از کسب و کار بر مبنای علوم پایه است، گفت: «حمایت از فرصت‌های مطالعاتی نیز می‌تواند به جشنواره افزوده شود و این موضوع فواید علمی فراوانی برای کشور خواهد داشت.»

مجید سلیمانی دامنه، معاون پژوهشی دانشکدگان علوم، گزارشی از روند و اهداف برگزاری این نشست ارائه کرد. همچنین در ادامه این نشست، که توسط دانشکدگان علوم و بنیاد علم و فناوری جمیلی برگزار شد، دکتر رضا عامری، رئیس دانشکدگان علوم دانشگاه تهران و دبیر نهمین جشنواره اندیشمندان و دانشمندان جوان، با اشاره به اهمیت سه عنصر “نیروی انسانی متخصص”، “زیرساخت‌ها” و “سیاست پژوهشی” در موضوع پژوهش، گفت: «همه فعالیت‌های تربیت دانشجو در دانشگاه، باید به‌گونه‌ای باشد که ما دانشجویانی تربیت کنیم که علاوه بر توانمندی‌های علمی، بتوانند در زمینه کاربست فناوری و نوآوری نیز توانمند باشند.»

وی افزود: «چالش‌های علوم پایه زیاد است، ولی باید از علوم پایه به‌شدت حمایت کنیم؛ چراکه علوم پایه اساس و شالوده تمامی علوم و کلید رسیدن به یک توسعه پایدار برای کشور است.»
رئیس دانشکدگان علوم دانشگاه تهران با ابراز ناخرسندی از وضعیت علوم پایه در کشور، گفت: «علوم پایه وضع خوبی ندارد؛ وضعیت کنکور و دبیرستان‌ها با چالش‌های بزرگی روبروست که این معضل کمتر از کم‌آبی و سایر ناترازی‌ها نیست. معلمان، خانه‌های ریاضیات، خانه‌های علم و انجمن‌های علمی باید با حمایت جدّی از علوم پایه وارد شوند و دولت‌مردان و برنامه‌ریزان حوزه علم و فناوری نیز از شکوفایی علوم پایه حمایت کنند.»

عامری در پایان با تاکید بر بهره‌گیری از توان علمی دانشگاه‌ها برای حل مسائل کشور، گفت: «دانشگاهیان باید با بخش‌های مختلف در چرخه علوم، فناوری و پژوهش هماری و تعامل کنند تا بتوانیم از پتانسیل‌های عظیم و بزرگی که در بین دانشجویان و استادان وجود دارد برای حل مشکلات استفاده کنیم.»

هادی مرادی سبزوار، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تهران نیز، در این نشست با اشاره به اهمیت هوش مصنوعی و سرعت پیشرفت این رشته از علوم در جهان، بر اهمیت توجه و سرمایه‌گذاری در این رشته تاکید کرد و گفت: «می‌توانیم با بهره‌گیری از حمایت‌های علمی و کسب و کار، مسئله هوشمندسازی را در بسیاری از صنایع، از جمله در صنایع معدنی که با خطرات جانی همراه است اجرایی کنیم.»

مهندس ابراهیم جمیلی، رئیس هیئت امنای بنیاد علم و فناوری جمیلی نیز به‌عنوان دیگر سخنران این نشست، گفت: «هدف از برگزاری جشنواره، تنها معرفی استادان و دانشجویان برگزیده نیست و هدف این است که این ایده‌پردازان را شناسایی و به جامعه معرفی کنیم و اینکه چگونه می‌توان پل ارتباطی بین علوم پایه و مسئولان و تصمیم‌سازان برقرار کرد.»

مهندس جمیلی، هدف از برگزاری این نشست را دریافت دیدگاه‌ها و پیشنهادات رؤسا و استادان حوزه علوم پایه برای ارتباط نظام‌مند بین دانشکده‌های علوم پایه و جشنواره عنوان کرد و گفت: «انجمن‌های علمی و تشکل‌های علوم پایه که دانشجویان و استادان در آن فعالیت می‌کنند می‌توانند به عنوان سرمایه اصلی علوم پایه قرار گیرند و برای توجه بیشتر به علوم پایه، باید نقش فیزیک، شیمی، علوم زیستی و رشته‌های مرتبط و اثر مثبت آنها در زندگی تک تک افراد، برجسته شود.»

رئیس هیئت‌امنای بنیاد جمیلی تصریح کرد: «برای بین‌المللی کردن این جشنواره، می‌توان ضمن برقراری ارتباط با اساتید و دانشجویانی که مهاجرت کرده‌اند، از نظرات آنها در برگزاری جشنواره‌های بین‌المللی علوم پایه، استفاده کرد. باید با رعایت استانداردها رتبه علمی جشنواره را بالا برده و در جوانان انگیزه ایجاد کنیم که راه موفقیت را با تکیه بر آگاهی، سخت کوشی و یادگرفتن از شکست‌ها در پیش بگیرند.»
وی در پایان تاکید کرد: «باید تلاش کنیم جزو کشورهایی باشیم که علوم پایه مطرح دارند و به رتبه قابل قبولی در این زمینه برسیم که این امر نیازمند اطلاع‌رسانی اعم از صفحه‌های شخصی، کانال انجمن‌های علمی، دانشجویی و دانشگاهی است.»

ناصر غلامی، دبیر کمیته مدیریت و برنامه‌ریزی جشنواره اندیشمندان و دانشمندان نیز در بخش دیگری از این مراسم، گزارش جامعی از فعالیت‌های انجام شده توسط بنیاد علم و فناوری جمیلی و هشت دوره برگزاری جشنواره اندیشمندان و دانشمندان جوان ارائه کرد.

همچنین در این نشست، شرکت‌کنندگان حضوری و مجازی، به بیان نظرات و دیدگاه‌های خود پرداختند و درباره موضوعات مطرح شده بحث و تبادل نظر کردند.

به گزارش آرمان آرا به نقل از دانشگاه تهران، معاونت آموزشی این دانشگاه در اطلاعیه ای اعلام کرد، با توجه به تعویق تاریخ برگزاری آزمون‌های نیمسال دوم ۱۴۰۴-۱۴۰۳ و محدودیت‌های تقویم آموزشی، بازه زمانی انتخاب واحد دانشجویان ورودی ۱۴۰۳ و سال‌های قبل از آن در کلیه مقاطع تحصیلی برای نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۵-۱۴۰۴ از تاریخ ۸ الی ۱۵ شهریور ماه به تاریخ ۲۲ الی ۲۸ شهریور ماه ۱۴۰۴ موکول می‌گردد.

همچنین در ادامه ذکر شده نظر به شرایط خاص انتخاب واحد برای نیمسال اول ۱۴۰۵-۱۴۰۴، در صورتی که اعلام نتایج امتحانات نیمسال دوم ۱۴۰۴-۱۴۰۳ تغییری در وضعیت تحصیلی دانشجو، ادامه تحصیل، لزوم تغییر دروس انتخاب شده و غیره ایجاد نماید، امکان بررسی موضوع تا زمان حذف و اضافه وجود خواهد داشت.

در پایان معاونت آموزشی دانشگاه تهران اعلام نموده بازه زمانی اخذ و گذراندن دروس به صورت تکدرس برای دانشجویان واجد شرایط‌، از تاریخ ۲۴ شهریور الی ۱۲ مهرماه است و تاریخ دانش آموختگی این دانشجویان، مطابق با ضوابط دانشگاه تهران و ابلاغیه‌های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و سازمان سنجش آموزش کشور خواهد بود

به گزارش آرمان آرا، در هفته اخیر حوزه آموزش عالی کشور شاهد مجموعه‌ای از تصمیم‌ها و تحولات مهم بود. در این روزها زمان شروع سال تحصیلی جدید و ظرفیت پذیرش دانشجو در مقاطع مختلف اعلام شد.

در مرور خبرهای این هفته (۱۱ تا ۱۷مرداد) به بررسی مهم‌ترین اخبار حوزه آموزش عالی و دانشگاه‌ها می‌پردازیم.

زمان شروع سال‌ تحصیلی جدید اعلام شد

بر اساس اعلام معاون آموزشی وزارت علوم؛ شروع سال تحصیلی برای دانشجویان جاری دانشگاه‌ها اواخر شهریور ماه و اوایل مهر ماه خواهد بود اما هر دانشگاهی در این زمینه متناسب با شرایط خود تصمیم می‌گیرد. با توجه به تأخیر در برگزاری نوبت دوم کنکور و آماده‌سازی سوابق تحصیلی، اعلام نتایج از نیمه مهر ماه به بعد خواهد بود و پیش‌بینی می‌شود ورودی‌های جدید از ۲۶ مهرماه وارد دانشگاه شوند.

ظرفیت پذیرش کنکورهای سراسری، ارشد و دکتری اعلام شد

بر اساس اعلام معاون آموزشی وزارت علوم با اشاره به جزئیات سه آزمون مهم سال جاری گفت: بیش از ۱۴۰ هزار داوطلب در کنکور دکتری شرکت کردند؛ حدود ۱۵ هزار نفر تا پایان شهریور پذیرفته خواهند شد. همچنین با حضور ۴۰۰ هزار داوطلب در آزمون کارشناسی ارشد، حدود ۱۳۵ هزار نفر پذیرش خواهند شد.

وی خاطر نشان کرد: بیش از ۸۲۲ هزار داوطلب در آزمون سراسری شرکت کردند؛ ظرفیت پذیرش در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی حدود ۴۸۰ هزار نفر خواهد بود.

مخالفت وزارت بهداشت با برگزاری امتحانات دانشگاه آزاد به صورت مجازی

معاون آموزشی وزارت بهداشت در نامه ای به معاون علوم پزشکی دانشگاه آزاد اعلام کرد: کلیه آزمون‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی بایستی به صورت حضوری برگزار شود.

پذیرش دانشجوی نوبت دوم در دانشگاه تهران متوقف می‌شود

محمد حسین امید؛ رئیس دانشگاه تهران اعلام کرد: از سال آینده پذیریش دانشجوی نوبت دوم در دانشگاه متوقف می‌شود؛ چرا که دانشجوی نوبت دوم هزینه‌هایش چند برابر شهریه‌ای است که می‌پردازد و در حالی که قرار بود دانشجوی نوبت دوم هیچگونه حمایت تعرفه‌ای یا تسهیلات نداشته باشد، در حال حاضر ما مجبوریم به دانشجویان نوبت دوم نیز مانند دانشجویان دیگر خدمات رفاهی ارائه بدهیم و شهریه پرداختی این دانشجویان، از یارانه غذایی که به این دانشجویان می‌دهیم کمتر است و این با هیچ منطقی سازگار نیست.

تبدیل وضعیت اساتید پیمانی به رسمی آزمایشی به دانشگاه‌ها واگذار شد

رئیس مرکز جذب اعضای هیئت علمی وزارت علوم در بخشنامه ای به روسای دانشگاه ها واگذاری اختیار تبدیل وضعیت اعضای هیئت علمی پیمانی به رسمی آزمایشی را به دانشگاه‌ها ابلاغ کرد.

پاسخ معاون وزیر علوم به درخواست دانشجویان برای برگزاری مجازی امتحانات

معاون آموزشی وزارت علوم درپاسخ به درخواست شوراهای صنفی دانشجویی مبنی بر برگزاری امتحانات به صورت مجازی گفت: بر اساس ابلاغیه وزارت علوم به دانشگاه‌ها، امتحانات حضوری برگزار خواهد شد.

توقف جذب دانشجوی بی‌ضابطه در دانشگاه تهران از مهرماه

محمد حسین امید؛ ٰرئیس دانشگاه تهران ضمن انتقاد از مداخله دولت‌ها در امور دانشگاه گفت: دلیل اینکه در کشور از دانشگاه و دستاوردهای آن در نظام حکمرانی استفاده نمی‌شود، ضعف دانشگاه نیست، بلکه احساس بی‌نیازی دولتمردان به استفاده از دانشگاه است و این در حالی است که بیشتر دولت‌ها در امور دانشگاه مداخله هم می‌کنند و متأسفانه آموزش عالی در ایران، تصمیم‌گیرنده نهایی در مورد خودش نیست و خواسته و ناخواسته، ساختار حکمرانی ما این معضل را دارد.

وی خاطر نشان کرد: در حال حاضر در دانشگاه تهران، برخی از رشته‌ها که شرایط مشخصی نداشتند، با وجود فشارهای سیاسی فراوان، جمع و یا ادغام شدند و برخی پردیس‌ها نیز تعطیل شدند و از اول مهرماه امسال هم دیگر جذب دانشجوی بی‌ضابطه نخواهیم داشت؛ چون توان دانشگاه را می‌گیرد و نام دانشگاه و اعتبار آن را مخدوش می‌کند.

تائید حکم ۱۱ رئیس دانشگاه و مشخص شدن رئیس دانشگاه تهران پس از نزدیک به یک سال

بر اساس اعلام دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در در جلسه روز یکشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴ شورای عالی انقلاب فرهنگی محمد حسن‌زاده محمودآباد (دانشگاه محقق اردبیلی)، علیرضا افشاری‌فر (دانشگاه شیراز)، حمید طاهری (دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین)، عادل سی و سه مرده (دانشگاه کردستان)، محمود پری‌پور (دانشگاه صنعتی همدان)، ابراهیم صالحی عمران (دانشگاه مازندران)، محمودرضا زادباری (دانشگاه ارومیه)، محمود مهرداد شکریه (دانشگاه علم و صنعت ایران)، دکتر حسن ساریخانی (دانشگاه بین‌المللی گروه D۸) و دکتر فریبا محمدی (پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی) به عنوان رؤسای دانشگاه‌های مربوطه مورد تأیید قرار گرفتند.

به گفته خسروپناه؛ گزینه پیشنهادی برای ریاست دانشگاه تهران نیز در این جلسه بررسی شد و با رأی اعضای کمیته، محمدحسین امید به عنوان رئیس دانشگاه تهران مورد تأیید قرار گرفت.

تعیین تکلیف ردیف‌های قدیمی جذب هیئت علمی

محمدعلی کی‌نژاد رئیس هیئت عالی جذب شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص آخرین وضعیت تخصیص ردیف‌های استخدامی فراخوان‌های سال‌های گذشته گفت: مجوز تخصیص برای ۳۹۹ نفر از باقی‌مانده‌های ردیف استخدامی وزارت علوم به دانشگاه‌ها داده شده است.

وی افزود: همچنین مقرر شده بود ۴۶۷ نفر از متقاضیان جذب‌شده وزارت علوم برای تخصیص ردیف استخدامی به سازمان اداری و استخدامی معرفی شوند، منتهی با توجه به جلسه‌ای که وزیر علوم و مسئول سازمان اداری و استخدامی کشور در دولت داشتند، مقرر شد ردیف‌های استخدامی بلاتکلیف فراخوان‌های سال‌های گذشته تا سال ۱۴۰۳ ، تعیین تکلیف و تمام شود بنابراین دیگر موردی باقی نخواهد ماند.

خوابگاه‌های دانشگاه امیرکبیر تجمیع می‌شوند

سید ابوالفضل میردهقان؛ معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر از برنامه این دانشگاه برای تجمیع خوابگاه‌های دانشجویی خبر داد و گفت: ما در زمینه خوابگاه‌ها بحث تجمیع خوابگاه دانشجویی را در دستور کار قرار دادیم و قرار است خوابگاه‌های دانشگاه را از حالت پراکنده‌ای که در حال حاضر داریم به سمت فرآیند متمرکز کردن خوابگاه‌ها تا جای ممکن پیش ببریم.

دعوت وزیر علوم از انجمن‌های علمی برای ارائه پیشنهاد در زمینه رشد علمی

وزیر علوم در نامه‌ای از انجمن‌های علمی اساتید، دعوت کرد با توجه به شرایط کنونی و نیاز کشور، پیشنهادهای سیاستی خود به‌منظور پیشرفت دانش و فناوری را ارائه دهند.

تمدید مهلت دفاع از پایان نامه به دلیل چالش‌های جنگ

معاون آموزشی وزارت علوم در بخشنامه ای اعلام کرد: به دانشگاه ها اجازه داده می‌شود نسبت به تمدید مهلت دفاع از پایان نامه رساله دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری حداکثر تا ۳۰ مهرمساعدت شود.

افزایش نرخ غذای دانشجویان پزشکی تا ۳هزار تومان در هر وعده

مدیرکل دانشجویی وزارت بهداشت با بیان این‌که نرخ غذای دانشجویی هنوز نهایی نشده، گفت: نرخ غذا در هر وعده بین ۲ تا ۳ هزار تومان افزایش خواهد داشت و اعداد و ارقام نهایی به زودی ابلاغ خواهد شد.

پیوستن ۵۱ دانشگاه بزرگ به شبکه ملی کتابخانه‌های دانشگاهی

رئیس ایرانداک از پیوستن ۵۱ دانشگاه بزرگ به شبکه ملی کتابخانه‌های دانشگاهی و تحقق آرزوی دانشگاهیان برای جستجوی کتاب بدون مراجعه به کتابخانه‌ها و سایت‌های مختلف خبر داد.

وی اظهار کرد: در حال حاضر ۹۰ درصد از کتابخانه‌های دانشگاهی معتبر وزارت علوم در این مجموعه عضو هستند. این آمادگی وجود دارد که کوچک‌ترین کتابخانه‌های دانشگاهی هم عضو این شبکه بشوند. ۲۳ دانشگاه نیز در حال حاضر در صف ورود به سامانه هستند. از این طریق با جستجو در فهرستگان منابع کتابخانه‌ای می‌توان علاوه بر این‌که کتابخانه‌های دارای یک کتاب را جستجو کرد، بلکه آماده بودن کتاب برای امانت نیز مشخص می‌شود.

به‌زودی طرح شهر دانشجوی جهاد دانشگاهی رونمایی می‌شود

علی منتظری رئیس جهاد دانشگاهی با اشاره به طرح «شهر دانشجو» گفت: هدف ما افزایش حضور دانشجویان در جهاد است. بر این اساس، سامانه‌ای طراحی شده که هر دانشجویی می‌تواند با عضویت افتخاری، عادی یا فعال به جهاد بپیوندد و از مزایای آن بهره‌مند شود. این طرح به‌زودی رونمایی خواهد شد.

رئیس مرکز حراست وزارت علوم منصوب شد

حسین سیمایی صراف وزیر علوم با صدور حکمی، اصغر بیات را به‌عنوان رئیس مرکز حراست وزارت علوم منصوب کرد.